ÜLKEMİZDE o kadar çok kutlanan gün var ki… Yukarıda ki başlığa bakıldığında: “Bu kadar da olmaz, kadınların günlerine” bile söz söylemeye başladılar diye düşünenler olacaktır. Haftada veya ayda bir kendi aralarında toplanan özel günler tertipleyen kadın grupları var, doğrudur, biliyoruz. Benim söz etmek istediğim, geçen Pazar kutlanan Dünya Emekçi Kadınlar Günü’dür. Çünkü bu gün özeldir: Din, dil, ırk ayrımının olmadığı bütün kadınları ilgilendiriyor. 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü bu nedenle bir fırsattır. Onlar bu günde, ekonomik sosyal ve siyasi alanlarda yaşadıkları sorunları gündeme getirirler, çeşitli etkinliklerle seslerini ve sorunlarını duyurmaya çalışırlar. İşte, geçen Pazar günü, kadın örgütlerinin çağrısı üzerine, her şehirde, genç kızlar kadınlar caddelerde yürüdüler çeşitli gösteriler yaptılar. Ülkemiz kadınları, ellerinde pankartlar: “Şiddete, tecavüze hayır” gibi günün anlamına özgü sözler ve söylemlerle yaşanan bazı olaylara dikkat çekmeye çalıştılar. Biz olmamıza neden olan, bu değerli insanlara bir nebze katkıda bulunmak için ben de yazıyorum. Açık oturumlar, paneller ve anlamlı etkinlikler yapıldı. İlçemiz belediyesince de organize edilen gösteriler BKM’de sergilendi.

BELEDİYEYE KADIN PERSONEL ÖNERİSİ

Buradan belediye yetkililerimize küçük bir önerim var, diyorum ki, yılda bir yapılan bu etkinlikleriniz yanında, sokaklarımıza kadın eli değecek şekilde işçi alımları değerlendirilemez mi? Dikkate alınmasında yarar görüyorum. Vahşice işlenen cinayetlere, şiddete, olaylara bakıldığında, kadına karşı saygısızlığın boyutlarının tahammülsüz bir noktaya ulaştığını görmezden gelemeyiz. Son düzenlemelerle; kadınlarımıza karşı yapılan eylemlerle ilgili olarak, çok güzel önlemler alındığı da bir gerçektir, bayanlara karşı en küçük bir sarkıntılıkta bile ağır cezalar uygulanmaktadır, buna rağmen şiddeti önlemeye yeterli olmamıştır. Toplum olarak öyle bir konuma gelmişiz ki; her gün vahşice katledilen veya tecavüze uğrayan bir kadının haberi servis edilmektedir ki bu haberlerinde sakıncaları vardır. Acaba diyorum, ülkemizde kadınların kendilerini özgürce savunacakları bir parlamento oluşmuyor da ondan mı? Galiba bu sebep uygundur, ikincisi de eğitimde bir eksik olabilir mi?

TBMM’DE KADIN VEKİL AZ

Cumhuriyet’in kurulduğu yıllara dönüp, araştırıyorum arşivleri inceliyorum, 1935 parlamentosuna bakıyorum temsil eden kadın oranı yüzde dört olarak belirliyorum. 80 yıl sonra bu günün 2015 parlamentosuna bakıyorum değişen bir durum yok. Yine yüzde dört olarak görülüyor. İşte Cumhuriyet tarihimizde kadınlarımıza verilen değer budur, kaldı ki iş alanında da durum pek farklı değildir. Haziran ayında genel seçimler yapılacak, yaldızlı, parlak söylemler siyasi senaryoları bir yana bırakalım, siyasi partiler adaylık için başvuran kadınlara listelerinde daha çok yer versinler de görelim. Parlamento da kadın vekil sayısı arttıkça, saygınlık ve huzur ortamı da artacak, kadınlar eşit şekilde kendilerini temsil etmiş olacaklardır. Bunun yanında meclisi bir arenaya çeviren, tekme tokat yumruklaşan küfürleşen erkekler kendilerine çeki düzen vermek zorunda kalacaklardır. Kadınlarımızı sadece bir cinsel obje olarak nitelendiren erkekler, her alanda kadın erkek eşitliğini gördükçe şiddet ve tecavüz olayları asgariye inecek vahşi cinayetler ortadan kalkacaktır.

Fakat inanıyorum ki, 80 yıldır değişmeyen zihniyet bu dönemde de değişmeyecektir. Bir kaç kadın sembolik olarak listeye alınacak ve aynı nakarat yine devam edecektir. Bütün bayanlara saygılarımı iletiyorum ve 8 Mart’ta sosyal medyada paylaştığım mesajımı aynen aktarıyorum: “Doğumdan ölüme kadar yaşadığımız her dakikada varlığını hissettiren, bizi biz yapan değerli anneler, bayanlar… Başta sevgili eşim olmak üzere sizlerin 8 Mart Dünya Kadınlar Gününüzü içtenlikle kutluyor, sağlıklı huzurlu mutlu bir yaşam dileklerimle ellerinizden öpüyorum. Sağlık ve sevgiyle kalın.