ÇOCUKLUGUMDAKI bazi anilar hiç aklimdan çikmaz. Durur, beynimin bir kösesinde. O zaman evler hep kerpiçtendi. Bacalari iki adam boyu yüksekti, ocaklar tütmesin diye. Kis günleri, karda çok yaginca köyümüzün yalniz bacalari görünürdü. Bizde evlerin bacalarini sayardik. Evimizde üzüm ve pekmez eksik olmazdi. Rahmetli anam, sabahlari okula giderken, iki avuç içi kadar, adina Dimrit dedigimiz siyah çekirdekli kuru üzümü cebime doldururdu. Aksama kadar bu Dimrit üzümü beni hiç aciktirmazdi. Bu Dimrit üzümünün degeri yeni ögrenilmeye baslandi saniyorum. Ulkemizde bu Dimrit üzümü, yalniz bizim yöremizde yetisir. Uzüm içerik bakimindan pek çok vitamini (B gurubu, demir) ve mineralleri tasiyan bir meyvedir. Bu nedenle doktorlar tarafindan dogum öncesi hamile bayanlara, pekmez ve üzüm tüketilmesi önerilmektedir. Baharatçilar, siyah üzüm çekirdegini ilaç yerine satmaya basladilar bilirsiniz. Zamaninda yöreye sahip çikilmadigi ve destekleme yapilmadigi için yörede Dimrit üzümleri azalmis nerdeyse yok olmak üzerededir. Kapitalist sistem, bagcilikta çalisanlari doyurmayinca, halk ver elini Almanya, Fransa, Ingiltere demis, bu ülkelere giderek Dimritleri terk etmis. Fransa’da çalisan Hüseyin Elbiz ilçeye(Senirkent) sarap fabrikasi kurmayi düsünmüs zor da olsa basarmis. Fabrikayi bacanak Mehmet Köse ile ziyaret ettik. Fabrika görevlisi, Nesimi bizi fabrikayi gezdirdi. Marka olarak saraplarina “Illegüp”ismini vermisler.”Neden Illegüp?” diye sorduk. Öyküsünü söyle anlatti. “Kis günü kar altinda kalmis sadece bacalarindan dumanlari gözükür köyümün. Bagciliktir köyün geçimi, sarabi çok meshur duyulur yörede. Aksam vaktidir bir tanri misafiri gelir Uluköye. Çalar bir evin kapisini. Açar Dervis Ali… Misafir ederler yolcuyu, atina saman kendine sarap ikram ederler. Bir muhabbettir gider. Dervis Ali, çalar sazini içerler, sarabi konusurlar, erenlerden ehli beyitten aska gelirler… Güzel saraba doyum olmaz ki, sabah vakti yaklasirken yolcu derki, Illegüp, (güp ile getirin) içerler sarabi güp ile kanarlar. “Illegüp Sarap fabrikasi son sistem, SenirkentUlugbey yöresinin Dimrit ve Denizli –Çal ilçesinin Çalkarasi üzümlerini isliyor. Kapasitesi ise 600.000 kg yas üzüm. Fabrika sahibi Hüseyin Elbizle görüsemedik. Basarilar dileyerek oradan ayrildik. Marketlerden bir Illegüp aldik. Bacanakla tadina baktik ve begendik. Sarap deyip geçmeyin, insan vücudunun saraptan zarar görmedigi bilimsel olarak saptanmis. Örnegin; Akdeniz’e kiyisi olan ülkelerde yapilan arastirmalara göre dünyada en az kalp ve damar hastaliklarina yakalandiklari görülmüs. Ayrica, Bilim insanlari, kirmizi sarapta bolca bulunan resveratrol benzeri güçlü bir anti oksidan bir madde olan asetilresveratrol’un, canlilarda radyasyon nedeniyle olusan rahatsizliklari önemli ölçüde azalttigini belirtiyor. Harvard Universitesinden, David A.Sinclair, üzümde bulunan, antioksidan olan bu maddenin kalp hastaliklarina karsi koruyucu oldugunu, yüzyildan beri beklenen bir sonuç oldugunu belirmis. Her ne kadar, ülkemizde sarap ve öteki alkollü içeceklere karsi yogun bir tepki varsa da bilimsel veriler baska türlü söylüyor. 2009 yilinda Italyan bilim insanlarinin yaptiklari arastirmalarda, günde bir kadeh kirmizi sarabin kanserli hastalara uygulanan radyasyon tedavisinin olumsuz etkilerini azatligi saptanmis. 2003 ve 2007 yillari arasinda 348 gögüs kanseri kadin üzerinde yapilan arastirmada, günde normal miktarlarda sarap tüketen hastalarin tüketmeyenlere göre radyasyonun deri lezyonlari üzerindeki etkilerinden %75 daha az etkilendikleri görülmüs. Begenirsiniz veya begenmezsiniz bilim ve arastirmalar böyle söylüyor. Buradaki amacimiz, aksirip tiksirarak içmek degil, üzüm yemek de degil, bagciyi övmek. Seçim sizin, dogru söze ne denir. Bilim insanlarina güvenerek güzel günler görecegiz.