GEÇTİĞİMİZ Pazartesi günü Ayrancılar’daydım. Bölgede biraz dolaştım. Esnafı dinledim, vatandaşlarla görüştüm. Bölgenin nabzını tutmaya çalıştım. Ayrancılar son yıllarda yıldızı parlayan bölgelerin başında geliyor. Yapılan yatırımlarla iyice cazibe merkezi haline geldi. Nüfus giderek artıyor. Birkaç yıla kadar Torbalı’yı da geçerse şaşırmam.

Neyse konuyu fazla uzatmayalım. Ayrancılar konusunda bazı müjdeli haberler duydum bu ziyaretim sırasında. Aldığım bilgilere göre Ayrancılar’a 4 yıllık bir fakülte gelecekmiş. İlçemizin en büyük hayali olan üniversite, belki de bu projeyle bir nebze de olsa gerçeğe dönüşecek. Dokuz Eylül Üniversitesi tarafından büyük ihtimalle TRT’nin olduğu bölgeye büyük bir kampüs inşa edilecek. Projenin ne zaman başlayacağı konusunda net bir bilgi yok. Ancak aldığımız duyumlara göre böylesine büyük bir proje için çalışmalar başlamış durumda. 4 yıllık fakülte demek yüzlerce hatta binlerce öğrenci demek. Bu da Ayrancılar’ın yıldızını daha parlatır hatta uçurur.

Size bir de ikinci bir müjdeli haber vereyim Ayrancılar konusunda. Biliyorsunuz Ayrancılar, son yıllarda inşaat firmalarının gözdesi konumunda. Sadece bölgedeki değil, İzmir’in de en köklü firmaları yatırım yapıyor. Yatırım yapacaklardan biri de İzmir’e şimdiye kadar yüzlerce milyon dolarlık yatırım yapan Folkart. Çok büyük bir inşaat firması olan Folkart’ın Ayrancılar’a yatırım yapmak için harekete geçtiğini ve fizibilite çalışması yaptığını duydum. Eğer ki bu projeler gerçekleşirse Ayrancılar hem uçar hem de sınıf atlar.

Torbalı’nın iş gücü, sahile kaydı

Havaların ısınmasıyla birlikte sahil kentlerinde büyük bir hareketlilik yaşanmaya başlandı. Hemen yanı başımızdaki Kuşadası, Marmaris, Bodrum, Didim gibi bölgeler yerli ve yabancı turistlerin adeta akınına uğruyor. Tatil sezonu bölgede yaklaşık 6 ay boyunca devam ediyor.

Sezonun başlaması, bölgedeki esnaftan sonra belki de en çok Torbalı’ya yarıyor. Çünkü ilçemizde, yüzlerce işletme ve binlerce çalışan adeta bugünü iple çekiyordu. Sezonun açılmasıyla birlikte çarklar dönmeye başladı tekstil sektöründe. İlçede, giyim, kemer, çanta ve cüzdan üretimi yapan işletmelerin sayısı 250’yi buluyor. Burada çalışanların sayısı ise neredeyse 3 bin civarında. Bu rakamlar, tatil sezonun açılması ile sadece ilçemizdeki yansıması. İşin bir de iş gücü kısmı var.

Torbalı’dan sahil kentlerine çalışmaya giden binlerce kişi var. Otellerde, restoranlar, teknelerde çalışan birçok kişi var. Kimi garsonluk, kimi aşçılık kimisi de animatörlük yapıyor. Bunun yanı sıra ilçemizdeki bazı çiftçilerde bölgede kavun-karpuz satışı gerçekleştiriyor. Bu durum ilçemizdeki işletmeleri de olumsuz etkiliyor. Mekanlarda çalışan garsonlar, sezonun açılmasıyla daha fazla para kazanma arzusuyla soluğu sahil kentlerindeki işletmelerde alıyor.

İnsanlığımız kayıp, aranıyor

Her zaman övünürüz, misafirperverliğimizle, aile bağlarımızla, dostluğumuzla, geleneklerimizle. Bizi biz yapan bu unsurlarla asırlardır ayaktayız. Duygusal bir millettik ama son yıllarda duygumuzdan eser kalmadı.

Baktığım her bir köşede kavga, tartışma, birbirine laf sokma, karşısındakini ezmeye çalışma. Daha niceleri. Tahammülsüz bir topluma dönüştük. Biz ki sabrımızla bilinirdik. Şimdi, ne sabır kaldı ne de hoşgörü. Herkeste bir kavga etme telaşı var. Birbirimize sarılmamız gerekirken iyice ayrışıyoruz.

Aslında kardeşliğimiz ile ilgili size güzel bir hikaye anlatacağım. “Soğuk bir kış ayı idi. Her taraf buz kesiyordu. Hayvanlar soğuktan telef olmamak için çareler arıyorlardı. Sonunda bütün hayvanlar bir araya gelip çözüm bulmak için konuşmaya başladı. En sonunda soğuktan donmamak için her hayvanın birbirlerine sarılmasına karar verildi. Bir kirpi sürüsü de, donmamak için birbirine sarıldı. Az sonra, okları birbirlerine batınca ayrıldılar. Üşüyünce, birbirlerine tekrar yaklaştılar. Oklar rahatsız edince yine uzaklaştılar. Soğuktan donmakla, batan okların acısı arasında gidip geldiler. Nihayet arkadaşının oklarının acısına tahammül edebileceklerini anlayınca birbirlerine sımsıkı sarıldılar ve böylece donmaktan kurtuldular. Yoksa hepsi de donarak öleceklerdi.”

İşte bizlerde, bu vatan topraklarında birbirimizin oklarına tahammül edersek, belki acı çekeriz ama dağılmaktan kurtuluruz. Fakat, biz birbirlerimizin oklarına tahammül edemezsek dışarıda donar, helak oluruz.