“Bir Söz” : Bir uygarligin seviyesini ölçmek isterseniz, hemen kadinin hayat sartlarina bakin. Stuart Mill

 Siir düskünleri bilirler. Bir güzel siir okursunuz kapilip gidersiniz. Tekrar tekrar okursunuz ve her okumada daha çok sever, yeni tatlara yolculuk edersiniz. Bilmediginiz bir sair ise merak eder, arastirirsiniz. Yasamini okudukça empati gücünüze bagli olarak içiçelesirsiniz, dünyalariniz karisir ve artik o sizin yasaminizdadir. Raymond Carver bir tesadüftü ve Türkçe’ye çevrilmis hiç siiri yoktu. Ilginç ve farkli yasami olan sairi aramiza aldik, hos geldi…

 Raymond Clevie Carver, (25 Mayis 1938 – 2 Agustos 1988) Amerikali sair, kisa öykü yazari. Liseyi bitirdikten sonra biçkihanede ve balikçi olarak babasiyla çalisti.19 yasindayken evlendi ve 2 çocugu oldu. Geçimini kapicilik, biçki isçiligi, dagitici ve kütüphanede çalisara idame ettirdi.Esi de benzer islerde çalisti. Göçtügü Kaliforniya’da romanci John Gardner’in yaratici yazarlik kurslarina devam etti ve Gardner’dan etkilendi. Carver, 2 ayri üniversiteye devam ederek edebiyat fakültesinden mezun oldu.Carver ve esinin hayati artik degismisti. Carver editörlük yapip edebiyat dergisi çikarirken, esi Maryann da ingilizce ögretmenligi yapti. 1960 yilindan itibaren kitaplari çikmaya basladi. En iyi Amerikan kisa öykü yazari kabul edildi. Yazma çalismalari devam ederken agir içici oldu ve yazmayi birakti. Universitede verdigi  dersler bile içiciliginin arkasinda kaldi.Alkol tedavisi görmesine ragmen üç kez hastaneye kaldirildi. 1977 yilindan itibaren “anonim alkolikler” yardimiyla içmeyi birakti.Güven gelmesiyle iyimser siirler üretti. Carver 1977’de sair Tess Gallagher ile bir yazarlar toplantisinda karsilasti. 9 yil arkadas ve evil olarak kaldilar. Yakalandigi ciger kanserinden 50 yasindayken vefat etti. Port Angeles’te gömülü Carver’in mezar tasi yazitini asagida okuyabilirsiniz.

 Ahmet Ada, sair. 20 Mayis 1947’de Ceyhan’da dogdu. Sanat ve edebiyat dergilerinde siir ve siir üzerine yazilariyla göründü. Kimi siirleri Fransizca, Almanca, Ingilizce, Kürtçe dillerine çevrildi. 1980′li yillar siirinin önemli temsilcileri arasinda yer alir. Siirlerinin Ikinci Yeni siir havzasindan beslendigi gözlense de kendine özgü lirik bir siir kurdu. Gerçekçi tutumlardan beslenen, destansi, lirik, hüzünlü ve incelikli siirler yazdigi elestirmenlerce dile getirildi. Uzun ve epik özellikler barindiran siirlerinde göç, savas gibi olgulara insanî bir perspektiften bakan çok sesli bir siire yöneldigi görülür

Par Fabian Lagerkvist (25 Mayis 1891-11 Temmuz 1974)Isveç’li sair, yazar.Bir tren memurunun yedinci çocugu olarak dogdu. Liseden sonra 1910 yilinda Uppsala üniversitesinde önce ruh bilimi okudu, daha sonra 1913’de sanat okumak için Paris’e gitti. Birinci Dünya Savasi sirasinda Danimarka’da durdu ve ilk siir kitabini orada yayinladi. Bu kitabi birden ses getirdi, isveç’e döndükten sonra çesitli gazete ve dergilerde çalisti, en son da 1919’da Svenska Dagbladet gazetesinde tiyatro elestirileri yazdi. Sonraki yillarinda Misir, Filistin, italya ve Yunanistan’a seyahatlarda bulundu. 1930 yilindan itibaren ise Stockholm’a yakin bir ada olan Lidingö’de yasamaya basladi.  Göteborg üniversitesi tarafindan 1941 yilinda kendisine fahri doktor unvani verildi. 1951 Yilinda Nobel Edebiyat ödülünü kazandi.

Siirle kalin,

Son Fragman

 Ve ne umdugunuz mu, yine de

 hayattan buldugunuz?

 Ben buldum.

 Ve ne umdunuz?

 Seviliyorum diyebilmek,

 sevildigini hissetmektir mezarda.

Raymond Clevie Carver, Jr

Çeviri : Mehmet Bardakçi

*********************************

Ablam Için Gazel

 Ablam çiçekli basma giyerdi.

 Gurbet ustasiydi,

 Sila mi,hüzün saatleri mi?

 Eylülün ilk haftasiydi.

 Saçlarini tarasa akip giderdi onlarca keder.

 Darilsa bana kumral bir yalnizliga baslardi.

 Verandanin kösesinde siyah- beyazdi sesi.

Ablam yasasaydi solgun sarkilar söylerdi.

 Eylül müydü albümden düsmüs sonbahar mi?

 Ne güzel güldü bütün özlemi sarardi.

 Bir gün kalbi kus uçmayan atlaslara gömüldü.

 Yasasaydi kus olup cezayir menekselerine konardi.

Ahmet Ada

*******************************

 Yildiz Kokuyordu Gökyüzü

 Bir asklik yer aradik güvertede ilistik

ayisigina tuttuk yüzümüzü.

 Uçustu

saçlarimiza serpistirilmis tek tük agarmis tel

 açik kalmis gögün penceresinden.

 Yildiz kokuyordu gökyüzü.

 Isiklarini sarkitmis suya

 kimildiyor sehir

 seçilmis düsler tutturulmus yakaya

 el tersiyle itilmis siginti dün.

 Iskelede

dantelli buluzumun firfiriyla oynasirken rüzgâr

 çekip gitti “kalin saglicakla”siz vapurumuz

 usuldan içime dönmüstüm bile

 çoktan çimdiklenmisti hüzün.

Oya Uysal

********************

Karanliklar Ulkesi

Çöller ülkesinde, ölüler gölünün yakininda,

 sessizligin aysi ufkunda

 bu tuz kiyilari sokuluyor düsünceme.

Neden bu gri sudan aynaya

 kursun ve ceset rengi aynaya süzülüyor ruhum.

 Bazi çigliklar duyulmaliydi. Çigliklar ise yok.

 Çadirlara vurulmaliydi,

 develer yüklenmeliydi alacakaranlikta.

 Ama her sey sessiz.

 Çöl yaklasiyor ölüm kiyilariyla usuldan.

 Kimildamiyor durgun su.

 Yalniz ruhum göz atiyor bu cüzamin

 bikmak bilmeyen yorgun kanatlarin

 gri enginligine.

 Par Lagerkvist

 Çeviri : Aytekin Karaçoban

***************************

Horus

 Tanri Kneph sarsiyordu evreni titreyerek:

 Ana Isis, o zaman dogruldu yatagindan,

 Bakti söyle yabani kocasina bir zaman,

Ve parladi öfkesi yesil gözlerinde pek.

“Bakin, dedi ana, densiz yasli, uyuyor pek,

 Bütün kislari dünyanin geçmis onun omuzundan,

 Tutun ayagini, görmeyin gözünü aman,

 Volkanlar tanrisi, kislar krali bu, gerçek!

 Savusup gitti kartal, düsüncem dedi bana

 Onun için sarindim Cybèle’in fistanina…

 Pek sevilen oglu bu Hermes’le Osiris’in.”

 Gitti tanriça yaldizli sedefi üstünde,

 Denizler gönderdi o cânim gölgesini de,

 Pul pul donandi gökler kusagiyla Iris’in.

 Gérard De Nerval

 Çeviri: Abdullah Riza Ergüven