Gazete; politika, ekonomi, kültür-sanat ve başka konularda haber ve bilgi vermek için yorumlu veya yorumsuz, her gün veya belirli zaman aralıklarıyla çıkarılan yayınlara verilen addır. Gazeteye yazıyı yazmayı, haber toplayıp vermeyi veya gazetenin yazı işlerinde çalışmayı iş edinen kişilere gazeteci denir.

Bizde ilk gazete 1831’de yayımlanan “Takvim-i Vekai” ilk bağımsız, özel gazete “Tercüman-ı Ahval”dir… Gazete; dilin özleşmesi, düzyazının yaygınlaşması, yazı türlerinin gelişmesi, edebiyatın geniş kitlelere ulaşması ve yeni yazarların yetişmesinde etkili olmuştur… Gazete ve gazetecilik çağdaş toplumlarda önemlidir. Halkın gözü kulağıdır, haber almanın ifade ve düşünce özgürlüğünün, demokrasinin varlık göstergesi ve varoluş nedenidir.

Atatürk gazetecilik ve basının önemini gençlik yıllarında kavramış, kurtuluş Savaşı yıllarında 1 Mart 1922’de şöyle demiştir; “Basın milletin genel sesidir. Bir milleti aydınlatma ve doğru yolu göstermede, bir millete muhtaç olduğu fikir besinini vermekte, işin özü bir milletin mutluluk amacı olan ortak yönde yürümesini teminde, basın başlı başına bir kuvvet, bir okul, bir rehberdir.” Basın-yayım günümüz dilinde medya, günümüz uygar dünyasında “Dördüncü Kuvvet” olarak bilinir. Günlük dilde radyo, TV, gazete, dergi, elektronik basın organları, kitle iletişim araçları için de medya sözcüğü kullanılır.

Toplumların aydınlanmasında, reaksiyon göstermesinde medyanın önemli rolü vardır. Bu reaksiyon gerek iktidara gerekse muhalefete yönelebilir. Günümüz toplumlarında da (taraflı-tarafsız) medyanın gücü tartışmasız kabul edilir.

***

Bizim kuşak ansiklopedilerden, kitaplardan beslenirdi… Şimdi, Google, Facebook, Messenger, Instagram, Twitter vb. dijital ortamda medya. Medya o kadar gelişti ki yetişmek imkansız. Ama gençler bu teknolojileri kullanmakta mahirler. İstedikleri her şeye saniyeler içinde ulaşıyorlar.

***

Yeni bir dijital kavram ve olay duydum geçen gün TV’de… Metaversa diye. İnsana ikinci yaşam sanısı veriyormuş. Normal yaşamdan elde edilen verilerin hepsi ikinci yaşamın sanal bir dünyada fiziksel yaşamla sanal hayatın iç içe geçmesiymiş… Sanal dostluklar, sanal söyleşiler yakın deniliyor… Bilgisayar oyunlarında kaybettiğimiz çocuklarımızı düşündükçe insanı korkutan bir durum bu… Bilginin, bilimin ve öğrenmenin hem yaşı hem sonu olmadığını bilenlerdenim. Dijital dünya önemli ama ben gerçek dünyadan yanayım… Dünyamızın korunmasından yanayım. Sanal dünyalarda kaybolmadan… Facebook ile konuşacağıma telefon açıp bir “Merhaba, nasılsın?” demek bana daha sıcak geliyor…

Teknolojiden ve teknolojiyi kullanmaktan yanayım ama dijital gazeteciliği başından beri sevemedim. Her sabah ekmeğimle birlikte aldığım gazetelerimin kağıt kokusunu da içime sindirecek okumayı severim… İnsanı politik yönleri ve yaşam biçimleriyle yorumlamaya çalışan bir birey olarak yaşamın gerçekliğinin gerçek etkileşimlerle aktarılmasından yanayım… Sanal ya da metaversal “yaşam sanısı veren” durumları yanıltıcı buluyorum. Metaversa; “normalin ötesinde olan” demekmiş. Bu anlamda Facebook ya da diğer sanal iletişimlerin alışıla gelmişin dışında çok daha gerçek dışı olarak görülen çalışmalara imza atılacağı tahmin edilirken sadece fiziksel değil, sanal olarak görüşmeler birlikte oyun oynayabileceği, sanal dünya karakterlerinin içinde yaşayabileceği bir dünya projesini hayata

geçirmeye çalıştığı anlamına geliyor… Yaşayıp göreceğiz… Belki biz de sanal dostlar ediniriz.

***

Torbalımız ikiyüz bine yaklaşan nüfusumuzla yaklaşık on ilimizden daha büyük bir ilçe… Ancak hem sosyal yaşam hem de basın yayın konusu olarak büyük bir köyden farksız. Akşam saat sekiz sonrası yaşam evlerde sürdürülüyor. Oysa kentler kültürel etkinlikleri, iş ve eğlence yerleri, cadde ve sokaklarıyla gece de yaşarlar. STK’ların çokluğu yanında kültürel etkinlik çokluğu kenti ve kentliyi canlı tutar; kentlilik bilincini demokratik yaşamı geliştirir.

Bu STK’lardan biri de; “Gazeteciler Cemiyeti”dir. 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü idi. Gazete emekçisi genç, pırıl pırıl dostlarımızla CHP İlçe Başkanlığı’nda karşılaştık. İlçe Başkanı Sayın Övünç Demir’in davetine icabet etmişler. Mutlu oldum onlarla bir arada bulunmaktan. Günlerini kutluyorum tekrar… Aynı gün sevgili Armağan Kars öğretmenim Facebook’da yayımladığı birkaç resim beni eski günlere götürdü.

Pazartesi günü CHP İlçe binasında bir arada olduğumuz o genç gazeteci dostlarımızdan bazıları ilçemizde “Gazeteciler Cemiyeti”nin var olduğunu biliyor mudur, bilmem. Sevgili Mehmet Ergün ile birlikte bu cemiyeti kurumsallaştırabilmek için maddi manevi çabalarımız oldu. Sevgili Armağan Kars, Sami B. Turan, Abdulvahap Olgun, Hüseyin Günaydın, Ahmet Sertcan, Cemil Zeybeker, İbrahim Kaya, Ömer Günaydın ve diğer dostlar… 60’a yakın düşünceleriyle bu ilçe gazeteciliğine katkı sunan insanlarımız… Aralarında yitirdiklerimiz var, saygı ve özlemle anmak isterim. Rahmetli Ali Haner… İçine gülmece kattığı yazılarını daha sonra “Benim Zeytinim” adlı kitapta topladı çocukları… Sami B.Turan da kitaplaştırdı yazılarını… Benim iki bine yakın yazım gazete köşelerinde… Bu cemiyet nasıl ayağa kalkar bilemiyorum ama bu genç arkadaşlarıma güveniyorum, onlar başaracaklar.

Haber alma hakkımız kullanmamız için özveriyle çalışan Torbalımızın sesi, gözü, kulağı olan tüm gazetelerde çalışan basın emekçilerimizin tekrar günlerini kutlar, hepsinin işlerinde kolaylıklar ve hepsine sağlıklar dilerim.

Hoşçakalın, dostça kalın…