POPULER diziler basta olmak üzere son dönemde TV’nin sosyal hayatimizda çok önemli bir etkiye sahip olmasi uzmanlarca olumsuzluklarin habercisi olarak nitelendiriliyor. Fatmagül’ün suçunun ne oldugu, Polat’in kimlerden öç alacagi, Hürrem’in entrikalari, minik Osman’in gaddar babasi birçok kisinin hayatinin önemli bir kismini kapsiyor. Birçogumuz ‘Ben dizi izlemem, zaplarken gözümü kaçirdim’ diye kendimizi kandirsak da dizilerin aldigi reytingler ve günlük yasamin üzerindeki etkileri aslinda tam da ‘TV ve dizikolik’ oldugumuzu ortaya koyuyor. Son yillarda vakit degerlendirme kültürümüzü sadece ‘televizyon izlemek’ olusturmaya basladi. TV ve dizilerin hayatimizdaki yeri ile ilgili çarpici tespit ve degerlendirmelerde bulunan Rehberlik Ögretmeni Kemal Karakoyun, özellikle çocuklarin televizyondan uzak tutulmasi gerektiginin altini çizdi.

23 AYLIK ÇOCUK REKLAMLARI EZBERLIYOR

TELEVIZYON dizilerin toplumsal degerlerin yok olmasi, ahlak anlayisinin dejenere olmasi gibi zararlarinin yaninda çocuklarin ve gençlerin ‘gerçeklik’ duygusunu köreltme gibi olumsuz etkileri oldugunu söyleyen Kemal Karakoyun, gerçek ile kurgu arasindaki farki ayirt edemeyen bireylerin zamanla bosluga düstügünü ifade etti. Karakoyun, TV izlemenin çocuklar üzerindeki etkilerini su sekilde anlatti: “TV, aile iliskilerini istila etmis durumda. Aileyi bir arada turan birçok deger yok ediliyor. Bizde bir çocuk günde ortalama 3 saat TV izliyor. TV izleme 2 yasindan önce basliyor. 23 aylik çocuklar reklam tekerlemelerini biliyor. TV ile beyin yari kürelerinin orantisiz gelisimi söz konusu. TV’deki görsellik agirlikli olarak sag beyin yarim küresine hitap ediyor. Sag beyin küresi, sol beyin küresinden daha çok gelisiyor ve ortaya bir orantisizlik çikiyor. Bu da çocuklarin dil gelisimi ve özellikle akademik basarilarini etkiliyor. Okuma yazma ögrenme gibi akademik olgular sol yarim kürede olusuyor; bu kisim zayif kaldigi için çocuklar okula baslarken çok ciddi sikintilar yasiyor” dedi.

SAFINAZ IÇIN HEP KAVGA EDILIYOR

TELEVIZYON karakterlerinin gençleri ve çocuklari gerçek dünyadan uzaklastirdigini ifade eden Karakoyun, çizgi filmlerden verdigi örneklerle konuya açiklik getirdi, “Empati özelligi yeni nesilde azaliyor. Çocuklarda tüketim artiyor ve özellikle sanal kahramanlar üzerinden harcamalar yapiliyor. Buna ek olarak fazla TV izleyen çocuklarin dili iletisim araci olarak kullanmadigini görüyoruz. Kendilerini görsel olarak ifade etmeye çalisiyorlar. 78 yasina kadar çocuklarda gerçeklik algisi gelismiyor. Çocuk, izledigi seylerin gerçek oldugunu zannediyor. Spiderman elbisesi giyip 5.kattan atladiginda hiçbir sey olmayacagini saniyor. Çocuklar bir de çok ciddi sekilde tembellesiyor. Çünkü her seyi hayalinde hallediyor. Kurgulayarak yüksek not alacagini, derslerinin iyi olacagini falan düsünüyor. TV siddeti körükledigi gibi cinsiyet ayrimini da tetikliyor. Örnegin Safinaz hep kurtarilmayi bekleyen aciz kadin ve onunla birlikte olmak istedikleri için  Temel ile Kabasakal hep kavga ediyor. Ikisine de hiçbir sey olmuyor. Bunu gören çocuk okulda arkadasini dövüyor ve sonucunda hiçbir sey olmayacagini zannediyor” seklinde konustu.

DIZILER TOPLUMSAL DEGERLERIMIZE TERS

SON dönemde popüler olan dizilerin toplumsal degerleri dejenere ettigine de dikkat çeken Karakoyun, “Toplumsal normlarla çeliskili diziler yayinlaniyor. Biz okulda çocuklarin kiyafetlerine müdahale ederken, TV dizilerindeki liselerde okulla alakasi olmayan giyim kusamlar gösteriliyor. TV dizisi deyip geçmemek lazim. Bir kültür ile birlikte ahlak da yaratiliyor. Toplumun örf ve adetlerinin nasil olacagini da belirliyorlar. Mesela dizilerde hiç bayram, büyüge saygi gibi degerler islenmiyor. Dil de çok pervasizca kullaniliyor ‘Ya anne sen geri zekali misin’ denilen diziler var. Toplumun model olarak algilayacagi diziler yok. Toplumu 10 yil öncesi ile karsilastirdigimizda eger bir dejenerelik görüyorsa bunda dizilerin ve TV’nin payi büyüktür. ‘Hürrem’i, Fatmagül’ü izledik, sonra TV’yi kapattik, isimize baktik’ degil olay. Biz Ramazan Ayi’nda nasil davranilmasi gerektigi, Kurban Bayrami gibi toplumsal degerler yok sayiliyor. Dikkat ederseniz TV’de agirlikli olarak kurban kesmenin güzelliklerinin anlatildigi yil daha çok kurban kesiliyor. Çünkü TV çok ciddi bir sekilde kitlesel hareketleri yönlendiriyor” dedi.

NASIL KORUNACAGIZ?

TV’NIN bireyler üzerindeki olumsuz etkilerini yok etme noktasinda ailelere büyük görev düstügün söyleye Karakoyun, ne yapilmasi gerektigini su sekilde anlatti: “Çocuklarin küçük yastan itibaren aile kurallari ile sinirlandirilmasi gerekiyor Buna anne babalar da dahil. Konusan, ayda bir aile sorunlari ile ilgili toplantilar yapan aileler olmali. Ortak paylasimlar olmali. Haftada bir gün TV’siz gün ilan edilebilir. TV’nin ön plana çikmasinda aile içi iletisim eksikliginin oldugunu düsünüyorum. Kari kocanin yasamda tek bir bütün olamamasi bu tür zafiyetlerin ön plana çikmasina neden oluyor. Aile sistemi içerisinde kurallari olmali.” dedi.

TV’YI ÇOCUK BAKICISI OLARAK GÖRUYORUZ

AILELERIN çogu zaman TV’yi çocuklarin uslu durmalari, kendilerini rahat birakmalari için bir araç olarak gördügünü söyleyen Karako-yun, “ Aileler TV’yi bakici olarak görüyor. Maalesef bu ileride çok olumsuz sonuçlar dogurur. Aileler TV kahramanlari üzerinde çocuklari ile hiç konusma yapilmiyor. Çocuk, sanal kahramanlara maruz kalirken aile onu uyarmiyor. Bu karakterlerin gerçekte karsiligi olmadigini anlatmiyor. Bunun yaninda büyü ve sihir dizlerinin çok revaçta oldugunu görüyoruz. Bunu izleyen çocuk ev-deki surubu içerek sihirli bir ortam yaratma-ya çalisiyor. Her seyden önemlisi siddet çok ön plana çikiyor. Siddet, sorun çözme yön-temi olarak sunuluyor. Birilerinin zihninde iyi bir yerde olabilmek için kavga etmen gerekiyor. Insanlar arasi iliskileri çözmek için siddet uygulaniyor ve siddet sorun çöz-me yöntemi olarak sunuluyor” diye konustu.