ARTIK bahar yüzünü göstermeye basladi. Agaçlarin kimseye danismadan yeserip meyveye durmasi hizlandi. Yesillikleri, çiçekleri ve ormanlari sevenler tatil günleri solugu kirlarda almali. Caniniz sikiliyorsa veya ufak tefek kirginliklariniz varsa, alin sevgilinizi, esinizi çocuklarinizi yoksa kafa dengi arkadaslarinizi çikin kirlara, atin kendinizi çiçeklerin içine. Yuvarlanin yesilliklerde. Ne tansiyon kalir ne de kolesterol, hücreleriniz yenilenir neden mi? Stressiz bir ortamdasiniz, ayni zamanda oksijenin bol oldugu bir yerdesiniz. Sakin ha memleket meseleleri konusmayin, politika hiç yapmayin. Yanlis anlasilmasin bunlari erteleyin. Bahar bambaska bir tat verir insana ve dogaya. Kurun, sofranizi, ister düz, ister çilingir. Bakin keyfinize. Benden söylemesi, gerisi sizin özgür iradenize bagli. Sizlere sadece hatirlatmis oldum.
Hele o bembeyaz papatyalar, kizila bürünmüs gelincikler, al kanlara boyanmis laleler, pembe mor sümbüller, mavi açan dil filler, uzamis gitmis sariçiçekli hardallar göreceksiniz yani basinizda. Yan yana, omuz omuza, yasayan bu canlilar toprak anadan kana kana su istedikleri kadar da besin alirlar. Dogadaki bu çesitliligi toplumdaki farkliliklara benzetiyorum.
Toplumlarda öyle degil mi? Siyahi, beyazi, sarisi, Arabi, Melezi, Kürdü, Türkü, Çerkezi, Alevisi, Sünnisi Müslümani, Hiristiyani, Ermenisi ve Romani say saya bildigin kadar. Her çiçek kendine özgü kokusuyla ve rengiyle güzeldir. Çiçeklerin zengini ve fakiri de olmaz, ayni zamanda birbirlerine de saldirmazlar. Tufanda sarmasiklarin birbirlerine sarildiklari tufan geçince ayrildiklari gözlenmistir. Suya, topraga, günese ve havaya ne kadar gereksinimleri varsa dogadan istedikleri kadar ortaklasa alirlar. Ya insanlar; bunu da Rifat Ilgaz’dan ögrenelim.
“Demiri, demirle dövdüler, biri sicak, biri soguktu.
Insani, insanla kirdilar, biri aç, biri toktu.”
Çiçek ve bahar muhabbetinden sonra, gelin, sizinle Florya Kösk’üne gidelim.
Azinliklar konusunda çikarilacak yasa için Kösk’e gelen Ismet Inönü “Geç oldu, yarin sabah konusalim” cevabini alir, Atatürk’ten. Inönü köskten ayrilinca, Atatürk, bahçede laleler hariç bütün çiçeklerin sökülmesini emreder. Basbakan Inönü, sabah gelip bahçenin durumunu sordugunda Atatürk’ten “Azinliklari söküp attim” cevabini alir. Bunun üzerine Inönü basini egerek anladigini belli eder. Artik gerisini, degerli, Büyük Torbali Gazetesi okuyucularina birakiyorum. Bu ülke de bütün renklerin yeri var. Aslinda bu ülke hepimize yeter.
***
Ulkemizde yine gündem degisti. Anayasa tartismalari alabildigine yogunlasti.
Saniyorum, yine dag fare doguracak. Genis halk yiginlarinin talepleri yine baska bahara kalacak. Tarihe baktigimizda tüm anayasalar iktidarda bulunan egemen siniflarin çikarlari dogrultusunda hazirlanmistir. Hazirlanan anayasa taslagi da iktidarin, ayagina takilan taslari temizleme ve yönetimlerini pekistirme amacina yöneliktir. Sinifsal olarak bakildiginda bir terslik yoktur.
Hadi diyelim, kendilerine göre dünyanin en güzel anayasasini yapsalar ne degisecek? Bu anayasa ile yeni bir düzen mi kurulacak? Yolsuzluk ve yoksulluk mu kaldirilacak? HAYIR kaldirilmayacak. Issizlige ve özellestirmelere çözüm mü olacak? HAYIR, olmayacak. Ulkemizde 25 ailenin bir yillik geliri 35 milyon insanimizin gelirine esittir. Bu denge bozulacak mi?
HAYIR bozulmayacak. Hastaneler ve saglik ticarilesip özellestirilecek mi? EVET özellestirilecek.
Memurlara grev hakki taninacak mi? HAYIR taninmayacak. 360.000 ögretmen göreve baslayacak mi? HAYIR baslamayacak. Universitedeki ögrenciler özgürce konusabilecek mi?
HAYIR, konusamayacak, çünkü YÖK var. Alevilerin cümbüs evleri ibadet yerleri olacak mi?
YOK, olmayacak. Din dersleri zorunlu olacak mi? EVET olacak. Ben özgürce düsünüp yazabilecek miyim? Hayir, yazamayacagim. Say saya bildigin kadar. Hiç bir isime yaramayan anayasayi neyleyim. Aziz Çelik’in dedigi gibi “Evet, 12 Eylül Anayasasi çöpe atilsin ama bir seytanin kucagindan digerine oturmak da akil isi degil”.
Kirlardaki rengârenk çiçekler gibi anayasalar yaptigimizda güzel günler görecegiz.