DEGERLI okurlarim. Okul bahçesinde olusturdugu küçük bir alanda birkaç ördegin yasamasini saglayan okul müdürüne geçtigimiz günlerde adeta savas açan bir yerel gazetemizde bir süredir benimle ilgili yazilar yazildigini sizler de görüyorsunuz. Kisileri hedef almadan, isim anmadan ve hiçbir sekilde hakaret etmeden yazdigim yazilara, üstelik iftira atarak cevap verme geregi duyulmasinin sadece yersiz bir alinganlik ifadesi oldugunu bana sizler söylüyorsunuz. Ancak, bu gazetemizde Cemil Zeybeker imzasiyla yazi yazan arkadasimiz (böyle söylememin nedeni, bazi yazilari kendisinin yazdigindan kusku duymamdir) 17 Nisan 2010 tarihli gazetedeki yazisinda konuyu bastan sona saptirmis ve beni toplumun bir kesimine kasten farkli bir sekilde tanitma çabasina girmistir. Bilmesini isterim ki bu yazisi bile benim basima gelecek olasi bir olumsuzlukta kendisini zan altinda birakmaya yetecektir. Bu arada, beni gerek telefonla arayip gerekse karsilastigimizda “Hocam bu yazilanlarin sizin yazdiklarinizla iliskisini anlayamadik” diyen okurlarima tesekkür ediyorum. Ama galiba ben anliyorum. Her ikimizin de yazilari arsivdeki nüshalarda ve internet adresinde mevcuttur. Mutlaka tekrar okumanizi öneriyorum.

Yazilarimda cehalet ve fukaraligin, özellikle de “cehalet”in Türkiye’nin en büyük sorunu oldugunu sikça tekrarlamakta ne kadar hakliyim. Bu da yazimi dogru dürüst anlamadan okuyup, cevap yazmaya kalkisanlara kapak olsun. Ne demek istedigim yazinin sonunda daha iyi anlasilacaktir. Evet, tekrar ediyorum. Cehalet ve fukaralik bu halkin kaderi degil, ülkenin en büyük problemidir. 1980 senesinden beri yasadigim ve gururla hizmet verdigim Torbali’da yasayan pek çok insan ve mezun ettigim ögrencilerim beni çok iyi tanir. Görevim esnasinda sert durusum ise, özellikle mezun olan ögrencilerimin degerlendirmesiyle, tamamen onlarin iyiligi için olmustur. Kutsalliga ve inançlara ise, kimin namaz kilip kilmadiginin çetelesini tutmayacak kadar da saygiliyimdir. Yazidan anlasildigina göre bu arkadas bunun da çetelesini tutuyor. Niyet okuyuculuk yaparak, yazmadigim seyleri yazmisim gibi göstermesi onun gazetecilik anlayisi olabilir. Oysa ben isterdim ki, son yazimda, bu gazeteyle ilgili ortaya çikardigim “habercilikte çifte standart” konusuna deginsin. Kisa arayla ayni ilçede yasanan iki benzer olayda “Aferin Çocuklar” baslikli alkislayan haberle, “Necat Hoca’nin Çiftligi” baslikli yeren haber maalesef ayni gazeteye aitti. Seviyesine inemeyecegim bir üslupla saldirmasinin nedeni bu olabilir mi, diye düsünüyorum.

Söyledigi gibi, Armagan Kars-Fevzi Özbeyli kavgasi da yasanmamistir. “Fevzi Özbeyli” ismiyle yazan degerli insan benim meslektasim ve dostumdur. Onunla kavga etmem, ancak tartisirim. Benim CIA ve MOSSAD ajani tanidigim gerçekten yok. Anlasilan, arkadas buna da yanlis anlayip konuyu baska yerlere tasimis. Yani simdi birileri, “herkes makale yaziyor ama bazilarinin on makalesi bir düsünce yazisi yapmiyor” dese, bu arkadas yine alinip, kendinden bahsedildigini mi sanacak?

Görüldügü gibi, kösede yazmak alinganlik götürmüyor. Hem tahammül, hem de saygi gerektiriyor. Çizmeyi de asmamak gerekir dedigine göre, benim nerede çizmeyi astigimi göstermelidir. Yoksa iftira ettigi gibi, insanlara hakaret içeren yazilar yazsaydim simdi baska yerde olurdum. Vatandasin temiz din duygularini ve cehaletini istismar edenlerden, “Kayip Trilyon” davasindan, Alman yargisinin ortaya çikardigi ve kendi türünde asrin yolsuzlugu diye adlandirdigi “Deniz Feneri e.V” davasindan ve suçlu görülen bürokratlardan söz edecek olsam da bu kadar alinganlik gösterecek mi acaba? “Kin ve nefret” içinde oldugumu gösteren hangi cümlem varsa bilmek isterim. Asil ona sormali; kendisine-baslangiçta- kisisel bir yazi yazmadigim halde bana sahsen cevap vermesine neden olan “kin ve nefret” in kaynagi nedir?

Sayin Zeybeker; vatandasin egitim düzeyinin, bazi olaylarin nedenlerini soramayacak ve sorgulayamayacak çizgide birakildigini ve bunun da halkin gündelik yasamindan seçimlere kadar birçok alanda ülke adina olumsuz sonuçlara sebep oldugunu görmemden ve her firsatta vatandasa göstermek isteyisimden rahatsiz isen, tekrar ediyorum; “halkimin cahil ve fukara kalmasina neden olan, bu durumun sürüp gitmesinden nemalandigi için memnun olan, bir de bu duruma ek olarak manevi duygularini kendi çikarlari dogrultusunda istismar eden her kisi, kurum ve iktidari KINIYORUM”. Bu sözüme de alinmazsin insallah. Son yazinda özene bezene yazdigin not paragrafini okuyunca, önceki yazinda geçen ve koyu yazilmis “Grölant” kelimesiyle, bu yazindaki “Grönland” kelimesi arasindaki farki bile göremeyecek düzeyde olup, okudugunu anlamadan, ülke ismini dogru yazamadan bana akli sira “cografya dersi” vermeye kalkan birini muhatap aldigim için kendime kizmiyor degilim. Birçok kisinin “cevap vermeye degmez” demesine karsin yazmam, insana olan saygimdandir. Ayrica sana bir de tesekkür borçluyum. Bu kisa süre içinde Torbalili gazete okurlarinin seni de beni de ne kadar iyi taniyip anladiklarina tanik oldum. Bu nedenle sana bir daha cevap yazmaya gerek görmedigimi Torbali kamuoyundan aldigim güce dayanarak “Armagan Kars Beyefendi” olarak degil, “Armagan Kars” olarak söylüyor ve saglikli günler diliyorum. Bu kosullarda artik, istedigini yazabilirsin...

Okurlarima saygilarimla.