TORBALI’NIN yollari…
Uzun yaz gecelerini genellikle ‘Beyaz Kafe’de dost sohbetleriyle bitirdik. Dostlarimin çogu bekar ve 12 yillik is tecrübesi olan insanlar oldugu için hergün sohbetimizin bir kismi güç bela aldiklari arabalarinin sikintilarini dinlemekle geçiyor.

En çok sikayet konusu ise Torbali’nin neredeyse her cadde ve sokaginin ortak problemi ‘tozlar ve çukurlar’. Her aksam araba yikama, akabinde arabanin derhal arabasinin kirlenmesi ve araba alt takimlarinin harap olmasi gibi sorunlari dinliyorum. Benim henüz kendime ait bir arabam olmadigi için sadece dinleyici rolündeyim inanin…

Büyük Torbali Gazetesi’nde yeniden makale yazmamla birlikte bu sorun dinleme isi inanin iyice kontrolden çikti. Artik herkes ilçedeki her konuyu, her sikintisini isimleri yazilmamak kaydiyla bana anlatir oldu. Torbali’daki kurumlar üzerinde bir yaptirim gücüm var midir bilmiyorum ancak elimden geldigince sikintilara burada yer verecegim. Öncelikle arabalarinin ve evlerinin sürekli toz olmasindan sikayet eden dostlara tavsiyem birkaç gün sabretsinler! Eylül ayinin ilk yagmurunun düsmesiyle birlikte ilçemizdeki tozlar çamura dönüsecek ve toz eziyetimiz bitecek en azindan. Arabalari kirlenenlere degil de, evleri tozlananlara müjdemiz olsun…

NASIL BU HALE GELDIK?

ISIN sakasi bir yana, yukarida söyledigim problemin yegane sebebi uyumsuzluk. Türkiye’de maalesef kurumlar arasi dialog hala pek çok dünya ülkesinin  gerisinde. Ilçemizin yollarinin köstebek yuvasina dönmesinin sebebi herkesin malumu oldugu üzere altyapiya yapilan yatirimlar. Avrupa’nin 1950’lerde kullanmaya basladigi dogalgaz sistemi 2000’li yillarda sehrimize ulasti maalesef. Bu ulasmanin güzel yanlari oldugu gibi cilveleri de oldu tabii. Dogalgaz için sehrin tüm cadde ve sokaklari kazildi, neredeyse her eve ulasacak bir dogalgaz agi kuruldu. Kazilan çukurlari Torbali Belediyesi kapatti ve asfaltladi. Simdi ise kanalizasyon hattinin onarimi ve yenilenmesi çalismasi var uzun zamandir. Onda da sonlara dogru yaklasiliyor bildigim kadariyla. O da bitecek, çukurlar kapanacak ve yollar asfaltlanacak. Peki ya sonra?

Sonrasi malum… Örnegin TEDAS gelecek, elektrik direklerini kaldirip hatlari toprak altina tasiyacak. Yine birkaç ay boyunca arabalarimiz, evlerimiz toz içinde yüzecek. Sonra yine belediye gelecek, çukurlari kapatacak, yine asfalt dökülecek vs… vs… Bu döngü böyle akip gidecek açikçasi… Birazcik ekonomi bilen herkes de benim sordugum soruyu soruyordur eminim. Yollari kazmak, kazilan yollarda çalismak, vatandasa dogan zarar, maliyeti gerçekten çok yüksek olan yol asfaltlama isi defalarca tekrar edecek. Kordinasyonlu bir sekilde çalisildigi zaman X maliyete tamamlanacak olan 3 is, böylelikle 3X’e mal oluyor maalesef. Tüm bu süreçte tüm oklarin hedefi olan yerel yönetimin oy kaybetmesi, ilçenin saglikli bir sisteme kavusamamasi de cabasi… Sebebi ise açik; yerelde iktidar olan genelde iktidara, geneldeki ise yereldeki iktidara engel olma çabasi içinde! Kurumlarin çekismesinin faturasi ise vatandasin cebine…

ÇÖZUM ÖNERILERIM:

GENELDE her devletin politikalari oldugu gibi yerelde de ilçenin akil isimleri, STK’lar, meslek odalari vs. toplanip dialog yoluyla ilçeye acilen bir kalkinma programi hazirlamali, yol haritasi belirlemeli. Gerek hükümet temsilcileri, gerekse yerel yönetimler bu kalkinma programina uymali kanaatimce. 10 yillik, hatta 50 yillik bile kalkinma programi örnekleri var dünyada. Bu programlar sayesinde yönetilen sehirler veya ülkeler yöneticilerin iki dudagi arasindan çikacak sözleri beklemiyorlar. Bu kalkinma programi sayesinde yapilacak tasarruf ile vatandasa daha çok hizmet götürülebiliyor, yasanilmaktan dolayi gurur duyulan mekanlar yaratiyorlar.
Kurumlarin birbirleriyle çekismedigi, halka hizmet etmenin öncelikli hedef oldugu, millet menfaatine yürüyen insanlara çelme takilmayan günler görmek ümidiyle… Ne dersiniz? Çok uzak miyiz?