SEYH Edebali Hazretleri’nin, Osman Gazi ve O’nun sahsinda gelecek olan devlet adamlarina nasihatini belki hepimiz biliyoruzdur. Ama tekrar tekrar okumak ve de uymak gerekiyor bu nasihatlere, bu vesileyle bir kez daha hatirlayalim istedim bu nasihatleri:

Ey ogul!
Beysin! Bundan sonra öfke bize, uysallik sana… Güceniklik bize, gönül almak sana… Suçlamak bize, katlanmak sana… Acizlik bize, yanilgi bize, hos görmek sana… Geçimsizlikler, uyumsuzluklar, anlasmazliklar bize, adalet sana… Kötü göz, som agiz, haksiz yorum bize, bagislamak sana…

Ey ogul!
Bundan sonra bölmek bize, bütünlemek sana…Usengeçlik bize, uyarmak, gayretlendirmek, sekillendirmek sana…

Ey ogul!
Yükün agir, isin çetin, gücün kila bagli… Allah Teala yardimcin olsun. Beyligini mübarek kilsin. Hakk yoluna yararli etsin. Isigini parildatsin. Uzaklara iletsin. Sana yükünü tasiyacak güç ayagini sürçtürmeyecek akil ve kalp versin.
Sen ve arkadaslarin kiliçla, bizim gibi dervisler de düsünce, fikir ve dualarla bize va’d edilenin önünü açmaliyiz. Tikanikligi temizlemeliyiz.

Ogul!
Güçlü, kuvvetli, akilli ve kelamlisin… Ama bunlari nerde ve nasil kullanacagini bilmezsen, sabah rüzgârlarinda savrulur gidersin… Öfken ve nefsin bir olup aklini maglup eder. Bunun için daima sabirli, sebatkâr ve iradene sahip olasin…
Sabir çok önemlidir. Bir bey sabretmesini bilmelidir. Vaktinden önce çiçek açmaz. Ham armut yenmez. Yense bile bagrinda kalir. Bilgisiz kiliç da tipki ham armut gibidir.
Milletin, kendi irfani içinde yasasin. Ona sirt çevirme. Her zaman duy varligini. Toplumu yöneten de, diri tutan da bu irfandir.

Ogul!
Insanlar vardir, safak vaktinde dogar, aksam ezaninda ölürler.
Dünya senin gözlerinin gördügü gibi büyük degildir. Bütün fethedilmemis gizlilikler, bilinmeyenler, ancak senin fazilet ve adaletinle gün yüzüne çikacaktir.
Anani ve atani say. Bil ki bereket, büyüklerle beraberdir.
Bu dünyada inancini kaybedersen, yesilken çorak olur, çöllere dönersin.
Açik sözlü ol, her sözü üstüne alma. Gördün, söyleme; bildin, deme! Sevildigin yere sik gidip gelme; muhabbet ve itibarin zedelenir.
Su üç kisiye; yani cahiller arasindaki alime, zenginlikten fakir düsene ve hatirli iken itibarini kaybedene aci…
Unutma ki, yüksekte yer tutanlar, asagidakiler kadar emniyette degildir.
Hakli oldugun mücadeleden korkma! Bilesin ki atin iyisine doru, yigidin iyisine deli derler…
En büyük zafer nefsini tanimaktir. Düsman, insanin kendisidir. Dost ise, nefsi taniyanin kendisidir…
Kisinin gücü günün birinde tükenir, ama gibi yasar. Bilginin isigi kapali gözlerden bile içeri sizar, aydinliga kavusturur.
Hayvan ölür semeri kalir, insan ölür eseri kalir. Gidenin degil, birakmayanin ardindan aglamali… Birakanin da biraktigi yerden devam etmeli…
Durmaya dinlenmeye hakkimiz yok. Çünkü zaman yok, süre az…
Yalnizlik korkanadir. Topragin ekim zamanini bilen çiftçi baskasina danismaz. Yalniz basina kalsa da… Yeter ki topragin tavda oldugunu bilebilsin…
Sevgi davanin esasi olmalidir. Sevmek ise sessizliktedir. Bagirarak sevilmez, görünerek de sevilmez…
Geçmisini bilmeyen gelecegini de bilemez. Osman! Geçmisini iyi bil ki, gelecege saglam basasin. Nereden geldigini unutma ki, nereye gidecegini unutmayasin…
Evet, söze ne hacet ki bu muhtesem nasihatten sonra. Hepimizin alacagi o kadar ders var ki bu sözlerden…
Saygilarimla..