MEĞER ne çok yanarmış canı, insanın baktığı yerde göremeyince görmek istediğini…

Bekir dedeyle, Gülsüm nineyi tanımazsınız.

Garip dayı ile Garipçe teyzeyi tanımadığınız gibi.

Bekir dede 89, Gülsüm nine 84 yaşında ve 67 senedir evliler.

Bir kız, bir erkek iki çocukları, beş de torunları var.

Kızları İzmir’de öğretmen, oğulları Manisa’da mühendis.

Bekir dedeyle Gülsüm nine iki göz kerpiç bir evde yaşıyorlar Yazıbaşı’nda.

Bugün Bayram…

Gülsüm nine komşusuna ev baklavası yaptırdı.

Çocukları, torunları bayramda gelirler diye…

Bekir dede baklavayı çok severdi. “Bir dilim tadayım” dedi, ama Gülsüm nine “olmaz” dedi.

Tepsinin düzeni bozulmasın, çocukları, torunları görsünler, ilk dilimi de onlar yesinlerdi…

Tepsinin üzerini büyük bir özenle, gazete ile örtü.

Gülsüm nine etli yemek de yapmıştı, çocukları, torunları için…

Gülsüm nine, eşine güzel, temi kıyafetlerini giydirmiş, kendi çemberini takmıştı…

Sonra beklemeye başladılar…

Duydukları her araba sesinde, her korna çalmasında, acaba “bizimkiler mi geldi” diye heyecanlandılar…

Öğlen yemeği de yemediler, gelirlerse birlikte yeriz diye…

Akşam olmak üzereydi. Bir iki eski komşusundan başka gelen olmadı. “Belki bir aksilik olmuştur, belki trafik tıkanmıştır” dediler komşularına…

Evlat işte… Kabullenemiyorlar…

Akşam karanlığı çökmek üzereydi.

Önceki bayramlarda olduğu gibi yine gelmediler.

Bu bayramda da yapayalnızlar…

Yoksulluk içinde geçmiş bunca yılın yorgunluğuna dayanıyorlardı, ama bu bayram yanlılığına, evlat hasretine dayanılacak gibi değildi.

İhtiyar yürekleri, ürkek, yavru bir güvercin yüreği gibi, masum masum atıyordu…

Birden kapı çaldı. Umutla kapıyı açtılar.

Elinde bir tabletle, komşunun çocuğuydu kapıyı çalan.

“Gülsüm nine, Gülsüm nine, sizin çocuklarınız ve torunlarınız Marmaris’teler. Aha bu tablette feyste gördüm. Bikinili, mayolu resimlerini paylaşmışlar…”

Dünyası yıkıldı Gülsüm ninenin.

Kalın camlı gözlüğünün altından süzülen gözyaşlarını elinin tersiyle silmeye çalıştı. Bekir dede, 67 yıllık hayat arkadaşının ağlamasına çok içerledi. Ağlamakla konuşmak arası, buğulu bir sesle “ağlama hatun” diyebildi ancak…

O erkekti, ağlamazdı…

Ama o da dayanamadı… Tutamadı kendini… Gözlerinden süzülen yaşlarını, çemberinin ucuyla siliverdi. Gülsüm nine.

Evinin direği, yaslandığı duvarıydı, ağlamasına dayanamazdı onun. Çağımız iletişim çağıymış…

Bilgisayarlar, tabletler, akıllı telefonlar, internetler, feysler, instagramlar, cigabaytlar, mauslar…

İnsanlar bir “tık” kadar birbirine yakınmış…

Gülsüm nineyle Bekir dede bu sanal alemin neresindeler?

Gülsüm ninenin gazeteyle örtüp özenle sakladığı baklava feysin hangi paylaşım sitesinde?

Acaba bir “tık”, Gülsüm nineyle Bekir dedenin evlat hasretini, bayram yalnızlığını, yürek yorgunluğunu giderir mi? Acıyan canlarına merhem olur mu?

Bayramda, ninesinin, dedesinin, annesinin, babasının, büyüklerinin ellerini öpüp, hayır dualarını almak varken…

Mutluluğu, otel odalarında, restoran köşelerinde, kumsallardaki şezlonglarda arayanlar…

Bulamasınız.

Mutluluğu otellerin açık büfelerindeki, bilmem hangi şefin hazırladığı, bilmem hangi gurmenin onayladığı, ismini cismini bilmediğin yemeklerde, tatlılarda aramayın…

Bulamazsınız.

Mutluluk ne uzaklarda, ne de sanal alemde…

Mutluluk ve huzur yanı başınızda.

Bekir dedenin, Gülsüm ninenin gözlerinde, bakışlarında, dudaklarında, gülümsemesinde, tenceresinde, tepsisinde…

“Evlatlarıııım” diye sarılmasında…

Bu sevgiyi, bu huzuru, bu mutluluğu başka hiçbir şey veremez.

Gülsüm nineyle Bekir dede o akşam, aç olmalarına rağmen yemeklerini yiyemediler. İştahları gitmiş, her şey anlamını yitirmişti. Çok üzüldüler. Pişirdiği etli yemekle, ev baklavası duruyordu.

Gülsüm nine “bir iki dilim baklava koyayım da yiyiver” dedi .

Bekir dede çok sevdiği o baklavadan hiç yemedi.

Bir daha hiç baklava yemedi.

Bayramınız mübarek olsun gülsüm nineler, Bekir dedeler…

Yazımızı şu dizelerle noktalayalım.

BEN ÖLDÜKTEN SONRA

Mezarıma gelsen ne olur?

Gelmesen ne olur?

BEN ÖLDÜKTEN SONRA

Ağlasan ne olur?

Ağlamasan ne olur?

SEN BENİM DEĞERİMİ

Yaşarken bilmedin ki

Öldükten sonra

Bilsen ne olur?

Bilmesen ne olur?

Hepinizin bayramını kutluyorum. Esen kalın.