“KARPUZ kariyla alinan esegin ölümü sudan olurmus” derler eskiler…
Son günlerde suya sele taktik kafayi. Aklimiz bir bardak su içerisinde nadasta…
Damacanalar kirli, çesmeler sabikali, su havzalari vahsi sanayinin ve insan istahinin insafinda…
Suyla oyun olmaz denilse de…
En kral oyun suda oynanir…
Hem de en dalaverelisinden…
***
Neremiz dogru ki, suyumuz dogru aksin…
Tuttugun elde kaliyor…
Mübarek su elde avuçta durmuyor ki…
Bir akisi var seyre doyum olmuyor, bir kas çatisi var insanda mecal takat birakmiyor…
Arsenik… Siyanür…
Polikarbon…
Polietilen…
Beynin kivrimlarina sandalye atmis bilcümle kimyasal…
Kendi aklimizla kendimizi yok eder olduk…
Önce çaylari dereleri igfal ettik…
Nehirler yataklarinda öldüler…
Öyle üç gün yatak, dördüncü gün tumba degil…
Gidim gidim…
Yillarca gözlerimizin içerisine baka baka eridiler…
Ne zamanki çarpuk çurpukluklar, çevre kaynakli saglik problemleri ve kanser vakalari çogalmaya basladi, aldi bizi bir keder…
Doganin, sabir tasinin uzun test sürelerine dayanmadigini yeni yeni anlamaya basladik.
Kim agaç dediyse…
Kim çevre dediyse…
Kim su kaynaklari dediyse…
Bir garip baktik. Hatta biraz goministlik, biraz zipirlik aradik. Çiçek böcek tutkusu sandik…
Çoluk çocuk isi gibi gördük…
Tümüyle öyle degildi, bilimsel çalismalardan haberdar olan insanlarin, ‘geliyorum’ diyen felaketleri önceden görebilen seçkinlerin çigliklariydi…
Hangi çigligi dogru okuyabildik…
Biz daha henüz denizleri, ovalari, nehirleri gölleri kirletmeden önce bazi Avrupa ülkeleri ayni yollardan geçmislerdi…
“Bari siz yapmayin, bizim yanlislarimizi yinelemeyin” diyenlere de kulak asmadik, ‘adam sendeyle’ geçistirdik…
Artik duvar görüldü…
Nükleere karsi çikarsaniz kalkinma düsmanisiniz…
‘Hes’lere direnirseniz örgüt üyesisiniz…
Verimli tarim arazisinden sanayi ve konut arsasi üretimine karsi söyleyecek bir iki lafiniz varsa, serbest piyasa kosullarina çomak sokmaya çalisan hinzirin teki olursunuz…
Ya hafif solcusunuz… Yahut servet düsmani…
Anlayacaginiz üzerimize atilacak çamur çok…
Ama…
Her nesli giderek daha kötü yasam kosullariyla yüz yüze birakmanin vebalini üzerine alan yok…
Özellikle yeni dönem yerel yöneticilerinin daha çok ‘yeni’ yapmaktan, yikip yenilemek, yikip tamir etmek zorunda kalacaklari bir döneme girdik…
Kendim ettim kendim buldum dönemi…
Insanlar yeni model siyasilerden görkemli binalar, satafatli parklar yerine, kisi basina düsen yesil alan miktarinda arti revize, temiz su, nefes almaya uygun hava ve dogasinda doga olan yasam alanlarini isteyeceklerdir…
Bu konulara kafa yoranlarin, derslerini çalisanlarin, klasik belediyeci rakiplerine göre daha büyük avantajlara sahip olacagi kesin…
Günümüz dünyasinda; her ne kadar çevreciler tarafindan tümüyle benimsenmese de ‘çevrecilik’ yeni bir ideolojik akim olarak görülmektedir…
Kimin neyi nasil gördügünü bir yana birakirsak…
Torbali’da yasanan ve bizim gördügümüz çevresel ihanetler daha büyük boyutlara ulasmadan ve ‘ tüm çevremiz’ hurdaciya düsmeden önce birileri tarafindan dikkate alinmalidir…