OSMANLI padisahlarindan Yavuz Sultan Selim yapacagi seferlerini hep gizli tutarmis. Yine böyle bir sefer hazirligi sirasinda vezirlerinden biri israrla padisaha seferin nereye yapilacagini sorunca Yavuz Sultan Selim söyle demis:
“Sen sir saklamasini bilir misin?”
Vezir sordugu soruya yanit alacagi ümidiyle;
“Evet hünkârim, bilirim,” dediginde Yavuz Sultan Selim su susturucu karsiligi vermis;
“Ben de bilirim…”
Unlü Alman sair ve düsünürü Goethe söyle diyor; “Konusmak ihtiyaç olabilir ama susmak bir sanattir.”
Bir Kizilderili Atasözü de söyle der; “Sessiz kalmak, birsey bilmedigin anlamina gelmez. Çok konusmak da, çoksey bildigini göstermez.”
Bazi insanlar çok konusur, bazilari ise az. Bizim Yazibasi’da Çolak Muharrem diye bir abimiz vardi. Rahmetli öleli epey oldu. Çok konusurdu. Yazibasi’da çok konusma ile ilgili bir misal verilecekse “Çolak Muharrem gibi” denir.

Hani adamin birisi yaninda konusmadan duran adama;
Birader sizin geçen sene ölen at duruyor mu? diye sormus. Adam “lahavle” çekip;
Yahu geçen sene ölen at hiç durur mu?
Yahu durmaz ben de biliyorum. Maksat muhabbet olsun. Ver bakalim simdi bir cigara
Evet bazilari muhabbet olsun hesabi çok konusurlar.
Bazilari da vardir az konusur. Agizlarindan lafi cimbizla alirsin.

Sevdigim üç arkadasim var.
Burhan Türe, Osman Filiz ve Hikmet Uygur.
Efe Kirtasiye’de sik sik birarada olurlar. Çok az konusurlar. Onlari konusturmak için “Sizin geçen sene ölen beygir duruyor mu?” diye sorar, muhabbetin kapisini açarim. Ama nafile(!..)
Simdi bazilari bana inanmayacak, biliyorum.
Söylediklerimin dogrulugunu teyid etmek için yasanmis bir anekdot anlatayim.
Bu üç arkadas Belediye’nin korulugunda oturmus hiç konusmadan etraftaki rengarenk çiçekleri ve yesil agaçlari seyrediyorlardi.
Gökyüzünden bir uçak geçti. Uçagin gözden kaybolusundan yarim saat kadar sonra Hikmet Uygur; Geçen uçak Türk Hava Yollari’nindi, dedi ve sustu.
Bir saat kadar yine sessizce oturdular.
Derken Osman Filiz;
Hayir, dedi, geçen uçak Lufthansa uçagiydi!
Yine uzun zaman sessiz kaldilar. Iki saat kadar uzun bir süre sonra Burhan Türe cani sikilmis bir tavirda ötekilere; “Bakin”, dedi, “böyle tartisirsaniz ben kalkar giderim!..”

Evet konusmak bir ihtiyaçtir. Ama ne kadar?
Unlü bir düsünür söyle diyor;
“Konusma bir bayanin etekligi gibi: ilgiyi sürdürecek kadar kisa, konuyu kapsayacak kadar uzun olmalidir.”
Bir baska ünlü düsünür de;
“Yerinde yapilan kisa bir konusma, yersiz yapilan uzun bir konusmadan bin defa daha etkilidir.” diyor.
Meclis Baskanimiz Sayin Cemil Çiçek anlatiyor: Genç bir avukattim… Bizim orada (Yozgat) Adalet Partili Mustafa Bagci diye, sözü dinlenen bir köylü vardi.
Bana dedi ki… Bak Avukat Bey… Köy de sen konusurken, ihtiyarlar duvarin dibine oturmus, elinde degnek, topragi eseliyorsa lafi fazla uzatma.. Seni kimse dinlemiyor demektir. Ama köylü topragi eselemiyorsa, sana kulak veriyor demektir. Konus konusabildigin kadar.
Tarihte Roma’nin yikilis hikâyesi çok ünlüdür.
Ölümünden önce Roma’nin neden yikildigini soran birine Cicero su yaniti vermis:
“Çok güzel konustuk ama bilgisizdik.”
Demek ki bilgisizce yapilan güzel konusmalarda hiçbir soru halledilmiyor. Maalesef ülkemizde siyasiler de her seyi biliyor. Her konuda fetva da veriyor. Konunun uzmanlari ise susuyor. Hele Sali günleri… Sali günleri partilerin “grup toplantilari” yapilir. Adi toplanti… Genel baskanlar çikar kürsüye, diger partilere veryansin… Yahu bunun ülkeye ne faydasi var Allah askina?
Simdi falanca lider diger partileri çok güzel payladi, azarladi diye ben o lidere ve partisine sempati mi duyacagim?
Amaç sadece kendi fanatik partilerini tatmin etmekse mesele yok. Ama mesele diger partileri de etkilemek, onlari kazanmak ise, bu yol yol degil. Eminim insanlari germekten baska hiçbir ise yaramiyor. Ben sahsen çok rahatsiz oluyorum. Bu Sali en olumlu konusan Sn. Kiliçdaroglu idi. Daha yumusak bir uslûp için çagri da yapti. Vatandas artik hosgörü istiyor. Bugünkü yazimizi da konuya uygun bir fikra ile noktalayayim.
Telefon kulübesinin disinda beklemekten usanmisti. Sonunda dayanamayip basini içeriye uzatti. “Afedersiniz, acele isim var. Yarim saattir telefon basindasiniz, bir tek kelime konusmadiniz.”
Içerdeki basini sallayarak:
“Ne münasebet! Karimla konusuyorum.”
Tekrar bulusabilmek umuduyla esen kalin.