Temel’i çok feci bir trafik kazasından sonra hastaneye götürmüşler…

Doktor Temel’e yaşamasının her iki bacağının da kesilmesine bağlı olduğunu ve onları keseceğini söylemiş…

Temel itiraz eder ve:

-Böyle bir şey yaparsanız bir daha buraya adımımı atmam…

Bizim Avrupa birliği (AB) ülkelerine vizesiz dolaşım hakkı da Temel’in bu fıkrasına döndü…

Şu kriteri yerine getirirseniz olur, bu kriteri yerine getirirseniz tamamdır, şu son 72 kriteri yerine getirirseniz garanti, takla atarsanız olur, parante atarsanız olacak, yerde yuvarlanırsanız tamamdır bu iş…

Cumhurbaşkanı Sn. R.T. Erdoğan da: “Böyle davranırsanız bir daha Avrupa Birliği’ne adımımızı atamayız” demeye getiriyor.

Bizler, Avrupa Birliğine girme masallarıyla büyüdük 1959’dan beri…

Kaç siyasetçimizden kaç müjde duyduk hatırlamıyorum.

En son müjdeyi de Sn. Ahmet Davutoğlu vermişti:

“2016 Haziranında Avrupa Birliği’ne vizesiz giriyoruz.”

Ben de 25 Nisan 2016 tarihinde bu köşede “Bir Bilmecem var Çocuklar” başlıklı bir yazı yazmıştım.

Ve o yazıda:

Bütün kriterleri yerine getiren ülkemiz yetkilisine AB Başkanı şöyle der:

“Bakın bu sefer size dürüst davranacağım. Size bir bulmaca soracağım. Eğer bilirseniz AB’ ye vizesi girişinizi kesinlikle kabul edeceğiz söz. Bilemezseniz kaderinize küsün”

Bizimkiler “tamam sorun bakalım” demişler.

AB Başkanı bulmacayı soruyor:

“Kafeste bulunur, rengi sarıdır, bülbül gibi öter. Bilin bakalım bu nedir?”

Bizimkiler hep bir ağızdan bağırmışlar, “Kanarya”

“Değil”

“Muhabbet Kuşu”

“Değil”

“Saka Kuşu”

“Değil”

Bizimkiler ne kadar kanatlı, uçan öten hayvan haşat varsa saymışlar…

Hepsine de “değil” demişler.

Türk yetkili en sonunda patlamış “Yahu kardeşim biz vizeden mizeden vazgeçtik. Allah aşkına nedir bu bulmacanın cevabı?”

AB Başkanı bıyık altından kıs kıs gülerek“hamsi balığı” demiş.

Bizimkiler hemen itiraz etmişler:

“Hamsi balığı kafeste olmaz ki.”

AB Başkanı “Onu kafese biz koyduk.”

“Ama hamsi balığı sarı renkte olmaz ki”

“Onu sarıya biz boyadık.”

“İyi de, hamsi balığı bülbül gibi öter mi hiç?”

AB Başkanı arkasına yaslanmış, pişkin pişkin “eee bulmacadır da, o kadarcık da aldatmaca olmasın mı yani?”

Bu çok basit bulmacanın cevabını bilmeyen bizimkiler başları önde Türkiye’nin yolunu tutmuşlar. Dönüşte halkımıza yeni bir müjde vermişler:

“Müjde 2060 yılında bu iş tamam” diye yazmıştım.

Meğer ben 2060 yılı yazmakla çok iyimsermişim.

İngiltere Başkanı şöyle demiş: “Mevcut hızıyla Türkiye’nin AB’ye üyeliği 3000 yılını bulur.”

Eyvah, eyvah…

Sayın Davutoğlu’nun müjdesi de fos çıktı, benim 2060 tarihi de…

Velhasıl bizim AB’ye girebilmemiz için daha bir fırın ekmemiz yememiz lazım.

Şimdi bazıları “mundar” diyecekler. İyi de be güzel kardeşim, madem mundardı, niye 57 yıldan beri AB kapılarını aşındırıp durduk?

Ben, AB’ye giremediğimize üzülmüyorum. Korucuk köyünden Abdurrahman dayıya üzülüyorum.

Çok ümitlenmişti… Çıkınını bile hazırlamıştı. Şöyle bir Finlandiya, İsveç, Norveç dolaşayım diyordu yengeyle beraber…

Hadi bir fıkrayla noktalayalım yazımızı.

Elazığ’da 1970’li yıllarda “Yolyemez” lakaplı bir külhanbeyi varmış…

“Yolyemez” elinde tespih, başında sekiz köşeli kasketi, ceketi omzunda, ayakkabısının topuğuna basılı gakkoş kıyafeti ile Gazi Caddesi’nde volta atarmış…

Bir gün yine caddede yürürken bir Murat 124, “Yolyemez”e çarpmış ve yere düşürmüş… “Yolyemez” in bütün karizma gitmiş… Yavaşça düştüğü yerden kalkmış, düşen tespihini almış, üstünü başını silkelemiş şoföre dönerek:

“Gakkoş, ne kadar zararın var, söyle de verek” demiş…

Tekrar buluşabilmek umuduyla esen kalın.