DEGERLI okurlarim ilk olarak su siralar epey gündemde olan dün de gazetemizin mansetinde yer alan kayit parasi ile ilgili düsüncelerimi açiklamak istiyorum.
Muhabirlerimiz Ticaret Meslek Lisesi Müdü-rü’nün velilerde yüksek miktarda kayit parasi istedigini tespit etmis. Bu konu maalesef kana-yan yara.
Bir yanda okul müdürün karsisinda o parayi na-sil ödeyecegini düsünen veli, bir yanda da oku-lun giderlerini nasil karsilayacagini düsünen okul müdürü. Benim gözümde ikisi de magdur-dur. Ne veli kayit parasi olarak 100-200 TL ver-mek zorunda, ne de okul müdürü ödenek yeter-sizliginden dolayi veliye el açmak zorunda. Orasi okul, ticarethane degil. Devlet okullarin-da egitim parasizdir.
Bir yanda yetkililer çikip bas bas açiklama ya-piyor kayit parasi vermeyin diye, bir yanda da okullara yeteri kadar ödenek gönderilmiyor. Böyle çarpik bir sistem olmaz. “Para alma” diye uyardigin okul müdürüne parayi göndermek zo-rundasin. Eger göndermezsen aynen bizim man-sette oldugu gibi isi ticarete döküp “Aganin eli tutulmaz” diye gayet esnaf bir agiz ile konusur.
Okul müdürünün isi okulun egitim ile ilgili sorunlarini çözmek. Hademe maasini düsün-meye mecbur birakilan okul müdürü veliye el açmak zorunda kalir. Hiçbir veli de okula kayit parasi olarak maasinin 4’te 1’ini vermek zorunda degil. Lütfen yetkililer artik bu çarpikliga bir son versin.

YALANCI GAZETECI OLUR MU?

ÖNCEKI aksam bir vatandas beni yakalayip ga-zetecilik üzerine uzunca bir nutuk atti. Sanirim bu konuda sikinti yasamis ve bütün gazetecileri ayni kefeye koymayin. Vatandasta böyle bir izlenim olusmamasi için ben sik sik bu kösede genç meslektaslarima uyarida bulunuyorum. Lüften gazeteciligi kendi egonuza, ihtiraslari-niza, farkli sevdaniza, konusulma isteginize, kisisel menfaatlerinize alet etmeyin. Bir haberi veya yaziyi kaleme alirken empati yapin. 5N 1K sorularini cevaplandirmadan okuyucunun karsi-sina çikmayin.
Çok kutsal bir meslegi icra ediyorsunuz.
Elinizdeki güç çok ciddi. Lütfen bunu tehlikeli sonuçlar için kullanmayin. Kamu yararina gaze-tecilik yapin, kendi yarariniza degil. Insanlar yaptiginiz haberden sonra bütün gazetecilere sövmesin. Hiç kimsenin dalina basmayin de-miyorum. Hakli oldugunuz konuda hiç durma-yin, haberinizi yapin. Ama lütfen eger içinizde bir nebze bile süphe varsa iyice arastirin. Sizin 1 metrelik masada ürettiginiz küçücük bir haber dünyanin öbür ucuna kadar gider ve tarihe not olarak düsülür. Vicdan sahibi olmak gazeteciyi yüceltir. Adalet bir gün hepimize lazim olur. Biraz daha dikkat edelim lütfen. Bir kisinin ha-tasi yüzünden genelleme yapilmasi hos degil.
Yalanci gazeteciler ifadesini ben üzerime hiç alinmiyorum ama meslektaslarimi da uyariyo-rum.

ÇOCUKTAN AL HABERI

REFERANDUM gündem olmaya devam edi-yor. Herkes sonucu kendi cephesinden yorum-luyor. Hakaret edilmedikçe yorumun her türlüsü güzeldir. Önemli olan sonuca saygili olmak. Millet tercihini yapti. Ben evet sonucu çikaca-gini referandum günü ögle saatlerinde anladim. Muhterem esim ile birlikte evimin balkonunda otururken sokaktan birkaç tane çocuk geçti. Balkondan gençlere seslendim. “Oy kullanmak-tan mi geliyorsunuz” dedim. “Hayir” cevabini verdiler. “Peki yasiniz sandiga gitmeye müsait olsaydi ne oy kullanacaktiniz” diye sordum. “Evet oyu verirdik amca” dediler. Iste ben o an-da referandumda evet sonucu çikacagini anla-dim. Atalarimiz çocuktan al haberi derken çok hakliymis. Daha çok demokrasinin gerekli oldu-gunu artik çocuklar bile biliyor.
Allah’a emanet olun.