BAZEN çevremizde meydana gelen olayların hiç farkına varmayız. Hâlbuki söz konusu ettiğimiz olaylar hayatımızda ve çevremizde defalarca tekrar eder durur. Şayet birisi, onlardan herhangi sebeple bahsederse veya bizi etkileyen bir yönünü yaşarsak farkına varırız. Veya bakış açımızı, düşünce açımızı değiştirirsek olayın gerçek yönünü fark ederiz.

Bir baba oğluyla yaşadığı bir hatırasını anlatırken diyor ki, Bir gün elimdeki tahta kaşığı inceliyordum. Kaşığı yapan ustanın maharetini, mesleğindeki inceliği gördüm. “Bu kaşığı yapan usta oldukça becerikliymiş” dedim. On yaşındaki oğlum, “Baba, o kaşığı yapan usta, kaşığı niçin yapmış” dedi.

Ben de çocuğa olgunca davranayım, mantıklı bir cevap vereyim, diye düşündüm. Biraz da espriyle karışık “çorbamızı elle içemeyeceğimizi düşünmüş olmalı, kuru fasulye ve pilavı da parmaklarımızla yemeyelim diye yapmış” dedim.

ÇORBAYLA ALAKASI YOK

Oğlum “bilemedin baba, bu kaşığı yapan usta bizi tanımaz. Bizim çorbamızla da ilgileneceğini sanmıyorum. Hem adam, durmadan kaşık yaparak ömrünü geçirirse, ne yer, ne içer, çoluk çocuğunu nasıl geçindirir? Bence usta, hayatını devam ettirmek, evinin nafakasını kazanmak için yapmıştır, bu kaşıkları; yoksa bizim kuru ve pilavla ilgilendiğini sanmıyorum” dedi ve gülerek odasının yolunu tuttu.

Annesi de bizi dinliyordu. Evet, anlamında, oğlunun zekâsını onaylar anlamında başını salladı. O da yanımdan ayrıldı. Onlar gittikten sonra düşündüm. Çocuk doğru söylüyordu. Evet, her şeyin bir yapılış gayesi vardı. Ama bir de onu yapanın, bizim düşünmediğimiz aklımıza getirmediğimiz bir başka sebebi daha vardı. Bunlardan başka oğlumun bu şekilde düşünmüş olması ise bir başka olaydı. Gerçekten hayran oldum. “Bu asırda çocuklar gözü açık doğuyorlar” diyorlar, el hak doğrudur.

Değişik açılardan bakmak, düşünmek insanın ufkunu açıyor. Olayların gün yüzüne çıkmamış, çıkamamış yönlerini keşfetmek insana bambaşka bir zevk veriyor.

Günümüzde bir kısım gençler eline silahı alıyor, kendi ülkesinin askerine, polisine doğrultuyor. Silah doğrulttuğu insan, onun anasını, kardeşini bacısını; belki beşikteki çocuğunu koruyor. Bu genç bizim biraz önce bahsettiğimiz çocuğun düşünce tarzını yakalayamıyor.

BAŞKA AÇIDAN DOSTLAR

Ve şöyle demiyor “Bana bu silahı veren kişi veya kişiler, benim mutlu olmamı düşünmüş olamazlar. Fakir olduğum içinde bu silahı bana vermiş olamazlar. Şayet fakir olduğum için verdilerse, neden parasını vermiyorlar da silahı veriyorlar? Demek ki, bu silahı elime tutuşturanlar, benim mutluluğumun dışında bir şeyler bekliyorlar benden. Ve bekledikleri şey kendi mutluluklarına zemin hazırlıyor.”

Öyle ya bir tahta kaşık bile kolaylıkla yapılamıyorsa, bu silahlar kolaylıkla yapılmış olamazlar. Veya bu silahları bizim elimize tutuşturanlar, neden kendileri kullanmıyor da, bizleri sahneye sürüyorlar?

Veya bazı dostlar da ülkemiz hakkında, Avrupa ülkelerinin konuşmalarını haklı bulduklarını söylüyorlar. “Ülkemiz bataklığa gidiyor, ekonomi iflas etmiş, borç bataklığında kıvranıyormuşuz” diyorlar. Nerden biliyorsun bütün bunları? Dediğimizde Avrupa parlamentosundan falan söylemiş, işte gazete diyor.

Bu sözleri güya ülkemizi düşündükleri için söylüyorlar. Bizdeki bazı dostlar da buna inanıyor. Ama aynı ülkelerin uçaklarının, daha önce yaptıkları gibi, şu anda Müslüman ülkeleri bombaladıklarını görmüyorlar, görmek istemiyorlar. Koalisyon güçleri, fakir halkı evinden ocağından ederek onların mutluluğunu mu düşünüyor dersiniz?

Askerimize, polisimize doğrultulan silahlar, bizlere yol gösteren ülkeler tarafından gençlerin eline tutuşturuluyor. Şayet gerçekten fakir halkı, zulme uğrayan insanları düşünüyorlarsa, niçin o silahların parasını onlara vermiyorlar?

Çocuklar gözü açık doğuyor ama galiba gözü kapalı yaşayanlar da az değil. Hayırlı cumalar.