SEVGILI okurlarim önceki gün Belediye Meyda-ni’ndan agir adimlarla gazetemizin bürosuna dogru ilerlerken Demokrat Parti’nin penceresin-den bir ses duydum. Partililer beni çagiriyor. Davete icabet etmemek bize yakismaz. Hemen gittim. Zaten Demokrat Parti benim baba ocagimdir. Bakmayin simdi seslerinin soluklarinin çikmadigina, bir zamanlar Türkiye’de Kirat sahlanmasi meshurdu.
Içerisi kalabalikti. Çok sevdigim, takdir ettigim, saygi duydugum Gani Öncel karsiladi beni. Kendisi eski Ziraat Odasi baskanidir ve çok degerlidir.
‘Anlat bakalim Gani Abi’ dedim. ‘Ne anlatayim Hüseyincigim, neresinden baslayayim. Her gün geriye gidiyoruz. Dünümüzü arar duruma geldik. 2010 senesinde bu kötü gidise dur denmesini bekliyoruz. Ulkemizin ekonomisi düzelsin ki köylünün de cebi rahatlasin’ dedi.
Gani abi lafini bitirir bitirmez Dagkizilca’li Hüseyin Pala aldi sazi eline.. Hem de ne almak, çok dertli.. ‘Zeytinyaginin kilosu 2.70 TL’ye düstü Hüseyin Bey, ne olacak hâlimiz’ dedi. Nedenini sordum. Bu yil zeytinyaginda asit yüksekmis. Zeytinler kurtlu oldugu için asit orani da yüksek. Pala devam etti dertleri siralamaya: “Yolun sonuna geldik. Tarlalarimizi satmaya kalksak alan yok Kahveye gidiyoruz sohbet etmek için, cebimizde çay parasi yok. Kahveciye çay parasi veremez duruma geldik inan ki” diyor.
Korucuk köyünden eski muhtar Fikret Hançer de oradaydi. O da dert küpü, o da dertleri derya yapmis.. “Köyümüzdeki evleri yarisi bosaldi. Gençler çevre ilçelere veya Izmir’e tasiniyor. Köylünün bosalttigi evlerde simdi fareler cirit atiyor. Böyle devam ederse yakinda köyümüz tamamen bosalir” dedi. Ah çektim, sustum.
***
Biz dertlesirken Dagkizilca köyünden Kenan Aytaç girdi içeriye.. O sirada içeride oturan Ömer Aytaç, ‘Ben Balikesir’de yüksek ögrenim gördüm. Babama sor bakalim beni nasil okuttu’ dedi. Ben de Kenan kardesime dönüp ‘Anlat bakalim, nasil okuttun oglunu’ dedim. ‘Düz duvara tirmandim, çok çektim, çok mücadele ettim’ dedi. Inanin gözleri doldu. Ömer kardesim bana harç parasini yatiramadigi için egitimini yarida kesen gençlerden söz etti. Çok üzüldüm. Ne diyeyim. Elimden yazmaktan baska bir sey gelmiyor ki.. Yazmakla bitse iyi..
Ben yaziyorum, yetkililer kulak tikiyor.. Ben yaziyorum, ihale bana kaliyor. Esnafi, çiftçiyi, köylüyü yazmaktan bikmam ama…
***
Dün yine yazdiklarimdan dolayi bir okurum telefonda sitem etti. Ben telefonu kapattiktan sonra yanimda oturan kisi ‘Geri adim mi atacaksin’ diye sordu. O an gözlerim karardi sanki. ‘Asla’ dedim. ‘Canimi veririm yine de geri atmam’ dedim. Peki, hiç mi geri adim atmadim. Attim. Hata yaptigimda geri adim atarim. Özür de dilerim… Ama eger dogruyu, hakki, hukuku savunuyorsam beni hiç kimse yolumdan çevire-mez. Benim sagim solum oynamaz. Dogru bildi-gimden sasmam.. Sevdim mi tam severim, sildim mi tam silerim.. Hiç kimse benden egilip bükül-memi beklemesin lütfen… Allah’a emanet olun.