YENI yil…
Hos mu geldi… Bos mu geldi…
Bilmem de, gelen her zaman gideni aratir derler…
Arayan bulur…
Yeni yilin ilk gazetelerinde ve televizyonlarin bazilarina yansiyan bir kisim kareleri var ki…
Allah dedirten, ‘Allah Allah’ dedirten türden.
Ellerinde valizlerle Burdur da ki egitim birliginin kapisina dayanan iki yüz kadar gurbetçi.
Kalkmis elin memleketlerinden yirmi bir günlügüne de olsa vatan hizmeti yapmaya yanlislikla gönderilmis yurttaslarimiz…
Çag iletisim çagi ama bu ülkede vatan borcu sayilan askerligin nostalji durumuna düsürüldügü bu insanlara anlatilmamis olacak ki, bir kosu askerlik yapmaya gelmisler.
Bosuna…
Garipler bilmiyorlar ki artik parayi bastiran kisla yüzü görmeyecek…
Bazilari bari askerlik yaptirmadilar, ileride çoluk çocuga gösterebilecekleri, “Bakin babaniz Burdur’dayken” diyebilecekleri bir ani fotografiyla yetinip ekmek kapilarina dogru yola çiktilar bile…
Güle güle…
Güle güle Türkiye’nin ‘asker milleti…’
Sinir kapilarindan el sallayarak ugurladigimiz yalnizca birkaç yol yorgunu insan degil…
Birkaç gurbetçi hiç degil…
Bir ülkenin toptan yok edilme planinin bölük pörçük parçalari…
Detaylari çok ince islenmis, enine boyuna tartilmis, Türk varligindan oldubitti rahatsizlik duyan kimi çevreler tarafindan kotarlanmis bir projenin uygulamali sinama yanilma yöntemleri…
Türkiye’yi yeniden isgal etme rüyasinin modern araçlar kullanilarak güncelleme girisimleri…
Farkina varildiginda hiç kimsenin artik dönemeyecegi bir sürecin izci yürüyüsleri…
Türk yurduna farkli bayraklarin çekilecegi direklerin ilk harçlari…
Sineye çekenlere diyecek hiç lafim yok…
Ben kabullenemiyorum…
Eger varsa, yanlisa sahip çikacak degiliz ama.
Kurtulus savasinin mirasi olan ve milleti tarafindan her dönemde güven kapisi olmus Türk ordusunu etkin bir güç odagi olmaktan çikarmaya yönelik girisimleri çok rahat anlayabiliyoruz.
Bunun için herkesin alim olmasi gerekmiyor. Bir parça tarih bilgisine sahip olanlarin çok rahat biçimde görebilecegi filli durumlar vardir…
Siz isterseniz ’emri vaki’ deyin…
Ordular savaslara hazir bekletilirken bir yandan da saldirganlara karsi caydirici güç olarak rezerve edilirler.
Yakin tarihimizin içerisinde boy gösteren bu son derece yasamsal islevin basariyla noktalandigi bir dizi olay bulabilirsiniz…
Peki simdi ne yapiyoruz?…
Vatan savunmasini ya parayla yaptiriyoruz, ya da askersizleserek para kazaniyoruz…
Ikisi de Türkiye’nin iklim kosullarina aykiri…
Paranin yönlendirdigi namlularin her zaman ayni hedeflere kilitlenme garantisi hiçbir zaman olmamistir…
Kismi profesyonellik her ordu için gerekli olsa da, asil olan gönüllük ve vatan sevgisinin bayraklastirildigi askeri egitimlerdir…
Bugün ellerimizin arasindan siyrilip giden sadece asker olamamanin üzüntüsüyle Burdur’u terk eden evlatlarimiz degil…
Koskoca Türklük sevdasi…
Giden gelmiyor… Kaderi benzemesin tipki Yemen’e gidenler gibi…
Artik türküsü bile tat vermiyor…
Bu cografyada; bir imparatorlugun iki deniz arasina sikistirilmis son kara parçasinda…
Ates düserse eger…
Yaslanacak bir omuzda…
Yeni bir agit…
Yeni bir türkü okumamak…
Adi da; ‘Burdur Türküsü’ olmaz umarim…