YAPTIĞIMIZ her işte bir hedefimiz olduğu bir gerçektir. Susuzluğunu gidermek isteyen, suyun, susuzluk ihtiyacını gidereceğine inanır ve suyu iştahla yudumlar. Aç olan bir kişi de açlığın verdiği sıkıntıyı gidermek için yemek yer. Su içmek veya bir şeyi yemek, insana ayrıca zevk verir. Bazen bize hiç zevk vermemesine rağmen hatta içimizi kavurmasına, midemizi bulandırmasına rağmen bazı şeyleri yer veya içeriz.

Mesela ilaçlar hiç de iştahla yenilen yutulan, şeyler değildir. Ancak insan bu acı maddeleri hiç tereddüt etmeden yutar. Bilmiyorum hiç dikkat ettiniz mi? Bu, içmesini sevmediğimiz maddeleri, bir de yüklü paralar ödeyerek alırız. Daha da önemlisi biz bu sevmediğimiz, zoraki yuttuğumuz ilaçları bize tavsiye etsin diye, doktorlara bazen yüklü miktarlarda çil çil paralar öderiz. Bazen de yıllarca yığıp biriktirdiğimiz, nefsimiz için harcamaktan kaçındığımız, üç beş kuruşumuzu bizi ameliyat etmesi, diğer bir ifade ile vücudumuzun bir yerlerini bıçakla doğraması için belli kuruluşlara teslim ederiz.

KES BENİ DOKTOR

Bütün bunları yaparken doktora “Aman doktor bey, kes beni!” dercesine ricada bulunuruz. Bütün bu yaptıklarımız, bize faydası olacağına inandığımız içindir. Yani paramızı veririz, günlerce acı ilaçları saatini dakikasını şaşırmadan içeriz. Günlerce hastane koridorlarında bekleriz. Doktorun yeme dediği gıdaları gözümüzün önünde dans etmelerine rağmen yemeyiz.

Fedakârlık isteyen bütün bu davranışlarımız, bizim inancımızdan dolayıdır.

İnanırız ki o ilaçlar; ameliyatlar, kesilmeler, biçilmeler, bizim menfaatimiz içindir. Hatta bazen kesin bir çare olmadığını bile bile kullandığımız ilaçlar az değildir. Ama az da olsa o inanç, bizi bu riskli davranışlara gönüllü olarak sürükler.

Sevgili dostlar! Hiçbirimiz günahsız değiliz. Ancak günahkâr olmamız, günahımız hangi derecede olursa olsun yaratılış gayemizi unutmamızı gerektirmez. Bizim bu dünyada var oluş sebebimiz, Rabbimizin ifadesiyle, “Ona ibadet etmektir.” Diğer bir ifadeyle, bizler bu dünyada “hangimizin daha güzel işler yapacağımız denenmek için” varız.

Bu cümleler Kur’an-ı Kerim’de bizzat Rabbimiz tarafından hatırlatılır. Ve bize şöyle açıklama yapar Rabbimiz. “Ben cinleri ve insanları bana ibadet etsinler diye yarattım.”, “Ben sizin hanginizin daha güzel işler yapacağınızı denemek için hayatınızı devam ettiriyorum.”

Bir ayeti kerimede de “Biz sizi bazen AÇLIK ile imtihan ederiz.” buyurur.

NİÇİN ORUÇ TUTARIM VEYA TUTMAM

Hiç şüphesiz oruç, Rabbimizin reçetesidir. Netice olarak biz bu dünyada imtihan için olduğumuza inanıyorsak ki bu hususta şüphemiz yoktur. Şayet bundan eminsek (ki hepimiz eminiz) oruç tutmak, günahlarımızın affedilmesini sağlar. Tıpkı hastalıklara ilaçların çare, şifa olduğu gibi oruç da günahlarımızın yok edilmesinin çaresi ve şifasıdır.

Yani oruç antibiyotiktir, oruç ameliyattır, oruç diyettir. Burada şu soruyu kendimize sormamız gerekir, “Bir ilacın hastalığımız için şifa olacağını kim biliyor?” cevabımız hiç şüphesiz, “doktor” olacaktır. Doktorun verdiği ilacın isabetli olma oranı yüzde yüz değildir. Yanılma ihtimali vardır. Çünkü yanlış verilen ilaç vakalarını sıkça duyar, okuruz. Buna rağmen doktora inanıyor, dediğini yapıyoruz.

Halbuki rabbimizin bizlere sunduğu reçetede yanılması söz konusu olamaz.

Ahiretteki hastalıklarımızın ilaçlarını Rabbimiz en iyi bilendir. Bu çareleri bizlere Yüce Kitabında sıralamıştır. Şayet doktora olan güvenimiz kadar Yüce Kitabımıza güvenimiz varsa hiç tereddüt etmeden “oruç” ilacına hemen sarılır, iftar, sahur saatlerine titiz bir şekilde dikkat ederek tedavimizi bir ay boyunca aksatmadan sürdürürüz.

Şayet orucumuzu tutmazsak, en basit yorumla doktora olan inancımız kadar rabbimize güvenimiz yok demek değil midir?

Hiç kimseye bir şey sormadan kendi inancımızı sorgulamak en isabetli karar olacaktır. O zaman,“neden oruç tutuyorumun veya neden oruç tutmuyorumun” cevabını rahatlıkla bulabiliriz. “Oruç sabrın yarısıdır.” “Allah sabredenlerle beraberdir.” Rabbimizin bizimle olmasını temenni ediyor, bizleri nice ramazanlara sağlık ve sıhhatle kavuşturmasını niyaz ediyor hayırlı ramazanlar, hayırlı cumalar diyorum.