Trafik polisi yaklaştı, “Ehliyet, ruhsat” dedi. Sürücü cebinden çıkacak paranın miktarını düşünerek evraklarını  uzattı. Polis evrakları alırken, neden kurallara uymuyorsunuz? Edasıyla “Kırmızı ışığı görmediniz mi?” dedi. Sürücü içinden geldiği gibi, birazda pişkinlikle “Efendim, kırmızı ışığı görmesine gördüm de siz biraz uzakta durmuşsunuz, sizi göremedim” dedi.

Belki biraz tuhaf gelebilir ama biz veya insanların büyük bir çoğunluğu görmek istemediklerini görmemek için deve kuşuna özenir gibiyizdir. Mesela uymamız gereken bir kurala uymamak veya görmemiz gereken bir noktayı görmemek;  bize bir marifetmiş gibi gelir. Bakıp görmemiz gerekeni, görmemezlikten gelmek nefsimizin hoşuna gider. Yapar ve övünerek de anlatırız.

CEZA VARSA YAP, YOKSA YAPMA

Genel olarak ülkemizde, cezadan emin olursanız suçu işlemezsiniz. Fakat cezayı uygulayanı atlattığınıza emin olursanız veya onu görmezseniz yapmamanız gerekeni işleme yanlışını yaparsınız.

Bir de trafik polisini görürseniz hatayı işlemezsiniz, ama bir yerde radar olduğunu biliyorsanız, polisi görmediğiniz zamanda yine hatadan vazgeçersiniz.

Rabbimiz bizleri sürekli kontrol ettiğini “Siz neredeyseniz Allah sizinle beraberdir.”, “O size şahdamarınızdan daha yakındır.”, “O sizin yaptıklarınızı görmektedir.”, “Hiç yaratan yarattığını bilmez mi?” Gibi apaçık ayetlerle haber vermektedir. Fakat bize kendisini göstermemektedir. Çünkü bu durum yaratılış gayemize ters düşer.

Fakat yaptıklarımızı “Yazıcı melekler” vasıtasıyla kaydettiğini haber verir. O melekleri biz göremeyiz. Onları göremeyiz de bedenimizde öyle azalarımız vardır ki, onlar bize kendilerinin birer melek oldukları haykırıp durmaktadırlar. Ve bir anlamda “Beni görür doğru okursan “Kiramenkatibin” meleklerini görür ve anlarsın” demektedir.

   HATA YAPMAYAN TRAFİK POLİSİ

Trafik polisine benzer bir uzvumuzdan bahsetmek istiyorum. Bu uzvumuzu anlatırken, “Bunu hiç düşünmedim, aklıma bile gelmedi” diyeceğinizden eminim. Ağız boşluğumuzun sonunda, soluk borusu ile yemek borusunun ortasında bir et parçası vardır. Biz bu parçaya bölgelere göre yutak veya dilcik diyoruz. Doktorlar kış mevsimlerinde ona bakarak hastalıklarımız hakkında bizi bilgilendirirler.

Bu uzvumuz gerçekten bir trafik polisi gibidir. Kendisine yaklaşan maddeleri gidecekleri istikamete yönlendirmektedir. Şayet kendisine yaklaşan yemek, su, meyve gibi fiziki şeylerse düdüğünü çalar ve onu yemek borusuna yönlendirir. Bu gelen maddenin yanlış yapmaması için ve kuralları çiğnememesi için gidebileceği soluk borusunu da kapatır. Çünkü cezası felaketimizdir.

Şayet gelen hava ise bu defada yemek borusunu belirli ölçülerde kapatarak havanın soluk borusuna gitmesini sağlar. Bu görevini çok kısa sürede olsa yanlış yapsa insanın yaşaması söz konusu olmaz. Çünkü soluk borusuna gidecek bir parça her hangi bir şey o kişinin boğulması demektir. O aslında kiramen katibin melekleri gibi sanki görünen bir melektir. Yaratıcımız ona yapması gerekeni emretmiştir o da yapmaktadır. Onun kiramen katibin meleğinden farkı görünerek görevini yapmış olmasıdır. Demem o ki, bizi sürekli kontrol eden, kontrollerinde adaletten şaşmayan melekler vardır. Görmek isteyen şu anda görür, görmek istemeyen biraz sonra görür.

Halbuki bu organın aklı yoktur. Kendisini yönlendiren görünen bir varlıkta yoktur. Bu organımız görevini bir gün, bir hafta, bir ay, bir yıl yapmıyor. Belki yüz yıllarca yapıyor. Rabbim dilerse binlerce yıl bu görevi yürütür. Hiç yemeden içmeden, uyumadan ve sürekli ve de şaşırmadan bu görevi yirmi dört saat yapabilecek kaç polis çıkabilir?

Rabbim birbirimize çok yakınımızda radar olduğunu hatırlatan, kendisi de kurallara uyan dostlar nasip eylesin. Hayırlı cumalar.