Ekmek parası kazanmak için yılın 9 aydan fazlasını evlerinden yüzlerce kilometre uzakta geçirmek zorunda kalan mevsimlik işçiler Torbalı ovasında yaşam savaşı verirken, bu mücadele en çok çocukları yıpratıyor. Yaşadıkları bütün zorluklara rağmen oldukça sıcak kanlı ve misafirperver olan gönlü zengin mevsimlik işçilerinin tek derdi ekmek parası

TORBALI’YA gelen mevsimlik tarım işçileri ovada çeşitli ürünlerin hasadını yaparken oldukça zor şartlarda çalışıyorlar. Her yıl olduğu gibi bu yıl da kilometrelerce uzaklardan gelen mevsimlik işçiler, Torbalı’da ekmek parası kazanmaya çalışıyorlar. Sezonluk olarak Torbalı’ya gelen yüzlerce işçi iş başı yaparak, domates ve biber gibi yazlık sebzelerin hasadında çalışırken Torbalı’da yaklaşık 3 ay kalıyorlar. Ekmek parası derdine düşen mevsimlik tarım işçileri, Ahmetli, Subaşı, Karakuyu, Özbey, Saipler gibi birçok bölge çadır kuruyor. İşçiler genellikle Şanlıurfa, Mardin, Gaziantep, Mersin, Adana, Batman gibi illerden geliyor.

ZOR ŞARTLARDA ÇALIŞIYORLAR

Mevsimlik tarım işçileri, sıcağın altında günde 10 saatten fazla çalışıyor. 45-55 lira yevmiye ile çalışan ailelerin yaşadığı sağlıksız yaşam koşulları ise görenleri yüreğini sızlatıyor. Naylondan yapılmış çadırların içerisinde yaşam mücadelesi veren mevsimlik işçiler, su ihtiyaçlarını su artezyeninden sağlıyor. Birçok zor koşulların üstesinden gelmeye çalışan aileler, gündüzleri ovada akşamları ise çocuklarıyla ilgileniyorlar. Zor şartların hiçbir zaman iyileştirilmediğini, çadırlarda kalmasına rağmen aylık 50 lira elektrik faturası ödeyen işçiler yaşadıkları bütün zorluklara rağmen ekmek parasını alın teriyle kazanmanın verdiği huzurun kendilerini mutlu ettiğini ifade ettiler.

ÇOCUKLARI OKUYAMIYOR

Mevsimlik işçiler ekmek parası kazanmak için il il gezerken bu durumdan en çok çocukları etkileniyor. Okul zamanı okullarına gidemeyen öğrenciler aileleri tarlada çalışırken çadırlarda bekliyor. Arkadaş ortamlarından uzak kalan, eğitimlerini yarım bırakan ve oldukça sağlıksız koşullarda yaşayan çocuklar mevsimlik işçi kavramını ilerde sürdürecek nesil olarak yetişiyor. Doğu ve Güneydoğu bölgelerinden Torbalı’ya gelerek göçebe bir hayat yaşayan işçilerin büyük bir bölümü Torbalı’nın kuzey bölgesinde bulunuyor.

EKSİK HAYATLAR…

Tarım işçileri ailelerini de alarak giderler gidecekleri yere. Birkaç aylık bebekler, okul çağında çocuklar, bıyıkları yeni terlemeye başlamış delikanlılar, bedeni fazla çalışmaktan erken yaşlanmış genç kızlar bu yolculuğa eşlik ederler. Buna mecburdurlar, çünkü ailenin bir kısmını geride bırakacak kadar para yoktur cepte. Üstelik küçük de olsa çocukların da çalışması ya da en azından yemek ve ekmek pişirmesi, bulaşıkları ve çamaşırları yıkaması, çadırı ve yatakları derli toplu tutması gerekmektedir. Bu çocuklar genellikle okula gidemezler. Her gittikleri ilde sadece birkaç ay kaldıklarından, sürekli yer değiştirdiklerinden yaşıtları gibi okula gitmeleri mümkün olmaz.