Bilenler bilir bugüne kadar 10’u aşkın kişi Subaşı’da trafik kazasında can verdi. Bir o kadar kişi de yaralandı. Yıllardır biz gazetecilerin haberlerine, mahallelilerin isyanına, muhtarların talebine rağmen neden(!) hala bölgeye bir alt geçit yapılmıyor anlamıyorum. Son olarak geçtiğimiz gün 12 yaşındaki bir çocuk gerçekleşen bir kazada hayatını kaybetti. Hayallerini de gömdüler Azat’ın. Ancak Subaşı’nın hala bir hayali daha doğrusu bir talebi var. O da “Allah rızası için bir geçit”. Kime dokunsan bin ah işitirsin. O yüzden pek siyasetçi gitmez oraya. Öyle seçim dönemi olursa belki. Gazetede görürler ilçe siyasetçilerini. Haliyle kendileri bir kez daha bizim aracılığımızla geçit istedi. Hem de bu kez “Allah rızası için” dediler. Diyecek bir şey yok. Bir mahalle her yıl karşıdan karşıya geçerken tedirgin oluyor. Çocuklarını okula elleriyle götürüyorlar mesela. Çıkışta da aynı işlem bir daha. Götüremeyen ya da getiremeyenin eli ise kalbinde. “Acaba” diyor içinden. Ta ki çocuğunu karşısında görene kadar. Bana kalırsa Azat’a çarpan kadar bugüne kadar bu alan geçit yaptıramayanlar da suçlu. Gerekli yerlerin kapısını çalmayanlar, “Burada geçit yapacaksın, vatandaşım istiyor kardeşim” demeyenler, insanların karşıdan karşıya geçişindeki korkusunu görmezden gelenler en az Azat’a çarpanlar kadar suçlu. Belki de biz de suçluyuz. Yeterince dillendiremedik, yazamadık. Koyun artık şapkayı önünüze abiler, çocuklar ölüyor, insanlar ölüyor.  Zoruma gidiyor bu durum, söyleyin bana çocuklar nasıl ölür?

KEMAL SUNAL’I HATIRLADIK

Kemal Sunal’ın Fatma Girit’le çektiği güzel bir filmdi Postacı. Orada yaşanan bir sahne dün Torbalı’dakilerin aklında canlandı. Doğrusu birçok kişi böylesine bir yarışın olduğunu bilmiyordu. Bu yıl 45.’sidüzenlenen Postacılar Yürüyüş Yarışması Türkiye Finalleri Torbalı’da gerçekleşti. İlçenin tanıtımı için oldukça önemli olan bu dev organizasyonda her şey en ince ayrıntısına kadar düşünüldü. Organizasyon ekibini tebrik ederim. Sadece sporculara değil, tüm izleyenlere kokteyl verildi. İkramların ardı arkası kesilmedi. Güzel bir organizasyon oldu. Ankara’nın Bağları şarkısını defalarca dinlemek dışında. Çok sayıda TV ve gazeteci geldi. Aslında bariyerler yerine Torbalı’yı tanıtımını yapan resimli paravanlarla alanı kaplatsak, ilçenin tanıtımını daha iyi yapardık. Neyse sağlık olsun, buna da şükür. Bundan sonraki organizasyonlar elbette daha da profesyonel olacaktır. Sonuçta dün bir yandan da bir sınav verildi. Ve bu sınav başarıyla atlatıldı. Tekrar bu organizasyonda emeği geçenleri tebrik ediyorum.

RUH GÜZELLİĞİNİN BÖYLESİ

Bazı günler özellikle de mutsuz haberler aldığım gecenin sabahında uyandığımda çayı çok sıcakken içince damağım yanıyor. Bir anlık acı, tatsızlık, çok da mühim bir şey değil aslında. Ama damağım da iğrenç bir tat bıraktığı için o gün boyunca yiyeceğim, içeceğim hiçbir şeyin tadına varamayacağımı, keyif almayacağımı biliyorum. Ne kadar güzel şeyler yiyip içse de insan, gerçek tadını alamıyor işte. Baksanıza son zamanlarda ne kadar zehirlenmişiz… Sabah uyandığımızda gözlerimizi açtığımız dünya, sanki sıcak bir çay gibi yakmış dilimizi damağımızı. İnsana dair ne duygularımız varsa birer birer zımparalamış ruhumuzdan. Yakmış, tahriş etmiş, silmiş süpürmüş… Şimdi yine tat alamıyoruz en güzel şeylerden bile. Damağımızı yaktılar, çok yaktılar hem de. Tüm güzel hislerimiz gittikçe yok oluyor. Zonguldak’ta madenciler direnişe girer 1750 lira için ölümü göze alır,biz evlerimizde “Olsun “Gezi ruhuna” sahibiz çok şükür” deriz. Çocuklar, 20’lik canlar ölüyor sıradanmış gibi davranırız. Dışımız çürümüş ama mis gibi duyarsızlık var içimizde! Eee neticede dış güzelliğe zerre tamah etmeyiz biz. Bizim için ruh güzelliği önemli.