15 Temmuz darbe girişimi gecesi, Boğaz Köprüsü’nde katliam yapan askerlere takviye olarak Yalova’dan yola çıkan 5 otobüs askere Sultanbeyli halkı iki ayrı noktada geçit vermedi.

Otobanı iki taraflı trafiğe kesen halk, 3 otobüs askeri engellerken Orhanlı gişelerindeki darbeciler sivilleri kurşun yağmuruna tuttu. O gece gişelerde yaralı bir polisi kurtarmak için mermilerin arasından askerlerin önüne atlayan 30 yaşındaki Serkan Aytemiz’in gösterdiği kahramanlık ise dillere destan oldu.

Göz göze geldiği askere “Allah rızası için ateş etme” demesine rağmen kolundan vurulan Aytemiz’in gittiği iki hastanede yaşadıkları ise akıllara durgunluk veriyor.

Serkan Aytemiz, 30 yaşında. Doğma büyüme Sultanbeylili ve aslen Karslı. Çelik kapı ustası. 15 Temmuz gecesi darbe girişiminde Boğaz Köprüsü’ne doğru hareket eden iki otobüs FETÖ askeri, Orhanlı gişelerinde önleri kesilince karşılarındaki polis ve sivilleri taradı.

O gece Orhanlı’da büyük bir kahramanlık ortaya koyarak yaralı polisi kurtarmak için kurşunların arasına dalan 15 Temmuz Gazisi Serkan Aytemiz’in kan donduran anlatısı şöyle:

TEKBİRLER İLE KOŞMAYA BAŞLADIK

O sırada salalar okunmaya başladı. Mermi seslerini bastırmıştı ve bana güven geldi. Bir tercih yapmak zorunda kaldım ve polisi kurtarmaya karar verdim. Yandaki arkadaşlara da söyledim ve üç kişi kalkıp çayırdan gişelere doğru tekbir getirerek koşmaya başladık. Arkadaşlardan biri vuruldu, diğeri de onun üstüne kapandı. Ben durmadım ve besmele çeke çeke koştum.

Dursaydım kesin vurulurdum. Gişelerin arkasındaki binaya girebildim. İçeride 7 kişi vardı ve herkes yerde yatıyordu. Bariyerlerin bir ucunda biz vardık, diğer ucunda askerler. Ateş açıyorlardı. Yaralı polisi sordum, ikinci gişede olduğunu söylediler. Binadakiler ‘alamayız vururlar bizi’ diye beni engellemek istedi. Dayanamadım, ‘ya Allah’ diyerek binadan çıktım ve ilk gişeden zıpladım.

Duvarın dibine sindim, ateş açmaya başladılar. Onlar karanlıkta ve TIR’ları siper yapmıştı. Benim olduğum taraf ise ışık altındaydı. Hedef gözeterek ateş ediyorlardı. Arkasına sığındığım beton bloğa mermi üstüne mermi isabet etti. Biraz bekledim, ateş kesilince ikinci gişeye atladım ve polis memurunu gördüm. Kanlar içinde yerde yatıyordu.

Bu esnada askerleri de gördüm. TIR dorsesinin diğer ucundaydı. ‘Allah rızası için ateş açma, yaralı polisi alıp gideceğim’ dedim. O ateş açmadı. Bir asker daha vardı, onunla da göz göze geldik, nişan almıştı ‘Allah rızası için ateş etme alıp çıkıyorum’ dedim polise elimi uzattım sıktı. Sol kolumdan vurdu, mermi girip çıkmış. Ters döndüm, kolum boynuma dolandı.

Diğer elimi ise yaralı polisin bacağında ve bırakmamışım. Bağırmaya başladım, TIR’ların arkasından 4-5 kişi sürüne sürüne gelip beni aldı. Dorsenin altından geçirip arabaya koydular…

HAMİLE EŞİNE ÖLDÜĞÜ SÖYLENMİŞ

Serkan Aytemiz’in hastaneye götürülüş süreci ve sonrasında yaşanılanlar da soluksuz okunacak nitelikte. Gittiği ilk hastanede kolunu kesmek istedikleri için itiraz eder ve tartıştığı doktor tarafından başka bir hastaneye sevk edilir. O Kartal’da devlet hastanesindeyken, kaldırıldığı ilk hastaneye gelen abilerine ve 4.5 aylık hamile eşine ‘öldüğü’ söylenir.

Çünkü yakalanacağını anlayınca intihar eden asker de kendisinden 5 dakika sonra aynı hastaneye ve aynı odaya getirilir. Serkan Ertemiz isimli darbeci asker ile isim benzerliği yüzünden karıştırılır ve ailesine “x” olduğu söylenir. 4.5 aylık hamile eşi yıkılır. Yaşadığını ise “gelin hastanızın başında durun” diye haber veren bir hastane görevlisinden öğrenirler.

Aytemiz hastane sürecini ve ailesinin kendisinden habersiz yaşadığı şoku şöyle anlatıyor: “Beni Kurtköy’de özel bir hastaneye götürdüler. Koluma müdahale edilirken hastaneye bir asker geldi, kafasından vurulmuştu. Öğrendim ki, yakalanacağını anlayınca intihar etmiş. Adı Serkan Ertemiz, ben Serkan Aytemiz. Aynı odadaydık. Polis, beni kimin vurduğunu sorunca ‘asker’ dedim ve o yaralı askerin gözlerinden yaşlar gelmeye başladı.

”ALIN GÖTÜRÜN BUNUNLA UĞRAŞAMAYIZ”

Bir süre sonra da öldü. Bu esnada bana da kan tüpleri takıyorlardı. Ne yapacaklarını sordum, ameliyat olacağımı öğrenince, ‘kolum kesilecek mi’ diye sordum herkes kafasını eğdi. Bir tanesi ‘evet kesilecek’ deyince sinirlendim, ‘tamam vuruldum ama parmaklarım çalışıyor, kolumu hissediyorum, kesemezsiniz’ dedim. Ortopedi uzamanı istedim. Beni getirenlere ‘Allah rızası için beni buradan götürün yoksa kolumu kesecekler diye yalvarmaya’ başladım.

Saçları uzun, tombul bir doktor, ‘alın götürün bunu, biz bununla uğraşamayız’dedi. Tampon yaptılar, alçı gibi bir şeye aldılar kolumu. 112 ambulansına bindirdiler, Kartal Yavuz Sultan Selim Devlet Hastanesi’ne götürdüler. Doktorlar orada beni kapıda karşıladı.

MERMİ KAFASINDAN GİRİP ÇIKMIŞ

Elbiselerim çıkarıldığı için kimliğim ve telefonum üstümde yoktu. Arkadaşlarım telefonumu aramışlar, hemşire çıkmış ve ilk gittiğim hastaneyi söylemiş. Abilerim ve eşim hastaneye gelmiş. Kapıda beni sorunca, görevli, Serkan Aytemiz ‘x oldu’ demiş. Bizimkiler önce ‘x’in ne olduğunu sormuş, ‘Yakınınız öldü, mermi kafasından girip çıkmış’ debilmiş.

Eşim, abilerim, arkadaşlarım başlamış ağlamaya. Gece saat 3 buçuk sıraları.. Ben bu esnada diğer hastanede biraz kendime gelmiştim. Görevlilere kimlik ve iletişim bilgilerimi verdim. Kendi numaram ile birlikte eşimin telefonunu da verdim.

Görevli eşimi arayıp, ‘Yavuz Selim Devlet Hastanesi’nden arıyorum. Gelin hastanızın başında durun’ demiş. Bu sefer sevinç çığlıkları atmışlar. Diğer hastanede morgdan ölümü almak için bekleyen ailem hemen yanıma geldi. O anı anlatamam. Allah’a şükürler olsun.

”BENİ VURANI TEŞHİS ETTİM”

Kurtarmaya çalıştığı polisin şehit olduğunu öğrenince çok üzülen Aytemiz’e moral olan gelişmeyi ise hastanede emniyet birimleri yaşatmış. Kendisini ziyarete gelen ilçe emniyet müdürü cesaretinden dolayı alnından öptüğü Aytemiz’e kendisini vuran darbeci askeri teşhis etmesini sağlamış.

O gelişmeyi de şöyle aktarıyor Aytemiz: “Beni vuran askeri tespit ettim. Polis hastanede kamera kayıtlarını izletti. Vurulma anımı gördüm, izledim. Beni vuran üsteğmenmiş, onu yüzünden tespit ettim. Emniyet müdürü de tespitimin doğru olduğunu teyit etti.”