“Eğer güzel gözlerin olmasını istiyorsan; İnsanlara iyilikle bak.

İnce bir bedense istediğin; Ekmeğini acılarla bölüş.

Ve…güzel dudaklara sahip olmak için; Sadece ama sadece güzel ve doğru sözler söyle.”                                                                                                    AudreyHepburn

GÜZEL:1. Göze ve kulağa hoş gelen, hayranlık uyandıran, çirkin karşıtı.  2. İyi, hoş 3. Beklenene uygun düşen ve başarı düşüncesi uyandıran. 4. Soyluluk ve ahlaki üstünlük düşüncesi uyandıran. 5. Görgü kurallarına uygun olan. 6. Sakin, hoş (hava). 7. Okşayıcı, aldatıcı, kandırıcı. 8. Pekiyi, doğru. 9. Hoşa giden, hayranlık uyandıran, beğenilen.

Gözle görülen nesneler, kulakla işitilen bir müzik, dil ile tadılan bir yemek, koklanan bir çiçeğin kokusu gibi beş duyu ile algılananlar yanında güzel ahlak gibi soyut kavramların özelliğidir. Bir başka deyişle insanın duyularını olumlu yönde etkileyen ve haz uyandıran değerler bütünüdür

Güzellik:

1. Estetik bir zevk, coşku, hoşlanma duygusu uyandıran nitelik, hüsün
2. Okşayıcı söz veya davranış, iyilik, yumuşaklık.
3. Ahlak ve fikrî nitelikleriyle hayranlık uyandıran şey.

4.Güzel olan bir kimsenin niteliği

Güzellik, bir canlının, somut bir nesnenin veya soyut bir kavramın algısal bir haz duyumsatan; hoşnutluk veren özelliğidir. Bir başka deyişle güzele ait özellikleri bünyesinde barındıran varlıkların ya da şeylerin nitelikleridir.

Güzellik, estetiğin, toplumbilimin, toplumsal ruhbiliminin ve kültürün bir parçası olarak incelenir. Kültürel yapılanmada son derece ticarileşmiştir.

Güzel ve güzellik, temelini insanda bulur. İnsan için herhangi bir nesneyi ya da durumu güzel kılan onun nesneye ya da duruma vermiş olduğu değerdir. Bu bağlamda insan için güzel ve güzellik kavramı hoş, iyi, faydalı ve doğru kavramlarıyla bir arada düşünülmelidir.

Dış güzelliği ölçmenin ortak bir yolu toplumun ortak kararı veya genel kanısı güzellik yarışması gibi törenlerde ortaya konur. Ancak iç güzelliğin ölçülebilmesi, her ne kadar güzellik yarışmaları sıklıkla bunu dikkate aldığını iddia etse de daha zor olan bir konudur. İç güzelliği’ fiziki olarak gözlemlenemeyen bir şeyin olumlu yönlerini tanımlamada kullanılan kavramdır.

Güzelin nesnel anlamda bir gerçekliği bulunmadığını yani hep bakanın öznelliğinden kaynaklandığını ileri süren görüş, estetik öznelcilik ya da estetik yok sayıcılık adıyla anılmaktadır

Her insan güzelden ve güzellikten farklı anlamlar çıkartabileceği için farklı güzellik anlayışları da ortaya çıkmış olsa da kabaca çeşitleri:

Mutlak Güzellik: Maddi olmayan, manevi ya da metafizik güzeldir. Bir başka deyişle güzelin en derecesidir. Bu güzellik ilahi güzelliktir ve Tanrı’ya aittir. Özellikle tek tanrılı dinlere inanan insanlar ve din adamları güzel olan tüm sıfatları Allah’a vermişlerdir.

Doğal Güzellik:Evren üzerindeki canlı-cansız tüm varlıklarda kendini gösteren güzelliktir. Bu tür güzellik, somut ve algılayabildiğimiz nesnelerde bulunur. Örnek bir kadının güzelliği, bir şarkının melodisinin güzelliği, bir çiçeğin güzelliği…

İdeal Güzellik: İnsanın, özellikle de sanatkârların hayal gücüyle şekillendirip var ettiği soyut güzeldir. İdeal güzelliği farklı kılan, ortaya çıkan ideal güzelde mutlak ve doğal güzelden izler taşımasıdır. İdeal güzeli ortaya çıkaran kişiler sanatçılardır..

Güzellik ve güzel kavramlarının ciddi anlamda tartışılması ilk olarak felsefe ile ortaya çıkmıştır. Daha sonraları bu iki kavram estetik biliminin konusu olmuştur. Bilinen en eski felsefeciler güzellik üzerine şu tanımları yapmışlardır:                                                   Platon güzellik konusunu bir ideal olarak ele alır. Buna göre, güzellik, duyumların ötesinde var olan ve tek tek güzellik duyumlarını şekillendiren bir idea`dır.

Plotinus`a göre güzellik, ilahi akıl`ın dünyadaki yansımasıdır.

Aristoteles : Güzel, salt güzelin kendisi için arzulanabilir olandır.

D.Hume: “ Şeylerdeki güzel, zihin onlara bakarken onlarla bütünleştiği sürece güzeldir. ”

19. yüzyılda Alman filozof Hegel: “ Daha işin en başındayken rahatlıkla güzelin doğadan çok daha yüksek olduğunu öne sürebiliriz. Nitekim sanatın güzeli, zihinden doğan bir güzeldir, yani yeniden doğmuş bir güzellik; dolayısıyla gerek zihin gerek onu yaratan doğadan üstün oldukça, buna bağlı olarak sanatın güzelliği de doğanın güzelliğinden daha yüksek olacaktır.”

Kant: güzelliğin sübjektifliğini vurguladı, ancak onun sadece duyumsama ile ilgili değil kişinin güzel ve çirkin ile ilgili yargılarının sonucu olduğunu ortaya koydu. Farklı bir felsefi kategori olarak, nesnelerin duyusal görünümleridir ve duyusallık bu anlamda deneyimle ilintilidi.”dedi.

Güzelliği kısa süren bir saltanata benzetip yaz meyvesi gibi çok dayanmaz çabuk çürüdüğüne inanların yanında çoğu zaman kusurları gizleyen bir örtü olduğunu söyleyenler de bulunur. Asıl gerçek herkes göremese de her şeyde güzellik vardır.  Güzellik, görenin gözündedir. Güzel günlere güzel olarak kalınız. Mevlana’nın dediği gibi:

“Asalet; boyda değil soyda. İncelik; belde değil dilde.

Doğruluk; sözde değil özde.

Güzellik; yüzde değil, yürekte olur.” Mevlana Celaleddin-i Rumi