BIRKAÇ gün önce bir TV programinda izledim. Pakize Suda elinde mikrofon, Edirne sokaklarinda gençlere soruyor: “WikiLeaks nedir?” Kisa bir süre önce, aralarinda Türkiye‘nin de bulundugu birçok ülkeye ait diplomatik belgeyi açiga çikardigi için tüm dünyada sok etkisi yaratarak birçok iktidarin paçalarini tutusturan bu internet organizasyonundan haberi olmayan gençlerin üniversite ögrencisi olduklarini da ögrenen Pakize Suda, hakli olarak, saskinligini gizleyemiyor. Ben de ekrandan bu durumu, emekli bir ögretmen olarak, aci aci seyrediyorum. Az ötede bu kez ögrenci olmadiklari anlasilan gençlere soru yöneltiyor: “Burhan Kuzu kimdir?” Çogu tanimiyor ya da ilgisi olmayan cevaplar veriyor. Içlerinden bazilari da TBMM Anayasa Komisyonu Baskani, hukuk profesörü ve milletvekili Burhan Kuzu ile  Türk Mali dizisindeki postaci Erman Kuzu‘yu birbirine karistiriyor. Akraba olduklarini söyleyenler de çikiyor. Yani, televizyon,  pek çogunun içerigi egitim ve kültür açisindan hiçbir deger tasimayan dizilerle, yazili basin önünde bir kez daha galip geliyor. Yumurta savaslariyla günlerce gazete mansetlerinden düsmeyen Burhan Kuzu‘yu da tanimiyorlar. Okumayan insandan, bilmesini ve düsünce üretmesini bekleyenler de saflik sinavi vermis oluyorlar. Simdi ben de kalkip, bu gençlere, “bilin bakalim, hakkinda rüsvet iddialari ortaya atilan Kayseri Büyüksehir Belediye Baskani’na kim kefil oldu” diye sorsam, bir baska saflik sinavina imza atmis olur muyum, diye düsünüyorum. Düsünüyorum ve iddia ediyorum; okuyan, ögrenen, sorgulayan vatandas yerine, gecesini gündüzünü televizyon karsisinda geçirip, kendisine hazir sunulan ve hiçbir egitim ve kültür degeri tasimayan dizilere esir olan vatandas birilerinin daha çok isine geliyor. Bunu ben söylemiyorum, görevleri vatandasi avutmak ve uyutmak olan dizilerin bollugu ortaya koyuyor bu durumu. Hele kadinlarimiz… En az üç çocuk doguracak, ömrü onlari büyütmekle geçecegi için çalisma hayatinda yeri olmayacak, çocugunu ayaklarinda sallarken kulagi mutfaktaki tencerede, gözü Fatmagül‘ün bir yerlerinde olacak, çocuklar büyüdükçe derdi çogalacak, ogluna is bulamayacak, kizini everemeyecek. Eh artik, bir de mümkünse, üç bes yilda bir “oy” kullanacak. Gün gelecek, icra kapiya dayaninca da kocasi onu birlikte intihar etmeye ikna edecek. Susanin ve susturulanin konusandan çok oldugu bir ülkede, bir avuç üniversite genci, politikaciya yumurta atinca beyinsiz olacak ve ülkede kiyamet kopacak, cici elbiseler kirlendi diye davalar açilacak… ABD baskanlarina firlatilan pabuçlarin yaninda, üç tane çiftlik yumurtasinin lâfi mi olur be kardesim?

KAZIM DIRIK’E DIKKAT

BU cadde Torbali‘nin sagli sollu esnafla kapli en büyük ve en uzun caddesi. Marketler, beyaz esya ve mobilya magazalari, terziler, telefoncular, pastaneler, firinlar, kuaförler ve okullara açilan yan sokaklar var bu caddede. Diger caddelerimiz gibi burasi da parke tasla dösendi ve yeni baslayan araç park uygulamasiyla da bir hayli genisledi. Ayni zamanda ambülans yolu da olan bu caddeye bu nedenle ve hakli olarak hiz kesiciler koyulmadi. Cadde esnafi dertli. Kendilerini birer ambülans soförü sanan otomobil ve motosiklet sürücülerinin bu caddeyi yaris pistine çevirmelerinden sikayetçiler. Giderek artan havali korna selamlasmalarinin olusturdugu gürültü kirliligi de herkesi rahatsiz ediyor. Ambülanslara daha fazla is düsmeden, bu caddede denetimlerin arttirilmasini bekliyor vatandas.  Saygilarimla.