BU kösede yayinlanan yazilarimi takip eden okurlarimizin hatirlayacaklardir. Geçtigimiz gün kaleme aldigim “Torbali nere, alt yapi nere?”baslikli makalede ilçenin kanayan yarasi haline gelen bazi konulara temas etmistim.
O makalede Atatürk Sanayi Sitesi’nin içler acisi haline temas ettikten sonra Chp’li bir belediyenin “Atatürk”adini tasiyan bir sanayi sitesine karsi takindigi lakayt tutumdan bahsederek “Ya sanayinin ismini ya da çehresini degistirin” teklifinde bulunduk.
Yazinin gazetede çiktigi günün aksami, e maillerimi kontrol ederken “kaleminize saglik” baslikli bir eposta ile karsilastim.
Eposta Sanayi Sitesi’nde uzun süreden beri esnaflik yapan bir vatandasimizdan geliyordu.
Adini vermek istemedigim bu esnafimizin tarafima gönderdigi iletiyi buradan okurlarimizla paylasiyorum. Atatürk Sanayi Sitesi’ne “Allah kurtarsin” temennisinde bulunmaktan baska yapacak bir seyimiz olmadigini da belirteyim.
Hepinizin de bildigi gibi gazete yazarlarinin görevi, bir bölgedeki insanlarin sorunlarina çözüm üreterek onlara daha iyi is ve hayat kosullari saglamak degildir. Bu yerel yönetimlerin ve meslek odalarinin görevidir.
Torbali Belediyesi ve Torbali Esnaf Odasi yetkililerinin bu yazilari okuduklarini da biliyoruz ama anlasilan esnafin ve vatandasin problemleri onlarin pek umurunda degil.
Öyle olsaydi bu konuya çoktan çözüm üretirlerdi. Evet iste Atatürk Sanayi Sitesi’nden bize ulasan çiglik:
“Kubilay Bey, yazilarinizi olabildigince takip etmeye çalisan bir kisiyim. Torbali Sanayisi ile alakali bugün çikan yaziniz durumumuzun ne kadar kötü oldugunu ortaya koymustur. Torbali Atatürk Sanayi Sitesi bir sanayi sitesinden çok bir mezbeleligi andiriyor. Bizler burada ekmek parasi için çabalayan esnaf olarak bu durumdan bezdik.
Yollarimiz orman yollarindan daha beterdir.
Yaz, kis bu derdi çekmekten usandik, basimizdakilerin gözleri kör mü, sanayi onlara bu kadar uzak mi? Kimse sanayi esnafinin derdiyle, sanayinin perisan haliyle ilgilenmiyor. Size gösterdiginiz duyarliliktan dolayi tesekkür ederim. Bizim çilemiz bitmez”

BEN DE HURREM’I YAZAYIM BARI

BU günlerde hangi gazeteyi açsam, hangi televizyon kanalinda takilsam hep ayni muhabbet.
Kanuni Sultan Süleyman ve Hürrem münasebeti.
Yok efendim öyle degil söyleydi, yok efendim aslinda böyleydi… Ne okurum ne izlerim, kapatir geçerim.
Benim canim Türkiye’m…
Kanuni ile Hürrem’i ve dahasi Osmanli haremini, Osmanli’yi, dandik bir dizi olmasa aklindan bile geçirmeyecek ülkem.
Yine delinin biri tas mi atti kuyulara da akillilar onu çikarmakla mesgul.
Biz zaten birileri bizi dürtmese hiçbir seyi hatirlamayacak kadar zihni dumura ugramis bir insanlar topluluguyuz.
Çok kolay gaza gelen, aninda cephelesen, sonunda da eline hiçbir sey geçmeyen balik hafizalilariz. Iste manzara da bunu gösteriyor, bazilari Hürrem’i göklere çikarirken bazilari “Osmanli düsmaniydi” diyor. Bazilari Kanuni’nin avukatligini yaparken bazilari “zevkü sefa ehliydi” diyor. Mahkeme hazir avukatlar da salonda nazir ama… Saniklar aramizda degil. Dahasi bu dünyadan göçeli 500 sene olmus.