GEÇEN Cuma ögleden sonra kapi çalindi. Dogal bir davranis olarak kapiyi açtim ve “Buyurun” dedim. Zili çalan delikanli çok yakin tanidik biri, “Siz gelir misiniz” dercesine tavir takindi. Hemen olumsuz bir seyin oldugunu anladim. Asagiya indigimde bizden birisi, takside oturuyordu, surati sanki sirke satiyordu.
Aci içinde kivrandigi halinden belliydi.
Araçtan indiremedik çünkü ayak sallaniyordu. Dogru devletimizin hastanesine gittik. Ortopedi uzman doktoru, film çektirip, bacagi hemen alçiya aldi. Pazartesi günü yeniden gittigimizde, film çektirip kontrol edildi. Begenilmedigi için alçi açilarak yeniden alçilandi.
Yine olmadi, son kez alçi kirilarak, alçilandi. Hastanin göz yaslari bizim göz yaslarimiz birbirine karisti. Bunca aciya ve sikintiya ragmen iyi bir sonuca ulasilamadi. Belki teknik açidan kirikta bir özellik vardir onu bilemem ama bundan sonra duyduklarim beni düsündürdü.
Bundan sonra ne yapacagimizi sordum, doktora. “Ameliyatla düzeltecegiz, ama hastanemize  ortopedi ameliyatlari için malzeme verilmiyor. Geçen gün bir hastami ameliyat için hazirladim, ama malzemeler gelmeyince ameliyattan  vazgeçtik” dedi. Benzeri yakinmalari baska doktorlardan da duydum. “Izmir’e gideceksiniz, baska çareniz yok” denildi. Bu ve benzeri olaylar herkesin basina gelebilir, aci ve sikintilar duyabilir. Toplumda bu tür olaylar çok oluyor ki hastanemizde yanilmiyorsam 3 ortopedi uzmani var. “Git Izmir’e, ol ameliyat” demek dile kolay; bu sikintilari çeken bilir, çekmeyen bilmez.
Toplum olarak saglik sorunlarimizin çözümünde duyarli ve bilinçli degiliz.
Her türlü olanak hastanemizde varken neden ortopedi ameliyatlari için malzeme verilmez, sorma hakkimiz yok mu?
Saglikli yasamak, insanoglunun en temel hakki. Bu hak ayni zamanda bir insan hakki. Günümüzde saglik hakkinin ticari bir meta(mal) hâline dönüstürülmesiyle, saglik hakkimizi tam anlamiyla kullanamiyoruz. Saglik sorunlarimiz da çözülemiyor. Ilçemizin nüfusu 125.000. Düsünebiliyor musunuz, bu kadar büyük bir yerlesim yerinde ortopedi ameliyati, malzeme olmadigi için yapilamiyor. ”Izmire git,” deyip bastan saviliyor. Bizim Ilçemizde ameliyat olma en dogal ve yasal hakkimiz degil mi? Peki kime derdimizi yanalim? Ilgililer bu yazimi okurlar mi, bilemem ama yeniden vurgulayalim, saglik parasiz olmali herkes için.
Sairin dedigi gibi, “Memleket isterim/ Yasamak sevmek gibi gönülden olsun; Olursa bir sikâyet ölümden olsun.” Saglik sorunlarimizin sikâyet konusu olmadigi günlerde güzel günler görecegiz.