Biz anlattık, 11 inci sınıf öğrencileri dinlediler ve sordular. Din istismarından nemalanan bir cemaatin nasıl bir terör örgütüne dönüştüğünü, bundan böyle bu tür olayların yaşanmaması için ne yapmamız gerektiğini konuşurken gençlerin bizleri dikkatle dinledikleri gözümüzden kaçmadı. Lise öğrencilerinin sorduğu sorular, yetişen nesilden neredeyse kesmekte olduğum umutları yeşerten cinstendi. İlgili gördüm onları. O gün orada konuşulanların detayına girmeyip, bir öğrencinin söylediklerini nakletmekle yetineceğim. O öğrenci, yakın zamanda TBMM’ nde yaşanan tekme tokatlı, su şişeli kavgadan utandığını, bu ilkel Uzakdoğu sahneleriyle uygar dünyaya rezil olduğumuzu dile getirdi. Haklıydı. Biz de, gelecekte bu tür kavgaların yaşanmaması için gençlere görev düştüğünü anlatmaya çalıştık. O gün o okulda liseli gençlerin gözlerindeki parıltı ve anlamlı soruları, neredeyse yok olmak üzere olan umutlarımı yeşertmeye yetti.

KAYMAKAM

Yine Ocak ayında, Torbalı Sanat Müziği Derneği yönetimi olarak, konser davetiyemizi verip yeni atanan kaymakamımıza, ‘hoş geldiniz’ demek istedik. O günlerde izinli olan İlçe Kaymakamı Sayın Kadir Sertel OTCU bir mesajla teşekkür ederek, konserde bulunamayacağını ve başarı dileklerini iletti. Uzun zamandır alışık olmadığımız bu protokol jesti dikkatimizi çekmişti. Kaymakam bey izinden döner dönmez, daha önce gerçekleştiremediğimiz hoş geldin ziyaretine davet etti. Yönetim olarak ziyarette bulunduk. Yararlı bir sohbet gelişti. Kaymakam beyin sanata ve sivil toplum kuruluşlarına verdiği değeri ve gösterdiği ilgiyi, Torbalı için güzel şeyler yapacağının işareti olarak değerlendirdik. Köprü eziyetinden trafik keşmekeşine kadar birçok sorunu konuştuk. Çok kısa sürede Torbalı’nın ve halkın sorunlarını görmüş olması ve bunu dile getirmesi Torbalı adına yüreğimize su serpti. İlçemizin yeni kaymakamına başarı ve kolaylıklar diliyoruz.

VE MARMARİS

Hayırlı bir vesile ile bir süredir Marmaris’e gidip geliyorum. Çocukluğumun Marmaris’ini bugünkü Marmaris’le kıyaslamam hiçbir koşulda mümkün ve mantıklı olamaz elbette. Lakin gözüme çarpan güzellikleri Torbalı’da yaşananlarla kıyaslamadan da geçemedim. Temizlik ve düzen bakımından, insanlarımızın turist olarak gittikleri Yunan adaları ya da Avrupa sahil kasabaları bugünkü Marmaris’ten daha temiz ve güzel olamaz. Ülkemizin genel olumsuz havasına rağmen insanların yüzünde gülümseme vardı. İnsanın insana saygısını gördüm. Hayvanlar da mutlu. Her köşe başında mama ve su kapları var. İnsanlar köpekleriyle geziyorlar ama sokak ve caddeler çok temiz. Sarı çizgilerle belirgin yaya geçidinde insan varsa ışık olsun ya da olmasın araçlar frenliyor. Motosiklet sürücüsü bile yol veriyor. Şimdi bu güzellikleri Torbalı’daki dolmuşların düzensizliği ile mi, kaldırım fukaralığı ile mi, sürücülerin yayalara saygısızlığı ile mi kıyaslamalıyım, bilemedim. İki ilçe arasında ne fark var diye düşündüm. Deniz kenarı ve iyot bu durumda ne kadar pay sahibidir? ‘Gavur’ dediğimiz insanların, kurallara uymadaki titizlikleri örnek olmuş olabilir mi?  Yoksa, orada yerel yönetim ve kamu kurumları daha özverili mi çalışıyorlar? Hani her seçimden sonra, oyların partilere göre ülke çapında dağılımını değişik renklerde gösteren bir Türkiye haritası vardır ya, acaba diyorum, o haritada sahil kesiminin oylarını gösteren renklerle, sözünü ettiğim bu ‘insanca’ yaşam şekli arasında bir doğru orantı var mıdır? Her koşulda ve her bölgede yurdum insanı temiz, düzenli ve hepsinden de önemlisi ‘insanca’ yaşamayı hak ediyor. Gerisi ise, ‘seçilmişlere’ ve ‘atanmışlara’ kalıyor.

Saygılarımla.