Aslında bu durum mücadelesi ile her kesimden taktir toplayan genç siyasetçiden pek beklenmiyordu. Açıkçası basın mensupları olarak biz bile ters köşe olduk. Ama bu durumun Uygur’un tabandaki gücünü pekiştirdiğini ve 2009’da partisinin belediye başkan adayı olması yönündeki ihtimalini güçlendirdiğini söyleyebiliriz.

“Uygur taban siyaseti yapıyor. Buna karşı rakibi Demir ise Ankara’da tepeden inmeye çalışıyor” algısı kamuoyunda mevcut. Demir kongrede aday olmamakla bu eleştiriye katkı koydu diyebiliriz. Çünkü rakibi, onunla yarışa girmedi, delegeyi ikna etmeye çalışmadı.

Aslında 3 yıl önce parti kongresinde Uygur’a karşı aday olmuş ve delegenin yüzde 40’nı seçtirmeyi başarmıştı. Bu da kendisine büyük bir teveccühün oluşmasını sağlamıştı. Ama son kararı kendi taraftarlarını bile hayal kırıklığına uğrattı diyebiliriz.

Övünç Demir bu eleştiriyi perdelemek için AK Parti belediye başkanına ciddi eleştirilerde bulunup Uygur belediyeciliğinin daha iyi olduğunu söylüyor. Hatta daha da ileri gidip Uygur’un A takımında yer alan Sefer İpekli, İbrahim Özel ve Yıldız Sivrikaya’ya methiyelerde bulunması ise kendi taraftarını üzmüşe benziyor. Neticede mevcut kadro iyi yönetiyorsa ortaya çıkmanın bir manası yok. Aslında bu tür hamleler iyi analiz edilip atılmalı. Yoksa adama çıkıp demezler mi, “Bugünkü belediyeyi eleştirirken Uygur’u örnek gösteriyorsan neden yeni bir aday arıyoruz?”

Tavan mı, taban mı?

Şimdi CHP’de bütün mesele şu ikilime sıkışmış durumda. Parti tabanın dediği mi olacak yoksa tavanın yanı genel merkezin mi dediği olacak? Şu bir gerçek Uygur tabanda rakipsiz. Teşkilatta muazzam bir ağırlığı var. Delege seçiminde ne derse, kimi yazarsa o seçilir. Partisinin gençlik kollarından, 70’li yılar mücadelesinden gelen bir isim. Teşkilata emek vermiş… Övünç Demir ise kendi mahallesindeki 56 delegenin arasına bile giremedi. Ama Ankara’da gücü var. Adalet Yürüyüşünde Genel Başkan Kılıçdaroğlu tarafından örnek gösterilen birisi. Partinin Genel Merkez koridorlarında Uygur’dan daha fazla tanınıyor.

İşte bu denklemde Torbalı CHP’nin kaderi nasıl şekillenecek? Taban mı, tavan mı? Bu sorunun cevabı 2018 yılının sonuna kadar tartışılacak. Tabi parti İzmir ve ilçeleri için ön seçim kararı alırsa o zaman Uygur’a gün doğmuş olacak, çünkü parti üyeleri ve delegelerdeki ağırlığı had safhada. Uygur, kongre sürecinde partiyi tek vücut arkasına almayı başardıktan sonra sahaya çıkıp belediye başkan adaylığını açıklayıp çalışmalara başlamayı planlıyor.

Mücadele ederek kazandı

Şimdi bu noktada bir tespit daha yapmamız gerekiyor. Madem CHP ile başladık, öyle de bitirelim. Bir kere, siyasetçinin kaybetmekten korkmaması gerekiyor. Demir’in geçen kongrede Uygur’un karşısına aday çıkması çok önemliydi. Cesaret gösterdi, ‘ben varım’ dedi. Seçimi kaybetti ama siyasette kazandı. Bu kongrede aday olmaması ise ciddi handikap. Yarışmayı göze alamadı, şeklinde yorumlara muhatap oldu…

Uygur bu süreçte şov yapacak. Haklı olarak karşısına liste çıkarılamamasının rahatlığı ile delegenin kalbine temas edecek. ‘Sizin onayınızı almadan bu işler olmaz’ diyecek.. Şu an ona bir pas verildi. Gole çevirmek için uygun zemini es geçmeyecek kadar tecrübeli bir siyasetçidir kendisi..

Övün Demir ise basın ve sosyal medya üzerinden gündem değiştirmeye çalışsa da karşılığı zayıf kalacak. Kaybede kaybede biriktiren siyasetçiler var. Atilla Kaya iki dönem Belediye Başkan adaylığı için mücadele etti. Bu durum kendisine milletvekilliği yolunu açtı. Adnan Yaşar Görmez partinin kuruluşundan beri mücadele ediyor. Uygur Belediye Başkanı seçilmeden önce bir kere başkan adayı oldu, kaybetti. Siyasette kaybeden çoğu zaman kazanır, ama cesareti ortaya koymak ve mücadeleyi göze almak gerekiyor.

Bu noktada Övünç Demir, Uygur’a karşı yumuşak politikasını sürdürüp genel merkez katında arayışlarını sürdürecektir, diye düşünüyorum.  Bu ikilinin mücadelesi nasıl sonuçlanacak zaman gösterecek…