Hane, konut, mesken de denilen ev, gündelik kullanım ve düz anlatımla, içinde yaşayanları dışarıdan gelecek her türlü olumsuz etkiden koruyan, yaşanmak için insan eliyle yapılmış yapılardır diye tanımlanır.

Gerçek tanım elbette bu değil. Orayı paylaşanların ortak kalbinin attığı yerdir. İçinde huzur bulunur. Ayrılınca sıkı özlenir. Bir an önce kavuşmak istenen sıla gibidir. Kişinin kendini güvende duyduğu tek yerdir de. Bir süre sonra da içinde yaşayanlardan özellikler taşıyan bir yer haline dönüşmesi kaçınılmazdır.

Kendisi cansız nesnelerden yapıldığı halde canlıdır. Tıpkı diğer canlılar gibi. Yapılır(doğar). Yaşanılır (büyür), günü gelince de… Bu gün gelme sözün gelişi. Sahipleri ölümü üzere mal paylaşma aşaması sırasında ve de yapı çılgını bu zamanda kapıya yap-satsatçının gelişi, sonrasında verdikleri karşısında (ölür)yıkılır…

Tanımını kafama göre yapıp, konu üzerinde enikonu düşünen özüm, yapılan bunca güzel önerileri hiç düşünmeden geri çevirip ve çevireceği bahçe içinde iki katlı bir evim bulunmaktadır. Bu evi eşimle birlikte yıllarca çalışarak, kendimizi çok şeylerden yoksun bırakarak yaptık. Günde karşına yapılmış Çin Seddi’nin gölgesinde kalmış olmasına rağmen kapıya gelen yapsatçılara karşı kahramanca koruma kararımız ortaktır.

Canlı olduğunu savunduğum evimizin tıpkı diğer evler gibi arada onarılması, koşullarının geliştirilmesi ve yenilenmesi gerekir. Bunun gerekli olduğunu adım gibi bildiğim halde türlü bahaneler türetip sürekli ertelerim. Nedeni: onarıma gelecek adlarına “usta” denilen kişilerin malzeme parası adı altında aldıklarıyla birlik iş alıp gerekli alet edevattı eve bıraktıktan sonra işi savsaklamalarıdır. Bekle ki gelsinler… Bu bekleyişte kafa yorulur, cep yorulur, bıkıp usanılır. Düzen değişir, uykular kaçar. Hele de afımın küfümün ortaya dökülmüşlüğü, ortalığın karmaşıklığı sinirlerim o biçim bozar. Ustayı eve getirmek için değişik yollara başvurum bu aşamadadır. Ele geçirdiğimde de artık yapılan işin iyisine-kötüsüne, eğrisine-doğrusuna bakmadan bir an evvel bitirip gitmeleri tek istediğin olur. İşte bu yüzden eşya içerideyken yapılacak onarım, sadece kaygım-tasam değil, adeta korku ötesi fobim, kâbusum olur.

Evin yıllardır etlene ertelen bu yıla taşan zorunlu onarımı, eylül sonu başladı. Bütün evin ısıtma sistemi yenilenecek. Duvar kâğıtları sökülüp gerekli onarım gördükten sonra badana yapılacak. Isıtma sisteminden dolayı bozulan zemini döşemesi baştan aşağı yenilenecek. Bunca işin yapılacağı evde, çalışan matkapların, adları değişik delici-kazıcı çalışma sonrası temizlik olayını gündeme bile getirmiyorum.

Isıtma sistemini değiştirecek Aslan Mühendislik elemanı olayın bir gün süreceğini söyleyince bizimle dalga geçtiklerini sandım. Ayıp olmasın diye yüzlerine gülmedim. O işi kahve pişirirken mutfakta yaptım. Gerçekten dedikleri gün bir ekip halinde geldiler. Bir ricayla tabana döşeli halıyı çıkarıp kendilerine göre evi toparladılar. Bütün ekip, saygılı ve son derece kibardı. Bir gün süre verilen iş iki güne yayıldıysa bu benim halı ve evdeki eşya çokluğundan olmuştur. Üstelik molozlarını toplayıp kendileri paketleyerek taşıdılar. Her onarımda bozulan süpürgem bu yüzden sağlam kaldı.

İşin bir günde olmayacağına olan inancımızdan kasti olarak araya konan iki gün boşluğun nedeni biziz. Evde yatılacak yer kalmamıştı. Bu iki günün çok uzayacağını düşündük. Bir haftalık erzakla adaya gittik İki gün dolmadan evin badanasını yapmak için anlaştığımız Ramazan Kaplan’dan bir telefon. “Sizin cephede olumsuz bir gelişme yoksa yarın sabah sekiz de oradayım…” Bu adam, zaten özümü, tanışma sırasında olumlu yönde, çoklu olarak şaşırtmıştı. Başta tok gözlü. Kaparo istemek yok. Yaptığı işi sadece para olarak görmüyor. Evi gezip yapacaklarını saptadı sadece. Boya seçiminde yardımcı oldu. Önerdiği “Masum Beyazı”nın adı çok hoşuma gitti. Şimdi de dediği gün dediği saat, eşimin basketçilere benzettiği ekibiyle birlik. Bizim düşünmediğimiz doğal gaz borularını bile… Kendisi 112 Acil servis Bu aşamada sırasında patlayan yerlerin gerçeğini aratmayan onarımı. Kim ne derse desin özüm bu adama usta der.

Parke işinde kullanılan malzeme yüzünden yaşanan olumsuzluk, bütünüyle teknik nedenli. Okan Parke’nin suçu değil. İyi niyetli Okan’ın sık tutan baş ağrılarına, zamanlı zamansız yapılan eş ziyaretlerine aldırmayıp çalışması, kutlanmaya değer.

Onca sıkı iş arasında cam ve kapılarımın temizliği için zaman yaratan Nazar Temizlik’in davranışı ev sahibi olduğumdan torpil değil iş ahlakına olumlu bir örnekti.

En iyimser görüşle bir ayı aşar olarak planlanan onarım işi, yormadan-yorulmadan, bıkmadan-bıktırmadan bir hafta gibi kısa süreçte bitince yaşadıklarıma inanamadım. Demek ilçemizde yapılan işe sadece para gözüyle bakmayan, kalite gözeten, verilen sözde durmak gibi bir ilkesi de bulunan, yapacağını işi kendi evine göre ayarlayan kısacası iş ahlakını öne almış ustalar yetişmiş. Bizlere yaptığınız masum beyaz ev için hepsine sonsuz teşekkürler…