Nüfusunun yarisi göç eden vatandaslardan olusan Torbali, en yogun göçü Dogu’dan aliyor. Dogu ve Güneydogu’dan göç edenler genellikle Atatürk Mahallesi’nde yasamayi tercih ediyor. Göçün en büyük nedeni ise issizlik

TUIK rakamlarina göre yaklasik 127 bin nüfuslu ilçenin yarisindan fazlasi Torbali’ya çesitli illerden gelenlerde olusuyor.. Resmi rakamlara göre Torbali en fazla göçü Diyarbakir’dan aliyor. Ilçede Diyarbakir kütügüne kayitli 7.699 kisi yasiyor. Diyarbakir’i, 5.143 kisi ile Sanliurfa takip ediyor. Ilçeye Güneydogu ve Dogu’dan göç edenlerin yüzde 80’i Atatürk Mahallesi, Karsiyaka Mahallesi, Yemislik Mahallesi, 7 Eylül Mahallerinde oturuyor. Yaklasik 22 bin kisinin yasadigi bu bölgede yasayan insanlarin göç etme sebeplerinin basinda “Issizlik” geliyor. Issizligi töre, kan davalari, asayis sikintisi takip ediyor. Çocuklarinin daha iyi bir hayata kavusmasi için göç eden aileler, büyük sehirde ise umduklarini bulmakta zorluklar çekiyor. Aileleri gerek yasadigi bölgeye uyum saglayamama, bir is bulamama gibi birçok sorunla karsi karsiya kaliyor.

BÖLGENIN EN BUYUK SORUNU ISSIZLIK
BÖLGEDE yasayan her ailenin nüfusu 5 ile 10 kisi arasinda. Yaptigimiz arastirma neticesinde birçok ailenin, memleketlerinde tarim ve hayvancilik ile geçimlerini saglayamadigindan büyük illere göç ettikleri ortaya çikti. Diger çogunlugu ise gerek bölgelerinde yasanan asayis sikintisi, gerek isleyecek topraginin olmayisi gerekse de töre gibi sebeplerden dolayi göç etmis. Atatürk Mahallesi’nin gençlerinin büyük kismi issiz. Memleketlerinden daha iyi bir gelecek için büyük illere göç eden aileler, burada ise tarlalarda yevmiyelik isçi olarak çalisiyor. Mahallede ortalama 15’e yakin kahve bulunuyor. Issizlik yüzünden ise gençler kahvehaneleri dolduruyor. Ustelik göç eden aileler, göç ettikleri bölgenin yasam sartlarina ve kosullarina alismakta bir hayli zorluk çekiyor.

MAHALLELI HIZMET ISTIYOR

GENÇLERIN ve bölge sakinlerinin ailece gidebilecekleri hiç bir sosyal tesisin bulunmadigi gibi çocuklarin eglenebilecegi sadece bir tane park bulunuyor. 2 okulun oldugu bölgede, egitim ögretim yilinda her sinifta ortalama 4050 ögrenci bir sinifta egitim görüyor. Bölge mahalli idare tarafindan hizmet alamadigi gibi mahalleye giden dolmus da bulunmuyor. Bölge insani kent merkezinden mahalleye kadar yürümek zorunda kaliyor. Bunun yani sira mahallenin en belirgin ve güzel bir özelligi ataerkil halinde yasamasi. Halk genel olarak örf ve adetleriyle ve büyük bir aile birligi ile yasamlarini idame ettiriyorlar.

KESKE IS OLSAYDI DA GELMESEYDIK

1 yil önce Urfa’dan göç eden 64 ya-sinda, 11 çocuk 43 torun sahibi olan Abdulkadir Katres, “Yoksulluktan göç ettik” dedi. Burada da issizlik oldugu-nu söyleyen Katres: “Memleketimizde huzurumuz yoktu. Can güvenligi yok-tu. Yokluktan ve issizlikten göç ettik. Simdi burada hem kiradayiz hem de tarlalarda çocuklarimiz yevmiye ile ça-lisiyor. Keske bizim oralarda hizmet ve fabrika olsaydi da gelmeseydik” dedi.

ÖZLEMLER HEP AYNI: MEMLEKET HASRETI

MAHALLE sakinlerinden 51 yasin-daki Aziz Kara, 21 yil önce Urfa’nin Siverek ilçesinden issizlik yüzün-den göç etmis. 8 çocuk sahibi olan Kara, “Topraklarimiz kiymetsiz, gençlerimiz issizdi. Bundan dolayi buraya göç ettik” dedi. Doguda ya-samin zor oldugunu söyleyen Kara sözlerini söyle sürdürdü: “Bizim or-alarda 1 tavuk yüzünden tartisma çiksa adam ölüyor. Cehalet diz bo-yu. Issizlik ayni sekilde. Burada ço-cuklarimiz en azindan belalardan uzak. Tarlalarda yevmiyelik isçi ol-arak çalisiyorlar. Ama memleket her zaman gözümüzde tütüyor”