BUGUN sizinle en son yazdigim iki siiri paylasayim istedim. Artik bu kösede bu haftadan itibaren haftada iki kez bulusacagiz. Kimi bu gün oldugu gibi siir, kimi yerel gündem, kimi genel gündem ile ilgili hasbihal edecegiz. Her çarsamba ve persembe sizlerle olacagim.
Siir enteresan bir anlatim sekli. Bazen kitaplar dolusu duyguyu bir kaç satirda anlati verir. Bazen duygu cosar, bazen hüzün tasar, bazen sevda kosar… Ama hassassa gönül, titriyorsa telleri, bir seyler duyar sevdigine dair ve duydugunu yazar. Iste bazen ben de yaziyorum bir seyler sevgiye dair.

HUZUN
Yine mi
Yine mi aksam oluyor.
Yine batiyorken günes uzaklara,
Doguyor gönlümde yoklugunun acisi.
Urkek ceylanlar kadar susamisim.
Saçlarin diye rüyamda bulutlari oksamisim.
Sarsilmis, sallanmis, köksüz agaçlar gibi yikilmisim.
Yine mi
Yine mi aksam oluyor.
Artik hüzün yüklüdür bulutlarim.
Ay isiginda parildar sizan yaslarim.
Zindanlar kadar karanlik, zifiridir yalnizligim.
Aydinlanir mi içimin kör kuyulari,
Çözülür mü gönlümün esrarli sorulari…
Yine mi
Yine mi aksam oluyor.
Çaresizlik bir sanci,savuruyor içimi,sariyor.
Tek tesellim,
Gülen yüzlü ay isigi…

SENBENBIZ
Nefes alamiyorum sanki,
Derin vadileri sis kaplamis göz gözü görmez.
Uçar kusum çarpinir,çirpinir.
Derlerdi ki göz görmezse gönül katlanir…
Ne çare
Görmedikçe gözler özlem akar akar,
Görmedikçe gönül hüzün katar katar…
Ardiç kayaliklardan uçmusçasina uçurumlara,
Yokuslara sarmisçasina,
Yakalanmisçasina dolulara,
Gark olmusçasina karalara…
Dermansiz kalmisim yoklugunla.
Artik her mevsimim kurak.
Irak da olsan gözden olamazsin gönülden irak…
Katmer katmer yufkalarca,
Tane tane yagmurlarca,
Dünyadaki tüm sularin zerrecikleri adedince, okyanuslarca,
Agaçlarin tümünün yapraklari adedince, ormanlarca,
Büyüyor sevgin yoklugunda…
Bir yudum gelsen
Bir zerre insen
Bitse içimde yasanan özlem…
Efsane olsa her dilde,
Büyüse büyüdükçe,
Ulu çinarlar gibi yüzyillar sürse…
Yasasak
Sen
Ben
Biz…
Saygilarimla