AZ kaldi…
Bir haftadan birkaç gün fazla…

Ramazan dolayisiyla sergilenen hayir sovlarinin bitmesiyle biz yine gerçek dünyamiza dönmüs olacagiz.

Püsküllü fesler dolaplara…
Macuncu tablalari depolara kaldirilacak…

On bir ay sömürüp, bir ayligina eglendirip unutturan tezgahlar bir yil sonrasi için emanete alinmaya baslanacak…

Kara derililere gösterilen ‘geçici sefkat posterleri’ önümüzdeki ilk seçimin malzemeleri olarak arsivdeki yerlerini aldi bile…

Bir ‘Mübarek Ramazan’ daha artik kaniksadigimiz orta oyunlarla bitmek üzere…

Diger yillardan farkli olarak, bu yil, bu islerin üzerine her zamankinden daha fazla gidildigini gördük. “Bir elin verdigini diger el görmemeli” ögüdünü…

Sirtindaki un çuvaliyla, merhametini karanlik sokaklarla gizleyen Halife Ömer’i…

Ve daha binlerce örnegi unuttuk…

Insanlarin gözlerinin içerisine baka baka hava atiyoruz hava…

Somali’ye yapilan yardimlarin siyasi nemasini toplamak için iki uçak dolusu insani yanlarina alarak sefere çikan devrin padisahlarini bu millet artik iyice tanimaya baslamali. Sahte oksayislar, verdigi paranin yerine ulastigini görebilmek için, söyle kafasini kaldirip Afrika rüzgarlarina alisik olmayan gözlerini kirpistiranlar…

Yaratilan yalan mutluluklarla…

Ve kendi iç huzurlariyla ülkemize döndüler…

Bu sabah itibariyle, Afrika ayni Afrika, Somali ve Kenya da ki garibanlar ayni garibanlar…

Degisen bir sey yok…

Iki uçak dolusu insan…
Kamera, kayit…

Fakirle zengini…
Beyazla, kara deriliyi…

Ayni karelere yerlestiren deklansörler…

Elimizde kalan malzemeleri tümü bu kadar…

Birkaç gün sonra hepimiz Somali’yi unutacagiz. Oradaki insanlik drami bizim Ramazan sovlarimizin çikolata renkli yeni çesnisinden, yeni tadi olmaktan baska bir sey olmayacak.

Kalici hiçbir çözüm yolu önermeden, o yönde çalisip bir seyler üretmeden yapilan bu yardimlar sorunu çözmez, tersine daha da kötülestirir. Bizim yaptigimiz yardimlar Ramazanin bitimiyle biçak gibi kesilecek. O insanlara yasattigimiz geçici rahatlik yerini derin hayal kirikligina terk edecek.

Bize kizsalar da haksiz sayilmazlar…

Ya hep besleyeceksiniz, ya da onlara ayaklari üzerinde durabilecekleri olanaklari sunacaksiniz.
***
Ulkenin basbakani yakin çevresiyle birlikte Somali’ye gidemez mi?..

Gider tabi ki…

Ama yogunlugu artik hafife alinamayacak kadar artmis bir savasin en sicak günlerinde Somali bu ülkenin birinci gündemi olmamali. Sahur öncesine sikistirilan ‘sehit taziyesi’ bile bu rahatligi örtmeye yetmiyor.

Demek ki ‘hayir sov’ , ‘hayirsiz bölücülük’ mücadelesinden de önemli.

Önemsiz gibi duran bu ayrintilarin tümü; bugün içinden çikilamaz hale getirilen sorunlarimizin bütününü teskil ediyor.

Ulke yangin yerine dönmüsken biz Somali fethinin pesindeyiz. Kendi acizligimizi görmeden dünyaya caka satmaya çalisiyoruz…

Gülünç oluyoruz…Gülünç…