Temel’in oğlu olmuş.

-Adını ne koyalım, diye sormuşlar.

-Temel koyun. Ben kendime yeni bir isim bulurum, diye cevap vermiş.

Temel öyle söylemiş ama…

Çocuğa isim koymak o kadar da kolay değil.

Çocuk bekleyen aileler, doğumdan yaklaşık beş ay önce çocuğun cinsiyetini öğreniyorlar. Ardından isim aramaya başlıyorlar…

Aile sol görüşlüyse, görüşe uygun isimler seçiliyor.

Deniz, Ulaş, Devrim, Özgür, Çağdaş…

İle sağ görüşlüyse,

Alperen, Kürşat, Alpaslan, Batuhan, Oğuz…

Enteresan isimler peşinde aileler vardır.

Su, Çiğ, Toprak, Seha, Derin…

Kendilerini modern addeden aileler de havalı isimler üzerinde dururlar.

Belinay, Selinay, Azra, Nehir, Aleyna…

Normal mütedeyyin aileler ise, genellikle klasik isimleri tercih ederler.

Yusuf, Ömer, Ahmet, Mehmet, Hasan…

Dini yönü ağır basan aileler mutlaka Kuran’da geçen kelimelerden seçerler isimleri.

Berat, Muhammed, Nisanur, Zeynep, Ecrin…

Temel, baba olmuş…

Kahvede hemşerileriyle oturmuş, tebrikleri kabul ediyor.

Köyün imamı da tebrik etmeye yanlarına gelmiş. Çocuğun cinsiyetini sormuş…

-Hayırlı olsun Temel, tebrik ederim. Kız mıdır uşak mıdır…

-Uşaktır hoca efendi…

-Adını ne koydunuz?

-Oğuz…

Hoca şaşırmış… Biraz da sitem ederek sormuş…

-Oğuz mu?.. Oğuz ha buralarda yoktur… Kitapta da geçmiyor…

Nereden çıktı u Oğuz!

Temel bildiğinden emin bir şekilde…

-Olur mu hocam, Oğuz Kuran’da geçiyor… demiş.

Hoca dalga geçer gibi, biraz da sinirlenerek konuşmuş:

-40 yıllık hocayım… 20 kere hatmettim onu… Nerede geçiyor Oğuz…

Temel cevap vermiş…

-Oğuz’ubillahimineşşeytanirraciiiiim!

Bir de devrim iktidarına yağ çekmek için konulan isimler vardır.

Ecevit, Erbakan, Özal, Evren, Tayyip…

Diyelim ki baba adayı, ailenin inancına, ideolojik duruşuna, siyasi görüşüne uygun bir isim buldu…

Bu ismi önce, hayatta iseler kendi anne ve babasına kabul ettirecek. Yoksa kendi isimlerini koymadılar diye gönül koyarlar.

Daha bitmedi. Bulduğu ismi eşine de beğendirecek.

Hani, baba adayı beğendiği ismi eşine sormuş:

-Umut, çok güzel bir isim. Ben çok beğendim sen ne diyorsun hayatım?

-Kesinlikle olmaz. Ben ona yıllarca “Umuuut, Umuuut” diye seslenirsem ya da defalarca “Umut” dersem, dudak çevrem kırışır. Bunu istemem… diye reddetmiş.

Bunun üzerine “Şükran” olsun demiş.

Anne adayı, bu öneriye de:

-iki nedenle olmaz. Birincisi, genellikle kız ismi olarak kullanılıyor. İkincisi ve en önemlisi de “Şükran” dedikçe, yanak çevrem kırışır.

Gördüğünüz gibi isim koymak o kadar da kolay değil…

Herkes kendi isminden memnun mudur acaba?

Temel bir gün bankadayken soyguncular bankayı basmış.

Paralarını aldıktan sonra bankadakileri vuruyorlarmış.

Sıra Temel’in yanındaki kadına gelmiş. Soyguncu “Adın ne?” diye sormuş. “Ayşe” demiş. Soyguncu da “iyi benim annemin adı da Ayşe” deyip kadını serbest bırakmış. Sıra Temel’e gelmiş, soyguncu ona da adını sormuş. Temel:

-Adım Temel ama arkadaşlar bana hep Ayşe derler!

Türkiye’de geçtiğimiz yıl en çok verilen isimler sıralaması şöyle… Kız çocuklarında…

• Zeynep… 2- Elif… 3- Ecrin… 4- Yağmur… 5-Zehra… 6- Azra… 7- Nisanur… 8- Nehir… 9- Belinay… 10- Hiranur…

Erkek çocuklarında…

• Yusuf… 2- Berat… 3- Mustafa… 4- Ahmet… 5- Emir… 6- Ömer… 7- Mehmet… 8-Muhammed… 9- Emirhan… 10- Eymen…

Konuya uygun bir fıkra ile devam edelim.

Temel ajan olmaya karar vermiş. Bir seri kurslara katılmış. Tabii ajan olduğu için ismini de değiştirip Mustafa koymuşlar. Sonunda tüm ajanların katıldığı büyük bir seminere katılması için İngiltere’ye gönderilmiş. Bir ajana tanışmak için ismini sormuş. Ajan:

-Bond, James Bond diye cevap vermiş ve Temel’e ismini sormuş Temel:

-Tafa, Mustafa diye cevap vermiş.

Yazımızın kuyruğunu düğümleyecek yere geldik.

Nazım hikmetin şu güzel dizeleriyle noktalayalım.

Düşmezse düşmesin

Yakamızdan ölüm

Bizim de üstümüze

Güneş doğacak

Gülüm

Gülüşüne bir kurşun

Sıksa da ölüm

Unutma ki umuda kurşun işlemez

Gülüm

Tekrar buluşabilmek umuduyla esen kalın.