GERÇEKLERI net olarak görmek lazim.
Torbali’da politikadan baska birsey yok.
Oysa ki politika bu ilçede en az ihtiyaç duydugumuz seylerin basinda geliyor.
Esasen Türk toplumunun ortak kaderi bu.
Yani sadece Torbali’ya münhasir bir durum degil.
Ulkenin her kurumunda, üniversitesinde, hukuk müesseselerinde,orduda hatta sanat ve bilimde politika assolisti oynuyor.
Gerisi saga sola serpistirilmis ince dekorlardan ibaret…
Çarsamba günü öglen saatlerinde telefonum çaldi sevdigim bir dostum Torbali Belediye Meclisi’ni takip etmeye gidecegini vaktim müsaitse benden kendisine eslik etmemi rica etti.
Belediye Baskani Ismail Uygur’un faaliyet raporunun oylamaya sunulacagini bu yüzden de meclis toplantisinin ayri bir önemi oldugunu ilave etmeyi de ihmal etmedi.
Arkadasima muhabirlik yaptigim günlerde meclis toplantilarina yeterince katildigim yanitini vererek “hem ne olacagi asagi yukari belli, oylama esnasinda haydi simdi bütün eller havaya sarkisi terennüm edecek, arada bir de bol bol politika yapilacak” dedim.
Ertesi gün yerel gazetelere baktigimda hiç de yanilmadigimi gördüm.
Bütün eller Uygur’un faaliyet raporuna “evet” oyu vermek için havaya kalkmisti.
Haaa bir de politika yapilmisti.
Politika; yani gerçekleri çarpitma, aci hakikatleri yumusatma, kamuoyunu uyutma taktikleri…
Ak Partili Meclis Uyesi Hasan Karatoklu Torbali’ya kurulmasi planlanan çöp depolama alani konusunda Belediye Baskani Ismail Uygur’a soru sormus.
Uygur da iyi bir politikaci oldugunu bir kere daha ispatlayarak “Tesisin kurulmasi kesinlestiginde hep birlikte oturur nasil bir yol izleyecegimize karar veririz” yanitini vermis.
Ben size nasil bir yol izlenecegini söyleyeyim mecliste bir kere daha “haydi simdi bütün eller havaya” sarkisi terennüm edecek.
Bu meseleyi Fidel Castro’nun bir sözüyle bitireyim istiyorum: Tarih beni aklayacaktir….

MUHALIF OLMANIN DAYANILMAZ CAZIBESI
ÇOCUKLUK yillarimda babamla sürekli tartistigimi hatirliyorum.
Babamin savundugu düsünceleri çocuk mantigimla çürütmeye çalisir O’nun siyah dedigine ben beyaz derdim.
Bu tartismalar esnasinda babam sinirinden güler bana “sen herhalde felsefeci olacaksin” derdi.
Yillar sonra Universitenin felsefe bölümünü tamamlayarak babamin bu kehanetini dogrulamistim.
Okul yillarimda da siki bir muhaliftim.
Bu yüzden derslere giren profesörler bana az söz hakki tanirlar hatta bazen isi azarlamaya kadar götürürlerdi.
Gazetecilik serüvenimde de bu muhalif tarafim agir basti.
Herhalde Torbali’daki yerel gazetelerde kalem oynatanlar arasinda benim gibi muhalif bir çizgi takip eden çok az kisi vardir.
Çünkü muhalif olmak dislanma tehlikesine maruz kalmak demektir.
“Kral çiplak” diye bagirmak kraldan beslenen kralcilar tarafindan “kaka çocuk” olarak damgalanmak demektir.
Muhalif olmak sirtinizda bir hedef tahtasi tasimak demektir ama her seye ragmen ayricalikli ve onurlu bir seydir muhalif olmak. Hepinize adaletsizlige, katakulliye, sigliga karsi muhalif günler diliyorum.