“Çaresiz derdimin sebebi belli. Dermanı yaramda arama doktor. Şifa bulmaz gönlüm senin elinden. Boşuna benimle uğraşma doktor.”

Geçen Cumartesi günü “Tıp Bayramı’ydı.” Sağlık çalışanları ses getirmesi için bir gün önce bu bayramlarını kutladılar. Kutlu olsun. Bulundukları her şehirde, iş bırakma eylemleri, mitingler ve çeşitli protesto gösterileri yaptılar, mesleğin sıkıntılarını ve taleplerini bir şekilde yetkililere duyurmaya çalıştılar. Sağlığımızın güvencesi olan doktorlar ve sağlık çalışanları çok zor koşullarda görev yaptıkları halde emeklerinin karşılığını alamadıkları gibi bazen de şiddet görüyorlar. İnsan hayatında sağlık bozuk olursa maddi varlığın aşkın, sevginin yaşamın bir anlamı kalıyor mu? Hastalanan bir insan, özgüven içinde tedavi olmayı, bir an önce sağlığına kavuşmayı istemez mi? İşte onun içindir ki doktor her hastanın umududur. İnsan sağlığının korunması sağlıklı bireylerin yaşayacağı bir toplum olabilme görevi bu sektöre emanettir. Sağlık çalışanları özveriyle çalıştıkları halde, ülkenin koşulları dikkate alındığında, günde 70-80 hastayı muayene etmek asgari 36 saat hizmet etmek, icap görevi, acil servis, nöbetler, kazalar, ağır ameliyatlar, yoğun iş temposu, siyasi baskılar ve çeşitli şiddet olaylarıyla karşılaşmak kolay bir iş değildir. Onlar, her çeşit ve tip insanla, hastayla uğraşır dururlar.

SAĞLIK TİCARETİ

Sağlık çalışanlarının eylemlerini izlerken bir pankarttaki yazılar ilgimi çekti: Sağlıkta ticaret ölüm getirir. Gerçekten de bu sözlere bir anlam veremedim bu nedenle detaya inmeyeceğim her okur kendine göre değerlendirebilir. Son yıllarda sağlık sistemimiz hızla özelleşmeye başladı, sektördeki açık nedeniyle çok iyi oldu ama başlangıçta alınan fark ücret normal olmasına rağmen hızla arttı. İlk yıllarda küçük ücretler alan özel hastanelerde rakamlar birkaç kat daha arttı, maddi imkanı az olan vatandaşlar tekrar devlet hastanelerine yöneldi. SGK’lı olan bir hasta özel hastaneye gittiğinde devlet güvencesi dışında katkı payı ödemektedir, kaldı ki ameliyatlık bir durum olduğunda rakam çok fazladır. Sağlık sistemimizde çok değişiklik yapıldı ama yerine oturmadığı için vatandaş zor durumda bırakıldı. Göçler ve nüfus artışları nedeniyle, her şehirde devlet hastaneleri ve hekim sayısı ihtiyaca cevap veremiyor. Hastanelerde hekim sayısı yeterli olmadığı için günde en az 100 hastayı muayene ve tedavi etmeye çalışan hekimlerin de sağlığı bozulmaya başladı. Akademisyen doktorların sorunları daha da fazla oldu.

TIP BAYRAMI

Gecesi gündüzü, tatili olmayan, ara sıra şiddet gören az da olsa siyasi baskı altında kalan, doktorlarımızın ve sağlık çalışanlarının huzur içinde ve sorunsuz çalışmaları halkın yararınadır. Bu nedenle her türlü sorunları iyileştirilmelidir. Onlar, çalışma koşullarından memnun olsalardı; 14 Mart’ta tıp bayramlarını şenlik içinde kutlayabilirlerdi. Memnun değiller ki, bu özel günlerinde Sağlık bakanlığı önünde temsili tabutlar taşıdılar eylem yaptılar. Memnun değiller ki beyaz önlükleriyle cadde ve sokaklarda seslerini duyurmak için yürüdüler. Doğru söylemek gerekirse, sağlık çalışanları çok zor koşullarda görev yapıyorlar. Devlet hastaneleri tıklım tıklım dolu, bir günde 150 hastaya bakan servisler var, bir dakikalık muayene ve tedaviden ne beklenir? Bunun karşılığında 50 saat nöbet tutan bir uzman hekime, hemşireye, çalışanlara çok az bir ücret ödenmesi komik değil mi? Ya şiddete ne denir, onu da biz yapıyoruz, tekme tokat dövülen doktor az mı? İşte bu gibi nedenlerle sağlık çalışanları tıp bayramını bir eyleme dönüştürerek kutladılar. Peki, doktorlarımızın, sağlık çalışanların hiç mi kusuru yok diyenleri duyar gibiyim. Her meslekte olduğu gibi sayıları az olsa da, bu sektörde de Hipokrat yeminine sadık kalmayan, sadece görüntüye çıkan, gününü gün eden, paracı, iktidar partilerinin ipine sarılan, siyasileri gölge gibi takip edenlerin de var olduğu biliniyor ki halk onları çok iyi tanıyor ve değerlendiriyor. Koşullar ne olursa olsun değerli doktorlarımızı ve sağlık çalışanlarımızı çok seviyoruz, onların hiçbir sorun yaşamasını  istemiyoruz. Sözlerimi yine bir şarkı sözüyle tamamlarsam: “Bedenimde değil kalbimde derdim. Tek alışkanlığım bir zalim sevdim. Sen çekil yanımdan sevdiğim gelsin. Boşuna zamanı harcama doktor.”

Değerli doktorlarımızın ve sağlık çalışanlarının “Tıp Bayramlarını” içtenlikle kutluyorum. Sağlık ve sevgiyle kalın.