DÜN Hürriyet Gazetesi’nin manşeti şu şekildeydi: 60 Euro kuyruğu. Yunanistan Devleti çöküyor. Avrupa bile artık onları kurtaramayacak. Bankalar bir hafta kapalı. Borsada bir müddet açılmayacak. Demirel’in o meşhur sözünde olduğu gibi 1 cente muhtaç bir ekonomileri var Yunanlıların. IMF’ye borcunu ödeyemiyor, AB kendilerine güvenmiyor. Başbakan Çipras iflas bayrağını çekmiş durumda, halkı referanduma götürüyor. Bankalardan para çekmek isteyen halk kuyruğa girmiş. Benzin istasyonları hakeza. Alış-veriş merkezleri kredi kartı ile alış verişi kabul etmiyor. Ege’deki komşumuzun durumu bu. Yakın gelecekte ekonomik olarak düzelmeleri imkânsız.

Peki Güneyde durum ne? Irak 20 yıldır savaşıyor. Her gün patlayan bombalarda yüzlerce insan ölüyor. Kürtler, Araplar ve Şiiler kardeşçe yaşamayı başaramadı. Dış güçlerin oyununa geldiler. Amerikan işgali yılardır kısmen devam ediyor. Batılı ülkeler Irak’ın petrolüne konmuş durumda. Ülkede güçlü bir yönetim yok. Kuzey Irak bağımsızlığını her an ilan edebilir. Mezhepsel ve etnik ayrışma ülkenin geleceğini karartmış vaziyette. Ülkenin ekonomisi battı, batacak. İŞİD ülkenin bir kısmında kendi devletini kurdu. Bir ara Erbil ve Kerkük’e kadar dayandı. Yakın gelecekte Irak’a huzur gelmesi uzak bir olasılık.

Birde Suriye’ye göz atalım. 4-5 yıldır ülkede savaş var. 2 milyon Suriyeli bizim topraklarımızda. Bir o kadarı da Ürdün ve Irak’ta yaşamını çok zor şartlarda yürütmek durumunda kalıyor. Ülkenin çeşitli yerleri Özgür Suriye Ordusu, PYD, İŞİD ve El Nusra’nın elinde. İrili ufaklı başka örgütlerde çeşitli bölgelerde hâkimiyet kurmuş durumda. Esat güçleri gün geçtikçe güç kaybediyor. Ülke resmen harap olmuş durumda. Savaşın başladığı günden beri yaklaşık 250 bin insan öldü. 20 milyonluk ülkede ne huzur var, ne güvenli bir gelecek. Suriye’nin nasıl bir akıbete savrulduğu meçhul.

HALİMİZE BİN ŞÜKÜR

Biraz daha aşağı inersek, Mısır ve Libya’da da benzer durumlar mevcut. Böyle bir coğrafyanın içerisinde Türkiye’nin durumu bin şükür dedirtecek bir halde olmasına rağmen insanlarımız nedense huzursuz. Hafta sonu eşcinseller yürüdü, ortalık karıştı. Öğretmenler yürür, TOMA’lar sahaya iner. Sosyal medyada muazzam bir ayrışma var. Birisi Kobani der, öteki Doğu Türkistan’daki zulme dem vurur. Kobani diyen Doğu Türkistan’dan bahsetmez, Doğu Türkistan diyen Kobani’ye bakmaz. Biri Türk öldü diyor, ötekisi ise Kürt öldü diyor. Aslında ölen insandır insan, bunu niye görmeyiz. Hiç kimse ortak bir paydada buluşamaz.

Neden Yunanistan, Irak ve burnumuzun dibindeki Suriye’de yaşananları görmeyiz. Parklarda yatan Suriyelilerin bundan birkaç yıl önce iyi bir işleri, güvenli bir yaşamları ve bankalarda paraları olduğunu herhalde hepimiz biliyoruzdur. Halep, Humus, Lazkiye, Şam ve Hamas başta olmak üzere Suriye’nin birçok ilinde bugün bizim yaşamımıza benzer bir yaşam vardı ve bir arada yaşamayı başaramadıkları için gelecekleri birden bire karardı. Artık ne çocuklarının eğitimini düşünebiliyorlar ne de iyi bir arabaya binmenin hayali ile yaşayabilecekler. Onlar için yaşamak demek tok olmak ve barınabilecek bir yer bulmak anlamına geliyor.Suriye’ye giren virüs o ülkede 50 yaşar. Bu ülkenin yeniden güçlü ve refah seviyesi yüksek bir ülke haline gelmesi neredeyse imkânsız.

YA ATEŞ BİZE SIÇRARSA!

Türkiye’nin Irak, Suriye, Libya ve Mısır olma potansiyeli her zaman mümkün. Etnik, dinsel ve mezhebe dayalı ayrılıklar her an kapımızı çalabilir. Birbirimizi boğazlamak için fırsat kollayan, faşizan duygularla beslenenlerin göremedikleri bir gerçek var. Bu ülkeye ateş düştü mü, hepimizi yakar. Şu ülkede her şey dört dörtlük olmayabilir. Ama sağlık sistemi, eğitimdeki iyileşmeler ve giderek artık refah seviyesi bizim için bir fırsat. Kazanımlarımızı arttırmamız gereken yerde sürekli ayrıştıran bir üslup kullanarak bir yere varamayız. Irak, Suriye ve Mısır’ı karıştıranların Türkiye üzerinde de planları var. Oyun büyük kardeşim, bunu gör artık. Elimizdekilerin kıymetini bilelim. Bize rol biçenlere, yol verelim. Biz kendi söküğümüzü kendimiz dikmesini biliriz. Türkiye’nin karışması için fırsat bekleyen uluslararası istihbarat örgütleri ve medya kuruluşları var. Batımızda ekonomik istikrarsızlık, güneyde ise siyasi kaos. Çevrende gezen yoksul ve aç Suriyelilere şöyle bir bak. Bir de Yunanistan’da 60 Euro için kuyruğa giren Yunanlıları bir düşün, ondan sonra kendi haline bir bak. Ardından kıbleye dönüp Yaratana şükür et.

Bir de ülkenin, milletinin ve devletinin kıymetini bil.