AYNALARIN kendi kendilerini görebilme yetenekleri yoktur?..

Onlarin isleri güçleri hep baskalarini yansit-maktir. Kendileri hakkinda hiçbir fikir sahibi olmadan yasamak ne zor bir is, ne kadar içe kapanik…
Ne kadar tedbirsiz…

Sairler, yazarlar, gazeteciler; yürüyen, sürü-nen, yasayan hayatlarin birer aynalaridir. Ki-minin ‘sirlari’ dökülmüs olsa da; kimilerinin cam parçaciklari birilerin eline batsa da, ka-natsa da…

Ayna aynadir…
***
Sair cosmus…

Cosar ya…

Baskaninin kutsal topraklara gidip-gelmesi, sakaliyla aynada ilk kez tanismasi birilerini costurmus olabilir…

Beni costurmuyor…
Ben ancak:

Torbali’nin…

Kaldirimlarinda insanlarin ve engellilerin ra-hatça hareket edebildigi…
Trafiginin tek yönlü yollarla akabildigi…
Arabalarin aksam 9’dan sonra otopark içeri-sinde tutuklu kalmadigi…
Ilkel megafon, gramofon yoluyla, bebelerin, hastalarin uyudugu saatlerde “ilan” diye irkitilmedigi…
Pazar esnafina ve müsterilerine lagim kokusu koklatilmadigi…

Kenti ve dogasini…
Ilçeyi ve köylerini…
Köylerin zoraki sanayi komsularinin…
Bir ‘master plan’ içerisinde revize ve reha-bilite edildigi…

Bir yer olursa…

Ben ancak:
Kültürün ayibi kütüphanesinin duvar sivalari onarilirsa…
Kültürün ayibi kültür gecekondusu tamam-lanirsa…
Inanç özgürlügünün ayibi ‘Cem evi’ bina edilebilirse…

Insanligin ayibi huzurevinin kapisindan elinizde bir demet çiçekle içeriye girdiginiz günü görebilirsem…

Ben ancak…

Sizin, iftar sofralarinin bas konugu oldugu-nuzun onda biri kadar, “Nazim Orotoryola-rinin”, “Kurtulus Destanlarinin” ilk sira konuklarindan biri oldugunuzun resmi çekilip önüme geldigi gün…

Birilerinin bana; sizi büyük bir sevgiyle, cos-kuyla destekleyen esnaflardan herhangi biri-nin dükkaninin önünde ‘tavla’ oynarken gör-düm dedigi gün…

Muhtarlari çagirip, “Derdiniz nelerdir” diye sordugunuz gün…

Yetim biraktiginiz eski beldelerin virane so-kaklarini, film kapli pencereleri olan oto-mobiller içerisinde degil, üstü açik arabalarla, bes kilometre hizla dolastiginiza “sahidim” diyenleri duydugumda…

Ve çikip, en güçlü ses tonunuzla: “Çöplük projesi Torbali’nin ölüm fermanidir” diye-bildiginiz gün…

Ben ancak o zaman…
‘Cosku’ ancak o zaman, adiyla- saniyla, ismiyle- soy ismiyle bir anlam ifade eder…

Simdi yapilanlar bana bir sey ifade etmiyor…

Bir baskanin odasina ‘tebrik’ amaciyla gi-renlerle, derdini anlatmak için gelenler ara-sinda asimetri ve oransal çarpikliklar var ise..

O odaya büyük boy bir ayna konulmasi gerekir…