Ya Rabbi, bana zahmetsiz eziyetsiz bir rızık, bir servet ver. Beni tembel, hor, hakir, ağır ve miskin yarattın. Ya Rabbi, senden zahmetsiz, eziyetsiz ve ummadığım bir rızık istiyorum. Zaten istemekten başka yaptığım bir şey yok, görüyorsun ve biliyorsun.”

Halk onun bu sözlerine gülüyor ve “Bu sersem ne söylüyor böyle, yoksa birisi ona esrar mı yutturdu da aklını aldı” diyorlardı. Birisi onu alaya alıp, gülerek “Haydi koş evine sana görünmezinden bir rızık gelmiş” derken, bir başkası da “Sana gelenden bize de biraz ayırmayı unutma” diye dalga geçiyordu.

Dua eden adam evinde uzanmış bir halde dua ederken,  kuşluk vaktinde, bir öküz evin kapısını boynuzlayıp içeri girdi. Adam hemen “Allah’ım sana şükürler olsun duamı kabul ettin” deyip öküzü yakalayıp bağladı ve kesti. Derisini yüzdürmek için kasaba gitti.  Haber halk arasında yayılınca öküzün sahibi koşup geldi durumu görüp:

DUA ETTİM ALLAH GÖNDERDİ

 “Ey fırsattan istifade edip öküzümü kesen, neden benim öküzümü kesiyorsun? Sende hiç insaf ve merhamet yok mu? Hak hukuk bilmez misin?” Dedi Adam ise pişkinlikle:

Ben Allah’tan rızık istiyordum. Bunun için gece gündüz dua ediyordum. Görüyorsun ya duam kabul oldu Allah bana rızık olarak bu öküzü gönderdi.” Demesi üzerine öküzün sahibi adamı tokatlaya tokatlaya Davud (as)’a götürdü.

Davud (AS) da her iki tarafı dinledikten sonra öküzü kesenin haksızlığına karar verdi. Mahkeme önünde toplanan halk da zaten öküz sahibinin tarafını tutuyordu. Verilen bu karar üzerine suçlu durumdaki adam hemen secdeye kapandı ve şöyle dua etmeye baladı.

“Ey benim duamı işiten, yanıp yakıldığımı gören Rabbim! Davud (AS)’ nin de gönlüne halimi bildir.” Bu dua üzerine Davud (AS) ‘ın gönlü bir hoş oldu. Öküz sahibinden bir günlük izin isteyip Rabbinden bu olayın sırrını bildirmesi için duaya koyuldu.

Ertesi gün tekrar mahkeme kurulunca Davud (AS) öküz sahibine “Bu davayı bırak. Öküzü bu Müslüman kardeşine helal et de git” şeklinde teklifte bulundu. Öküz sahibi de davayı dinleyenler de bu kararı uygun bulmayıp zulüm olarak gördüler. Davud (AS) bunun üzerine: “Ey inatçı adam, bütün malını ve servetini bu adama bağışla yoksa yaptığın zulüm ortaya çıkacak” dedi.

ACABA NEDEN DİYE DÜŞÜNMELİYİZ?

Öküz sahibi bu teklifi kabul etmedi. Davud (AS) üç defa bu teklifi yaptı ama öküz sahibi “Öküzümün parası” diye inat etti. Bunun üzerine Davud (AS) “Sen bu adamın kölesisin, hanımın da cariyesidir” dedi. Bu karar üzerine adam, Davud (AS)’ı kınayıcı sözler söylemeye başladı halk da onu destekliyordu.

Davud (AS) halkı ovadaki bir ağacın altında topladı ve şöyle aydınlattı:  “Öküz sahibi, dua eden adamın babasının kölesiydi. Karısı da aynı adamın cariyesiydi. Bu köle ve cariye fikir birliği yapıp efendilerini kesmeye karar verdiler. Tutup bağladılar. Adam para teklif etti yalvardı ama dinlemediler. Kesip kafasını bir yere gövdesini de kestikleri bıçakla birlikte başka bir yere gömerek parasını da aldılar. Bıçağın üzerinde katilin ismi de yazılıydı.

Davud (AS) ın gösterdiği yer kazıldı adamın cesedi, başı ve katilin bıçağı bulundu. Aynı bıçakla katil öldürülerek kısas yapıldı. (Hikâye Mesneviden)

Adalet er geç tecelli eder. Başımıza gelen her türlü bela ve musibet ya kendi günahlarımızın karşılığı veya yediğimiz haram lokmalardır.  Belki anne babamızın yediği haram yiyeceklerdir. Ama Her halde kendi yaptıklarımızın cezasını çekiyoruz. Gerçek sebebi anlamak için Davud (AS)a ihtiyacımız var.

Özetle demek istiyorum ki, başımıza gelen ve hayatı zehir eden, her olay bizlere bir şeyler fısıldıyor. Anlamakta oldukça çaresiz kalıyoruz. Bir Davud (AS) da yok.  Rabbim kalplerimize uyanıklık nasibetsin. Hayırlı cumalar.