“İzmir’in içinden adam alabilirsiniz, ama adamın içinden İzmir’i alamazsınız.”

İzmir sevgisi işte böyle bir şey…

Görevim icabı Anadolu’nun değişik şehirlerinde çalıştım.

Hepsinden de güzel anılarla ayrıldım.

Çok iyi dostlarım oldu, hepsi kardeşlerimdir, mert insanlardır.

Aslında, insanımızın kafasında sınırlar, bölgeler yoktur.

Her ilimizin kendine göre güzellikleri, kendine özgü bir karakteri vardır.

Türkiye’nin büyüklüğü de, gücü de işte buradan gelir.

Ama bakıyorsunuz bazı insanlar çıkıyor…

Kendi dar kafalarındaki sığ bilgileri ile ilimi hakkında çirkin yorumlar yapıyor.

Ne diyor AK Parti Diyarbakır Milletvekili Cuma içten:

“CHP’li İzmir’li gençlerin özgürlükten anladıkları, son derece açık giyinmek, kafayı çekmek, sabaha kadar eğlenmek…

Ve devam ediyor: “İzmir Haşhaşilerin başkenti…”

Yorumları devam ediyor… Ben hepsini yazmıyorum.

Sayın Vekil, sen İzmir’i hiç tanıyamamışsın. Zaten tanıyamazsın da. Bak ben sana biraz anlatayım.

15 Mayıs 1919 tarihinde İzmir’e çıkarma yapan seçkin askerlerden oluşan, Yunan Efroz Alayı işgal askerlerine Kordon boyundan ilk kurşunu sıkarak, Türk direnişini başlatan ulusal sembol kişi Hasan Tahsin’in memleketidir…

İzmir’in Yunan işgaline uğraması üzerine, İzmir’e geçerek kurtuluş için, Erzurum’lu Fatma Seher Hanım, nam-ı diğer Kara Fatma’nın da “İstiklal Madalyası” almaya hak kazandığı memlekettir…

Çakırcalı Mehmet Efelerin (Çakıcı) efelik kültürünü yerleştirdikleri, nice efelerin, zeybeklerin diz vurdukları memlekettir…

Unutmayın “İzmir’li bir tek zeybek oynarken diz çöker.”

Ona diz çöktüremezsiniz.

Ona hakaret ederek, küçültücü aflar söyleyerek siz büyümezsiniz, o da hiç küçülmez.

Sn. Vekil 65 yıllık bir İzmirli olarak sizi kınıyorum.

Biz İzmirli olarak eleştiriye açık olmalıyız, tamam…

Birbirimizi kırmadan düşüncelerimizi paylaşabilmeliyiz, tamam…

Ancak, İzmir için yazdıklarımızın bunlarla alakası yok.

Zaten, AK Parti ileri gelenleri bile bu vekilin yazdıklarına tepki gösterme ihtiyacı duydular.

Evet, İzmir ülkemizin en Batısıdır, demokrattır, özgürlüğüne düşkündür, Türkiye’nin aydınlık yüzüdür…

İzmir’li olmakla gurur duyuyoruz.

***

Bir bilmecem var…

Acaba San. Cumhurbaşkanımız hangi parti için çalışıyor?

Hadi bilin bakalım…

CHP için çalışıyor!..

Hayır, bilemediniz.

HDP için çalışıyor!..

Hayır, bilemediniz.

MHP içi çalışıyor!..

Hayır bilemediniz.

AKP için çalışıyor!..

Yine bilemediniz.

Çünkü tarafsız davranacağına dair yemin etmişti. Zaten miting konuşmalarında da açık açık ben tarafsızım, halkın tarafındayım, her partiye eşit mesafedeyim diyor ya…

Hadi yeri gelmişken size bir bulmaca fıkrası anlatayım.

Güneydoğuda bir kahvehanede gençler sohbet ediyorlar, birbirlerine bulmaca soruyorlarmış…

Yan masadaki dayım gençlere kulak misafiri olmuş. Bir müddet sonra sandalyesini çekmiş yanlarına “Ben de bir bilmece sorayım mı?” demiş.

“Sor be dayım” demiş gençler.

Dayım da sormuş: “Kafeste bulunur, rengi sarıdır, bülbül gibi öter” “Bilin bakalım bu nedir?”

Gençler başlamışlar saymaya: “Serçe, saka kuşu, muhabbet kuşu, kanarya, keklik, ispinoz…

Ne söyleseler dayım “hayır” diyor.

Gençler ne kadar kanatlı, uçan kaçan varsa saymışlar, hepsine de “hayır” demiş dayım.

Gençler en sonunda pes etmişler: “Yahu dayı bizi fıtık ettin, Allah aşkına söyle nedir bu?”

“Hamsi balığıdır” demiş dayım.

“Yahu dayı, hamsi kafeste olmaz ki.”

“Onu kafese ben koymuşum.”

“Ama hamsinin rengi sarı olmaz ki.”

“Onu sarıya ben boyamışım.”

“Yahu dayı, hamsi bülbül gibi ötmez ki.”

“Yahu bu bir bulmacadır, o kadarcık da aldatmaca olmasın mı?”

Cumhurbaşkanı ile ilgili sorduğum bulmaca ile birlikte yorumlayın gari…

***

Hani sohbetlerde hep denir ya… Nerede o eski ramazanlar…

Nerede o eski bayramlar, Nerede o eski sohbetler…

Şimdi ben de diyorum ki “Nerede o eski seçimler, o eski mitingler.”

Gerçekten, belki siz de fark etmişsinizdir. O eski heyecan, o eski coşku, o eski kalabalıklar yok artık.

Alın size yaşanmış kalabalık bir miting hikayesi.

Ali COŞKUN.

Kemaliye’nin bir köyünden çıkmış… Milletvekili ve Bakan olmuş…

Gaziantep’te kalabalık bir mitingteler…

Bir grup genç Ali Coşkun’u omuzlarına almışlar. “Türkiye seninle gurur duyuyor” diye tempo tutmaya başlamışlar… Sonra… İçlerinden biri “Operasyon tamam… Büyüğümüzü daha fazla yormayalım” demiş. Ali Coşkun omuzlardan indirilmiş. Gerisini Ali Coşkun anlatıyor:

-Bir ara elimi arka cebime attım… Cüzdanımın yerinde yeller esiyordu… Paralarım, kredi kartlarım, nüfus cüzdanım… Hepsi gitmişti.

(Her sakallıyı deden sanma, her alkışa da inanma.)

Tekrar buluşabilmek umuduyla esen kalın.