HER yerde ayri bir hayat, her yerde ayri bir yasam mücadelesi… Torbali’nin her mahallesinde her köyünde her sokaginda ayri bir yasam savasi veriliyor.
Bir yerde ekonomik zorluklara ragmen ayakta kalmaya çalisan aileler, bir yerde saglik sorunlariyla mücadele edenler.
Kimi hayatin zorluklariyla çocuk yasta karsilasiyor kimi okul yillarinda kimi bir yuva kurduktan sonra.
Fakat asil önemli olan hayatimizin her evresinde karsimiza çikan ya da çikabilecek olan sorunlarla mücadele edebilmemiz.
Birçok kisi en ufak bir sorun karsisinda hayat mücadelesini birakirken bazilari da herseye ragmen yasama 4 elle sariliyor.
***
Geçtigimiz günlerde Arslanlar köyüne gittigimde traktörün üstünde genç bir kiz görüm. Trafikte bayanlari siklikla görmeye alistik fakat traktör kullanan bayanlari görmeye henüz çok fazla aliskin degiliz. Seda Aksüt ve annesi Hatice Hanimla kostugumuzda Seda’nin ustalikla traktör kullaniminin ardinda çok sayida sikinti oldugu ögrendim. Babasi cezaevine giren lise ögrencisi genç kiz akrabalari da dahil olmak üzere köyde kimsenin kendilerine yardimci olmamasi üzerine is basa düstü diyerek diger iki kiz kardesiyle traktör kullanmayi ögrenmis. Köyde hiç kimsenin kendilerine sahip çikmamasina ragmen azimle ayakta kalma mücadelesi veren anne ve kizlar çogu ihtiyaçlarini karsilayamasalar da kendi ihtiyaçlarini kendileri karsilamaya çalisiyor.
***
Yasam mücadelesi verenlere baska bir örnek de Çaybasi Mahallesi’nde yasayan Zerda Tas. Esini trafik kazasinda kaybeden 29 yasindaki genç kadin 4 küçük çocuguyla hayatini devam ettirmeye çalisiyor. Komsularinin destekleri ile tek gözlü bir evde kalan Zerda ve çocuklari her seye ragmen gülümsemeyi unutmamis. Ekonomik sikintilar içinde günlük ihtiyaçlarini bile zorlukla karsilayabilen bu aileler aslinda hepimize iyi birer örnek. En küçük bir olumsuzluk karsisinda hemen pes edilmemesi gerektiginin en güzel kaniti olan bu yasamlar.
***
Yoksulluk içinde hayata tutunmayi basaranlarin yaninda bir de en verimli çaginda sagligiyla birlikte hayallerini kaybedenler var. Ormanköy’de yasayan Durmus Ali Sensoy elektrik teknikeri olmayi ve iyi bir is bulmayi hayal ederken bir anda eve hapisoldu. Geçirdigi rahatsizlikli hayati bir anda kararan ve üniversiteyi bitirdigi gün yataga mahkum olan Sensoy, 2 yildir yürüyememesine ragmen iyilesmeyi ve yarim kalan hayallerini gerçeklestirmeyi umut ediyor. Umutsuz bir yasam düsünülemez. Bir insan eger umut edemiyorsa karsilastigi tüm zorluklarla mücadele etme imkâni da yoktur. Bu nedenle bu 3 farkli hayatta oldugu gibi Her ne olursa olsun nasil sorunlarla karsilasirsak karsilasalim unutmayalim ki hayat yasamaya deger. Bu nedenle umudumuzu asla kaybetmeden dimdik ayakta durabilmeliyiz.