HER nefsin tadacagi sey… Vakti, yeri, sekli degisse de herkes için varolan en büyük gerçek. Sebepsiz de ölüm olmaz derler. Sebepler de perde hükmünde. Perde kalksa her sey ayan beyan olacak. O zaman imtihanlarin bir hükmü kalmayacak. Ölümlerden sonra hepimiz “ÖLUMU” degil “SEBEBI” konusuruz. Sebeple takilip, asili unuturuz.
Sali günü Ayrancilar’da gencecik bir kardesimiz evinin çatisina kendini asarak intihar etti. Son derece üzüldük.
Hiçbir sey ölümü seçmek için bir neden olamaz. Ama anlik ”BOSLUK”. Insan için en tehlikeli uçurum… Konusulmasi gereken bu “BOSLUGUN” nasil doldurulacagi.
Kazalar, belalar, musibetler, hastaliklar olacak. Bazen istemedigimiz gibi gidecek her sey. Sinavda bir ögrenciye hep bekledigi sorular çikar mi? Beklemedigi bir soru çikinca ögrenci okulu mu terk etmeli! Evet bu Bosluk nasil dolar en önemli meselemiz aslinda. Rahmetli olan kardesimizin ailesine Allah’tan sabir diliyorum.

“DEPREM” deyince de ölüm geliyor aklimiza. Elazig’in Karakoçan ilçesinin Basyurt Beldesi merkezli 6.0 siddetindeki depremde 51 insanimiz hayatini kaybetti. Bu siddetteki bir deprem normalde hasara bile yol açmamasi gerekirken 51 insanimiz ölüyor. Toprak, kerpiç evlerin altinda boguluyor insanlar. Yüzlerce hayvan telef oluyor. 51 ölüm sebep peki!
Bu memlekette herkes adam gibi görevini yapsaydi acaba hala toprak evler olur muydu?! Didismek, kakismak yerine el ele milletimizin sorunlarina egilebilseydik bunlar yasanir miydi?! Kimse bu kusurdan siyrilamaz. Cumhuriyet tarihimiz boyunca herkes bundan sorumlu.

Devletin kurumlariyla ve kurallariyla, “MILLETE” hizmet etmek için tesekkül ettiginden hiç kimsenin haberi yok sanki. Herkes anayasal görevinin “DISINDA” birbirine üstünlük saglama telasinda. Herkes bu milletin degerlerini sadece kendi çikarlari için suistimal etme telasinda. Bir gün “ÇARSAFA” rozet takiyoruz, ertesi gün ÇARSAFI yirtiyoruz. Bir gün terörist basinin “ASILAMAMA” kararinin altina pasa pasa imza basiyoruz, ertesi gün meydanlarda milletin üstüne “URGAN” savuruyoruz.
Anadolu’da hala toprak evler, adeta birer hazir mezar. Bir büyük dönüsümle Anadolu’da bu yapilarin düzenlenmesi gerekir.
Gerekir mi. Yoksa ölen öldügüyle kalir mi? Saygilar…