TORBALI 2 gündür vefatı ile tarih araştırmalını öksüz bırakan Necat Çetin’in yasını tutuyor. Gerek öğrenciler, gerek gezdiği dolaştığı köylerdeki tanışları, tarihçi dostları ve ilçe halkı bu değerli araştırmacıyı kaybetmenin üzüntüsü içerisinde. Çetin’in ne kadar özel ve önemli bir kişilik olduğu arkadaşından edilen sözlerden, sevgi selinden bir kez daha ortaya çıkıyor. Özellikle sosyal medyada Necat Hoca’ya methiyeler düzen yüzlerce paylaşım var. İçlerinden en ilginci de yakın arkadaşı öğretmen Reşat Dündar’a söyledikleri. 3 ay önce vefat eden annesine duyduğu sevgiyi her fırsatta dile getiren Necat hocayla ilgili şu sözleri paylaştı, yakın dostu: “Koca yürekli, sevgi dolu, goca yörük, goca efe. Telefonda cevapsız çağrın kaldı. Cumartesi seminer sonrası arayıp görüşecektik. Çünkü kısa bir hal hatırla kapanmaz o telefon. Seminerlerden konuşulur, araştırmalardan konuşulur, konuştukça feyz alınır Nejat Hocadan. Onun için kısa süre yetmezdi. Ama o Cumartesi, rahatsızlandı haberi geldi. İki hafta önce ‘İçimde annemin özlemi, burnumda toprak kokusu’ dediğinde şaka yaptığını sanmıştık, içine mi doğdu be hocam”

İŞTE NECAT ARKASINDAN ‘O’NU ANLATAN CÜMLELER:

Yılmaz Gümüş: Hayat bir çiçek gibi açıp sonra solarken zaman su gibi akıp gidiyor ve o acılı gün geldiğinde üzüntüler hakim geliyor. En son konuşmamızda benim sağlığım iyi değil deyip elindeki bütün arşivi verip ben buraya kadar getirdim bundan sonrasını da sen götür demişti. Sen iyi bir adamsın seni herkes hatırlayacak büyük adam.

Enes Hançer: Ne söyleyeceğimi bilemiyorum. Kendisi ile aynı yörenin insanıyız. Köylerimiz komşu… İzmir dışında görev yaptığım için ancak tatillerde bir araya geliyorduk. Ama sürekli telefonla görüşürdük. Tecrübelerinden, çalışmalarından çok yararlandım. Fikir verir, yol gösterirdi. İki tane ortak makalemiz vardı. Üçüncüsü için çalışıyorduk. Daha yapacak çok işimiz, yazacak çok makalemiz, söyleyecek çok sözümüz vardı. Ama…  Nasip değilmiş. Tarih araştırmaları yapmamda, sempozyumlara katılmamda bana örnek olmuştur.  Ardında on binlerce öğrenci… Sayısız sempozyum… Yüzlerce bilimsel araştırma ve makale… Paha biçilemez bir birikim… Bırakmıştır. Memleket büyük bir evladını, vatansever bir aydınını kaybetti.  Hoca’ nın çalışmalarına sahip çıkmak, bayrağı daha yükseğe taşımak bizlere düşüyor.

Kemal Haykıran:  Batı Anadolu’nun isimsiz tarih kahramanı idi o son zamanlarda batı anadoluda yazılan pek çok tez kitap ve makalenin esas kahramanı isimsiz sahibiydi tarihe aşık tarih ile yaşayan biri mesleğe ve alana olan aşkı nuru olsun mekanı cennet olsun…

ÇOK KİLO ALMIŞTI, ‘DİKKAT ET’ DERDİK

Türkan Başyiğit: Üniversiteyi bitirdiğim yıl Türk Kolejine başvuru yapmıştım. Pek umudumda yoktu. Necat’ın askerliği çıkmış yerine öğretmen alacaklardı beni çağırdılar. Bir kaç gün onunla derse girdik. Sonra ben üniversiteye geçtim ama dostluğumuz hep sürdü. O tarihçilerin akademik ünvan olmadan yükünü taşıyan üreten yörük ve Türkmen kültürü tarihi üzerine çalışmalar yapan bir ismiydi. Hemen her sempozyumda bildiri sunardı. Çok kilo almıştı dikkat et derdik dinlemezdi. Oysa insanlar kiloları yemekten almıyor. Ülkesi üzerine düşünürdü iki tane pırıl pırıl çocuğunu öğretmen imkanlarıyla yetiştiriyordu. Hayat zor.. Arkanda bir sürü eser bıraktın. Mekanın cennet olsun kardeşim

YORULMADIĞI TEK ŞEY TARİH ARAŞTIRMALARIYDI

Cenk Sarıgöl: Tarih Aşığı, Güzel Dost Nejat Çetin Hocam’ın Hak’a yürüdüğünü üzüntüyle öğrendim. Torbalı’da ki gazetecilik yıllarımda birlikte çalıştığımız ve aynı frekansta konuşabildiğim ender isimlerdendi. Dağ-Bayır, Mezarlık köyleri dolaşmış, okuduğumuz kabir taşlarını Nejat Hoca Tahrir Defterleri ile karşılaştırarak, köyler hakkında irtibatlı tarihsel notlar çıkarır sonra gazetede yayınlardık. Yorulmadığı tek şey tarih araştırmalarıydı. Yoksa eğer motosikleti veya benim arabanın gitmediği bir yolda, düzde, bayırda yol alıyorsanız en çok duyacağınız söz şuydu; “dindim yavvv.” Allah(cc) defterini sağ tarftan açıp – kapayan kullarından eylesin.