TORBALI’NIN eksigini, yamasini, dert bohçasini hemen hemen hergün birkaç muhabir ve köse yazariyla birlikte bir yerlere ulastirmaya çalisiyoruz. Basin olarak biz üzerimize düsen görevi yerine getiriyoruz…
Ilçenin sikayet ve sorun odagi haline gelen, fiziki kosullari ve imkansizliklariyla ünlü ‘Devlet Hastanesi’ ana basligini gün olmasin, hafta olmasin ki gündeme tasimayalim.
Bu gövde bu kiyafeti tasiyamiyor…
Gazeteci kardesim Cemil Zeybeker’in Torbali Devlet Hastanesinin acil servisinin ihmali yüzünden ölümle pençelesmesi, kanayan yaranin son damlalari oldu.
“Ates düstügü yeri yakar” derler…
Bir gazeteci, bir muhabir, hastane kapilarinda çare arayan insan manzaralari karsisinda görevini yapip, haberlerini yaparken…
Benzer tablolardan biriyle kendisinin de karsilasabilecegini düsünmüstür herhalde…
Cemil Zeybeker, acilden, “bir seyin yok” la savusturulurken kendi haberini de benzerleriyle paylasmis oldu…
Simdi bir ihmali, bir hastane dramini daha yani basimizdan, çok yakinimizdan yeni bastan yasiyoruz.
Her gün ‘hastane, hastane’ yazsak ne fayda…
Her gün bin bir zorlukla tirmandigimiz tepelerden aksam yine ayni noktaya, basladigimiz yere dönüyoruz…
Oku yazar olmayanlardan ‘tez’ bekliyoruz…
Insan yasaminin kutsalligi ve üzerinde eksik, ihmal gibi olumsuzluklari yok’a yakin seviyelerde tutamadigimizdan…
Cemil yasamin ince pervazlarinda yürümek zorunda birakiliyor…
Insanlarimiza yazik ediyoruz…
Ipe sapa gelmez her konuyu enine boyuna tartisan, her sesten, her kipirtidan siyasi, iktisadi ne gibi kazançlar çikarabilirim endisesinde olanlarin, insan hayatini görmezden gelmelerini içine sindirebilen var mi acaba…
Bu yol haritasiyla yillara yayilan Torbali hastanesinin aci serüveni bir zaman daha sürecek gibi…
Torbali bunlarin hiç birini hak etmiyor…
Yilan hikayesine dönen hastane insasi, bu ilçenin yönetim ayibi…
Herkesin kendine göre mazereti olur. Kimi dinleseniz kendi hakliligini anlatir. Acil servis kapilarinda beklesen insanlari gözünüzün önüne getirin, küçük bir ihmal veya atlanilan bir uygulamadan dolayi sönen isiklari düsünün…
Hastane dediginiz yer böyle bir yer.
“Allah kimseyi düsürmesin” lerden bir yer…
Gittiginizde karsiniza hiç bilmediginiz, ya da çok az bilgi sahibi oldugunuz terim ve tanimlarla karsilasirsiniz. Beyaz önlük giyinmis müstahdem bile gözünüzde birer kurtarici gibi görünür…
Böyle bir yerden; “hadi git kantinde bekle ya da eve git” denilen bir hasta beyin kanamasi geçirip, ölümle pençelesiyorsa…
Adi ha Cemil olmus…
Ha Mehmet…
Sani ha gazeteci olmus…
Ha pazarci…
Hiçbir farki yok…
Insani yücelten duygu, insana verilen degerle ölçülür…
Bir seyler olup bittikten sonra yol gösteren çok olur. Bu hastane, bu acil servis Torbali’ya küçük geliyor. Dünyanin her yerinde doktora çok büyük kolayliklar saglayan tip teknolojisi Torbali’da yok.
Torbali’daki en göze çarpan, her yerden kolaylikla görülebilen tek sivri tepe ‘sagliksiz saglik’ uygulamalari.