Dün başım çok şiddetli ağrıyordu, başım ağrıyınca kafasına sarılı bir bezle dolaşan mızmız bir insana dönüşürüm. Neden ağrıdı ki bu kadar bugün,  diye mızmızlanırken, annem sordu: Sahurda çay içtin mi? “Yoo içmedim” dedim. “İşte ondan” dedi, sahurda çay içmezsen başın ağrır. Doğruydu, hep içiyordum çünkü, bir tek o gün içmemiştim,  bir tek o gün başım ağrımıştı, tüm deliller çayı işaret ediyordu, haklıydı. Sonuç olarak, başım ağrımaya devam etti ama sorularımın cevabını bulduğum için mutluydum. Bu anekdottan çıkarılacak birinci ders, aramakla bulunmaz ancak bulanlar arayanlardır. İkinci ders, anneler bilirler. Üçüncü dersi de siz çıkardınız elbette, sahurda çay içmeyi unutmayın. Anne demişken “Korkunç bir şekilde seni senden iyi tanırlar” demiş ya Sina. Daha bebekken tanımaya başlıyor anneler. Daha çocuk kim olduğunu ne olduğunu bilmeden, anne onu tanımaya çalışıyor. Gözlerini kırpıştırdı, “Uykusu geldi galiba”. Elini ağzına çok götürüyor, “Diş çıkartacak”. Çok huzursuz, “Uykusunu alamadı”. “Oğlum uykusuzluktan ağlıyorsun ama uyumak istemiyorsun bak bir uyu hepsi geçecek vs vs.”. Bebek daha neyi niçin yaptığını bilmiyorken annesi anlamlandırıyor, çocuğunun şifrelerini çözmeye çalışıyor. Anne çocuğunu tanıma macerasına, çocuğun kendini tanıma macerasından çok çok önce başlıyor. Her anne böyledir. Hepsinin puanı on üzerinden ondur. Çocuk doğurmayan anne gibi ablalar da gördüm. Ya da çocuk doğurmak istemeyen kadınlar da. Onların da puanı on üzerinden ondur. Kadınlar için yarım diyenler olacaktır. En kıymetlilerinize “Yarım” diyenlere, “Bilemedin o benim Yar’ım deyin” çünkü annemiz, eşimiz, kız kardeşimiz, ablamız bizim diğer yarımızdır. Çocuk doğuran, doğurmayan arasındaki tek fark biri annedir diğeri değildir.  Yazı için seçtiğim fotoğrafa bakın. Hangimiz onlar kadar tam olabiliriz.

RAMAZAN SOKAĞI TÜM YAZ AÇIK KALSIN

Dünya üzerinde yaklaşık bir buçuk milyar Müslüman Ramazan’a merhaba dedi. Müslümanlar için kutsal olan Ramazan’da, bir ay boyunca gün doğumundan gün batımına dek tutulacak olan oruçla beden ve ruhun arınması hedefleniyor. Öte yandan Ramazan ayının barış ve huzur ayı olması gerektiğine dair dini ifadeler bulunsa da ülkemizde bir huzursuzluk hakim. İnşallah en kısa zamanda her şey tersine döner. Ramazan kapsamında ilçemizde bir sokak kuruldu. Semazenler, ışıklar sokağa renk katmış durumda. Akşam Pazarı’ndaki stantlar bu sokağa taşındı. Her gün BKM arkasında kurulu olan bu stantlarda da hareketlilik başladı. Normal günde bir iki kişinin uğradığı, el emeklerini çoğu zaman satamayan hünerli insanların tezgahı bence hep o sokakta o şatafatla kalmalı. Yani her yaz mevsimi orası canlı tutulmalı. Ailecek gezeceğimiz alan korulukla kısıtlı kalmamalı. Bu sokağın örnekleri birçok şehirde var. El emeklerinin yanı sıra çeşitli stantların daha kurulmasına teşvik edilerek, yaz ayını panayır gibi geçirtebilmek belediyemizin elinde. Bence bu konu üzerinde çalışmalılar. Öz eleştiri yapmak gerekirse zaten konser, festival beklentimiz yok. Bu beklentilerim çok oldu kırılalı. Ancak bu kadar da halkı a sosyalleştirmek olmaz. İzmir’deki birçok belediyenin etkinliklerine gıptayla bakıyorum. Sıra İzmirlilere gelsin artık. Onlar bize gıptayla baksın. Eminim ki bunun için bütçemiz de gücümüz de var.