AKP israri ve Ortadogu haritasinda yapilmasi düsünülen degisiklik planlari Türkiye’ye zarar vermeye devam ediyor.
‘Her sey degisiyor, herkes degisiyor, Rusya, Çin, Hindistan ve Avrupa; biz neden degismeyelim’ sorusu kendi içinde masum olmayan ipuçlarini çagristiriyor.
Ve tüm bu degisim taleplerinin ABD menseli olmasi kimsenin dikkatini çekmiyor mu?
Herkes degismeli, herkes ABD buyruklarina uygun hareket etmeli ama Amerika degismemeli.
Neden?..
Emperyal olmanin güçlü refleksleri Amerika içindeki çok sesliligi tek bir notaya dönüstürebiliyor. Sömürge anlayisindan ödün vermeyen Sam amca halkinin refah seviyesini silah ve ekipmanlarinin satisiyla korumaya devam ettikçe çatisma ve kardes kavgalarinin sonu getirilmez.
Arap bahari yalaninin faturalari yine o bahar özlemiyle yola çikan halklara kesilmeye ve baska baharlarin beklentileri küçük tomurcuklar halinde kendilerini göstermeye basladi.
Israil’in egemligini garanti altina almak ve petrol zenginlerinin paralarini silah brokerlerine yönlendirmek için atilan adimlar, provokasyonlar ve fiili durumlar Araplar kadar bizi de sikintiya sokmaktadir.
ABD Çizgisinde kalmaya kararli bir Türkiye ne yazik ki bagimsiz pek çok merkez tarafindan adeta bir ‘taseron’ gibi algilanmaktadir. AKP Iktidarinin da bu algiyi ters yüz edecek hiçbir adimi yok ne yazik ki…
“Afganistan da ne isimiz var” sorusuna karsilik; “tabi ya hele oturup bir düsünelim” yaklasimi akla gelmiyor. Soruyu soranlar paylaniyor.
Suriye rejiminin degismesini en çok biz istiyoruz, hem onlarca maddi kayiplara ve akrabalik baglari olan sinir boyu vatandaslarimiza ragmen.
Terörden ve arabalara yüklenen yüksek tahrip gücü olan bombalardan o kadar sikinti çeken biz…
Suriye’nin kan gölüne dönmesini biz bir tarafi kollayarak seyrediyoruz. Kinamiyoruz, ‘durun yapmayin’ diyemiyoruz.
Bir daha ‘neden’ dediginizi duyar gibiyim…
ABD Öyle olmasini istiyor da ondan…
Sömürgeciler ulus devletleri (Türkiye dahil) bitirdiler. Yeni çatisma konsepti mezhep ayriliklari üzerine bina ediliyor.
Yüzlerce yil öncelerinde olan olaylar ve inanç eksenli çatismalarin güncel baskilari yapiliyor…
Etnik çatismalardan sonra mezhep savaslarinin tamtamlari bizim sinirlarimizin yakinlarinda duyuluyor.
Irak mezhep ayrismasi sonucu parçalanmanin esiginde…
Suriye bitmek üzere… Orta dogudan sonra ‘Ön Asya’ düzenlemesindeki rolümüz, stratejik ortagimiz, hamimiz ABD’nin istek ve arzularina göre biçimlenecek.
Kendi kendimize “oralarda ne isimiz var” sorusunu tekrarlamaya devam edecegiz.
AKP Iktidari bugüne kadar hiçbir hükümetin olmadigi kadar ABD çikarlarina hizmet etmeyi sürdürüyor.
Iktidarini sürdürebilmek ve ‘ulusal kollarin’ budanmasi karsiliginda verilen her görev yerine getirilmeye çalisiliyor. Son Suriye bunalimi bunlardan birisi…
Suriye de neden tarafiz?..
Bir ülkenin iç islerine neden bu denli aktif biçimde yer aliyoruz?..
Demokrasi için mi?.. Özgürlükler için mi?..
Degil tabi ki…
Sadece Amerika istedigi için…
Ve bunun bedeli çok agir olacak gibi duruyor.
Bölünme ve parçalanma sirasinin bize gelecegi günler bu gidisle yillari içerisine almayacak kadar yakin.
Bu oyunlar seçmene dogru biçimde anlatilirsa, ancak o zaman yanlislardan dönme firsati yaratilir. Baska bir çikis yolu göremiyorum…
Yillar önce birileri bu ülkeyi kurtarmanin yolunun AKP iktidarini sonlandirmakla olacagini söyleseydi asla inanmazdim…
Gelin görün ki ates çemberi yayildikça biz de endiseler artmaya basladi.