GÖZÜM yollarda kalmıştı. Organik tarım desteğinin kaldırıldığı haberi acaba ne zaman gelecekti. Nihayet beklenen haber geldi.

Yıl 2015 Organik Tarım’a verilen dekara 70 TL destek bir nevi kaldırıldı. Artık üretime değil satılan organik ürüne destek verilecek. Yani bu yıl itibariyle İzmir çiftçisinin üçte birine yakını ve Torbalı çiftçisinin de önemli bir kısmı organik tarım desteği alamayacak. Çünkü organik zeytin üreticisi destek alabilmesi için organik yağ veya organik zeytin satmak zorunda… Eğer organik zeytin veya zeytinyağını satamamışsa destek de yok. Çiftçi normal yağı sattı da organik zeytinyağını satması kaldı. Kime satacak? Kim alacak, bu mümkün değil.

Eeeey karar vericiler! Ortada birşey yokken kim dedi ki size organik tarıma 2013 yılında verdiğiniz dekara 35 TL desteği önce 50 TL ye daha sonra da aniden 70 TL ye çıkarın… Daha o zamandan bu ani ve beklenmeyen çıkıştan belliydi bunun altından bir çapanoğlunun çıkacağı; bir bit yeniği olduğu… Ne oldu da destek 35 TL den aniden tavan yaptırıldı da 2014 yılında 70 TL ye çıkarıldı. Al işte şimdi 2015 yılında da yani bir yıl sonra da dip yaptırılıp sıfıra indirildi. O zaman kuşkulanmıştık. Desteğin aniden tavan yaptırılması hiç hoşumuza gitmemişti… Aniden tavan yaptırıldı ve bir yıl sonra da aniden dip yaptırıldıben şahsen akıl erdirememiştim. Ya da ne bileyim aklıma…

Bildiğim kadarıyla İzmir çiftçisinin üç de ikisi küçük çiftçi bunların da yüzde doksan beşi yoksul çiftçi. Organik tarım yapan kesim ağırlıkla zeytincilik ve bağcılık yapan dağ kesimindeki yoksul çiftçiler… Bunlar organik tarım desteğini artık alamayacaklar. Hay keza Torbalı’daki 250 organik zeytin üreticisi de destek alamayacak. Çiftçi karnını normal durumda doyuramıyordu üstüne üstlük bu destek de gitti… Bundan sonraki halleri iyice perişan…

Ne olacak şimdi!…

Nasrettin Hoca eşekten düşmüş etraftakiler düşmesine ha haahaaa diye gülüyorlarmış. Hoca etrafına şöyle bir bakmış, “ Ne gülüyorsunuz be teresler, düşmeseydim de zaten inecektim” demiş.

Bir hafta önceki “Görünen Köy” başlıklı köşe yazımda da söylemiştim… Dişinizi sıkıp biraz daha bekleseydiniz gelecek on yıl içinde bu çiftçilerin zaten yüzde otuzu kendiliğinden bu işi bırakacaklardı. Sizin zorlamanıza, verdiğiniz üç kuruşluk desteği kesmenize ne gerekti… Tarım politikanız bunu zaten böyle olacağını, olması gerektiğini açıkça yazıyor ve gösteriyordu.Ne diyebilirim ki! Allah Türk çiftçisinin yar ve yardımcısı olsun.

Sevgili karar vericiler bizler yıllardır söylüyoruz ne size anlatabildik ne de çiftçiye! Bu böyle olmaz uyguladığınız politika politika değil… Türk çiftçisine uygun değil… Bu böyle yürümez… Çiftçiyi perişan ettiniz. Çiftçiyi mutsuz ettiniz. Çiftçiyi üretimden düşürdünüz. Daha düne kadar tarımsal üretimde kendine yeten bir ülke iken tarımda her yönüyle dışa bağımlı bir ülke haline geldik.

Yaptıklarınızı beğendiniz mi? Allah aşkına bize söyleyin. Karar vericiler; bir gün…İşte o gün geldiğinde sizin kırık karneniz de elinize verilecek ancak son pişmanlık fayda etmeyecek.

Ölen ölür kalan sağlar bizimdir demeyin. Kırılan testi bir daha yapışmaz. Yazıktır günahtır bu çiftçiye; onlar hala durumlarının farkında, ciddiyetinde olmasalar bile…

Onlar da söz dinlemiyorlar yaaa!… Yine de beş parmağın beşi de bir, uzunuyla kısasıyla hangisini kesersen kes acıyor, bedene acı veriyor.

Ne kadar kızsak, darılsak, küssek de parmak bizim parmağımız. İçimiz yanıyor, kendimize söz anlatamıyoruz. Bana ne nasıl olsa benim tuzum kuru diyemiyoruz. Huyumuz kurusun can çıkmadan huy çıkmıyor vesselam…