SIMDI, uzak bir hikâyenin bölük börçük parçalarindan ibaretmis gibi duran askerlik anilarim…
Besbuçuk aylik kisa dönem askerligimi ülkenin baska bir kentinde tamamlayacagimi umar ve beklerken haydi bakalim yeniden Ankara…
5 yillik üniversite serüvenimi geçirdigim sehir beni adeta bir girdap gibi kendisine çekiyordu.
Acemi egitiminden sonra Kara Kuvvetleri Komutanligi Mufafiz Kitasi…
Yine boydan kaybetmistik..
Elimde gögsüme çapraz tuttugum bir kalasnikof tüfek ile hiç kipirdamadan günde 4 saat saygi nöbeti…
Önümden aradan bir yabanci askeri heyetler geçiyor ve konusmalarindan anladigim kadariyla benim canli olup olmadigimi tartisiyorlar.
Gerçekten de zor günler.
Nöbet bitimlerinde manga binasina gidip oturuyoruz..
Çene çalmak serbest ama kitap okumaya pek sicak bakilmiyor.
Dahasi kitap okumak yasak..
Çarsi iznimde Kizilay,in ezbere bildigim yilankavi arka sokaklarindaki kitapçilardan birkaç ucuz kitap tedarik etmisim..
Kamuflaj pantalonumun yan cebinde oraya sigabilen ince bir kitap zulalamisim..
Platon’un kaleme aldigi Sokrates’in Savunmasi…
Yazildigi tarih Isa’dan Önce 400..
Kitapta Atina Gençligini bastan çikarmak ve yeni tanrilar icat etmekle suçlanan Filozof Sokrates, mahkeme önünde tarihe damgasini vuracak o muhtesem savunmasini yapiyor.
Manga Çavusu Universite terk, okuma tutkusuna asina bir arkadas.
Adi, Devrim…
Onunla aramiz iyi oldugu için okumama göz yumuyor.
Kisa süre sonra bütün manganin elinde nereden bulduklarini bilmedigim kitaplar…
Uzüm üzüme baka baka kararmis ve 11 kisilik tören mangasinin yaridan fazlasi kitap okuma sevdasina tutulmustu..
Aralarinda hayatinda ilk defa kitap okuyanlar var..
Sonra daha sert ve kesin bir emir, üstelik yukarilardan: “Tören mangasinda kesinlikle kitap okunmayacak”
Neyse ki tuvaletler var…
Günde hiç olmazsa yarim saat tuvalette kitap okuyorum.
O yarim saatlik zaman diliminde ne askerim ne bu zaman diliminde yasiyorum. Atina’daki Agora’da Sokrates’i yargilayan 501 kisilik jürinin içindeyim sanki.
Sokrates boga bakislarini jüri’ye nisanlamis savunmasi’na devam ediyor “Ey Atinali’lar benim vazifem size para,pul ile fazilet elde edilemeyecegini, paranin da her türlü iyiligin de ancak faziletten kaynaklandigini söylemektir.”
Günlerden bir gün sabah sporundayiz..
Hareket ederken cebimden düsen kitabi fark etmiyorum ama Usttegmen fark ediyor.
Sokrates’in Savunmasi kitabi sararmis çimenlerin üzerinde duruyor.
Simdi savunma yapma sirasi bende..
Neyse ki Usttegmen anlayisli bir subay..
Bana ekstradan biraz sinav çektirip meseleyi fazla uzatmiyor ama bu askerlik arkadasim Sokrates’i son görüsüm oluyor..
7 yil önceki askerlik serüvenimdeki en iyi arkadasimdi Sokrates… Insanligin yolunu aradan geçen 2500 yila ragmen aydinlatmaya devam eden mesale…