BIR önceki makalemizde 1923’te Yunan isgalinden kurtulan Torbali’nin 2011 yilindaki ahvalini gözler önüne sermeye çalistik.
O yazimizin sonunda bir kere daha ve daha acimasizca isgal edilmis bu kentin yeni bastan nasil kurtarilabilecegine dair fikirlerimiz oldugunu ve bunlari paylasacagimizi ifade ettik.
Bugünkü yazimizda o fikirlerimizi ifsa edecegiz.

TORBALI’NIN SIYASI KURTULUSU

ÖNCELIKLE sorun çözme becerisini yitiren ve igdis edilmis bir görünüm arz eden Torbali siyasetinin kurtarilmasi gerekir.
Çünkü siyaset, bir bedenin solunum sistemi hükmündedir.
Siyasetiniz kötürümse soluk alamaz ve ölürsünüz.
“Torbali’da Siyaseti kimden kurtarmaliyiz?” sorusu bizlere Torbali siyasetinin nasil kurtarilmasi gerektigine dair yanitlari saglayacaktir.
Siyaseti koltuk kavgasi olarak gören, bir rant ve köse dönmecilik olarak gören, bir dedikodu malzemesi ve cambaz sirki olarak gören kisacasi siyaseti halkin çikarina degil de kendi çikarina alet eden bütün madrabazlarin maskelerini düsürmek gerekiyor.
Torbali halkinin siyaset tellallarina yaklasim konusunda kisir duygusalliklardan siyrilip hadiseyi akil ve mantik mizanina vurmasi gerekiyor.
Iyi seçim yapabilme becerisinden yoksun bir halk demokrasinin cellâdidir ve bu halk bazi kritik makamlara kendi cellâdini yerlestirir.
Torbali siyasetini sarmis bulunan insan kirliliginin aklanmasi sart.
Bu kirliligi de sagduyu ve mantik sahibi seçmen aklar..

TORBALI’NIN EKONOMIK KURTULUSU

EKONOMIK refahin ve istikrarin yönünü üretim ve tüketim olgulari birlikte tayin eder.
Uretemeyen ülkeler, bölgeler ve hatta sehirler önce fakirlesir ardindan da kokusur.
Uretemeyen, tüketmeye dönük arti degere de sahip olmadigi için tükenir..
Yeterince tüketmeyen yani yeter miktarda mal ve hizmet satin almayan bölgeler tipki yeterli enerji üretme yetisini kaybeden yildizlar gibi kendi içlerine çöküp birer kara delige dönüsür.
Bu ilçenin ekonomik manada kurtulusu Torbali’nin ne ürettigi sorusuna verilecek yanittan çikarilabilir.
Torbali’ya disaridan nakit akisi saglayamadiktan sonra buradaki esnafi, çiftçiyi, isçiyi düze çikarmanin imkânsizligi ortadadir.
Fakat gelinen noktada Torbali’nin zaten kisitli olan parasi disariya akiyor.
Atatürk Sanayisi esnafi bile Izmir’e giden müsterilerden sikâyetçi.
Devlet Hastanesi’nin içler acisi durumu yüzünden buradaki hastalar Tire’yi mesken tutmus durumda.
Hastanedeki doktora bile katma deger birakmiyoruz.
Geçenlerde bir arkadasimi ziyarete gittigim için biliyorum.
Buradan Tire’de yatan hastasini ziyarete giden bir kisi orada en azindan elli liralik harcama yapiyor.
Torbali’da dükkânlarin biri açiliyor biri kapaniyor.
Dükkânlarin camlarinda devren satilik ya da kiralik ilanlarindan geçilmiyor.
Küçükler dökülüyor, orta boy esnaf sallantida, büyükler tedirgin…
Sayet hizli tren Torbali’ya gelecek olursa (ki gelmesi muhtemel) Izmir’e ulasim kolaylastigindan esnaf hiç müsteri bulamayacak.
Bütün bu tablonun üzerine su soruyu yenilemek gerekiyor “Torbali ne üretiyor ve disariya ne pazarliyor?”
Yarima programlarindan popüler olan birkaç dansçi ve birkaç popçuyu saymazsak Türkiye bizi neyimizle taniyor?
Cevap koca bir hiç..
Biraz tarim ve sanayi üretiminden baska hiçbir seyimiz yok..
Büyük fabrikalara ev sahipligi yaptigimiza bakmayin.
Bununla da övünmenin âlemi yok.
O fabrikalarin patronlarindan müdürlerinden kaçi Torbali’da oturuyor?
Onu da geçtik.. Fabrikalarda çalisanlarin yüzde kaçi buradan?
(Devam edecek…)