Birçoğumuz hayvanları çok severiz. Hatta çoğumuzun evinde beslediği bir evcil hayvanı vardır. Sadece kedi ve köpekten bahsetmiyorum, akvaryumdaki balık, kafesteki kuş da onları sevip beslediğimiz için evcil hayvan sınıfına girer. Bazılarımız bu hayvanları çok sevmemize rağmen onları sahiplenmek, onlara evimizde bakmak istemeyebiliriz. Aksine bazılarımız bu hayvanlardan korkabilir ve bazılarımızın çok sevmesine rağmen onların tüylerine alerjisi olabilir.

Anlayışlı olmak gerekir.

Evcil hayvanı olanlara gelecek olursak. Onlar için de bambaşka sorunlar, zorluklar vardır elbette. Bakımlarının zorluğu ve sorumluluklarının yanında sorunların en önemlisi de seyahat etmek. Arkadaşımız, kardeşimiz hatta çocuğumuz gibi olan kedimizi, köpeğimizi ne evde yalnız bırakabiliyoruz ne de yanımızda götürebiliyoruz. Kendi arabamız yoksa tabi…

Özellikle şehirlerarası yolculuklarda uçak ya da otobüsler kafeslerinin içinde ve baygın olmaları şartıyla kabul ediyorlar. Uçaklar yine şartları sağladığımız zaman alıyor ama otobüsler için kurallar epey katı. Hayvancağızlar baygın olsa bile kabul etmeyen birçok otobüs şirketi var. Ya araya sözü geçen birini sokmak gerekiyor ya bayağı bir dil dökmek gerekiyor ya da seyahat etmemek gerekiyor.

Alerjisi olanları düşünerek almıyor olabilirler tabi ki ama özellikle yolculara sorarak alerjisi olmayanlardan ve kedi, köpekten rahatsız olmayanlardan oluşan bir ek sefer gibi bir şey olması gerektiğini düşünüyorum. Önemli olan müşteri memnuniyetiyse herkes memnun olmalı.

Şehir içinde veterinere gitmek istediğimiz zaman bile halk otobüslerinde, dolmuşlarda, minibüslerde ve metroda yine aynı sıkıntıyla karşı karşıya kalıyoruz. Gerçi şehir içindeki halk otobüsleri ve minibüslerde çok katı kurallar yok. Kimi şoför kabul ediyor kimisi etmiyor. Burada biraz işimiz şansa kalıyor. Ama metrolar kesinlikle kabul etmiyor. Denemeyin bile azar işitirsiniz boşuna moraliniz bozulmasın. Ancak yolcu seyahat haklarına baktığımız zaman ağızlığı ve kutusunda olduğu sürece her yere alınabileceğini görüyoruz. Ama Türkiye’de kuralları kim okuyor, kim biliyor…

Sadece görme engelli bireylere kılavuz olmak amacıyla eğitilen köpeklere şartsız izin veriliyor. Çok az da olsa bu tabuyu yıkabildiğimize sevinmeliyiz bence. En azından ihtiyaçtan ötürü olduğu için anlayışlıyız.

Yine de bu gibi durumlara çözüm olarak, özellikle şehirlerarası yolculuklar için kullanılan benim bildiğim bir tane şirket var. Kedinizi, köpeğinizi bayıltmadan, sizinle birlikte, sanki kendi arabanızla yolculuk yapıyormuş gibi özel bir araçla gideceğiniz yere kadar götürüyorlar. Tabi bu biraz masraflı oluyor ve ne yazık ki Türkiye’nin her yerine götüremiyorlar. O yüzden hala bu duruma bulunmuş kalıcı ve geçerli bir çözüm yok.

Maalesef…

Ben hayvan sevgisinden yoksun olan insanlardan hep korkarım. Vicdansız olduklarını düşünüyorum nedense. Korkmak ayrı, sevmemek ayrı bir şey. İkisini karıştırmamak lazım.

Hepimizin karşısına içinde hayvan sevgisi olan iyi insanların çıkması dileğiyle…

Dicle Sevüktekin